به گزارش راهبرد معاصر هر کسی که با استرس بیش از حد یا شرایط سخت سر و کار دارد ممکن است افسردگی داشته باشد. بنابراین درک اینکه چگونه علائم فیزیکی طولانی مدت مولتیپل اسکلروزیس می تواند تغییراتی را در خلق و خوی شما ایجاد کند آسان است.
اما خود ام اس نیز ممکن است باعث افسردگی شود؛ این بیماری ممکن است پوشش محافظ اطراف اعصاب را از بین ببرد که به مغز کمک می کند سیگنال هایی را ارسال کند که بر خلق و خوی تأثیر می گذارد.
افسردگی همچنین یکی از عوارض جانبی برخی از داروهای درمان کننده ام اس مانند استروئیدها و اینترفرون است.
وقتی افسردگی دارید، ممکن است غمگین یا تحریک پذیر شوید، انرژی خود را از دست بدهید و از چیزهایی که قبلاً دوست داشتید لذت نبرید. همچنین ممکن است احساس ناامیدی یا بی ارزشی کنید.
برخی علائم دیگر که ممکن است داشته باشید عبارتند از:
برخی از افراد افسرده ممکن است افکار مرگ یا خودکشی داشته باشند یا حتی اقدام به خودکشی کنند.
اگر غم و اندوه شما زندگی شما را بدتر می کند، مانند ایجاد مشکل در روابط، مسائل کاری یا اختلافات خانوادگی، از پزشک خود کمک بخواهید. اگر در مورد خودکشی فکر می کنید، فوراً از پزشک کمک بگیرید.
هنگامی که تصمیم گرفتید زمان درمان فرا رسیده است، با پزشک مراقبت های اولیه خود شروع کنید. آنها می توانند در مورد احساس شما با شما صحبت کنند و مطمئن شوند که داروهایی که مصرف می کنید یا یک مشکل سلامتی دیگر باعث علائم شما نمی شوند.
پزشک شما ممکن است درمان را تجویز کند یا شما را به یک متخصص مراقبت از سلامت روان ارجاع دهد، که می تواند علائم شما را بررسی کند و راه های درمان آنها را توصیه کند.
اولین قدم برای دریافت درمان مناسب این است که تشخیص دهید که افسرده هستید. مورد بعدی کمک گرفتن است. این موارد ممکن است سخت ترین بخش کل فرآیند باشد؛ اما هنگامی که با یک پزشک ارتباط برقرار می کنید، راه های زیادی برای کمک به بهبود شما وجود دارد.
داروهای ضد افسردگی ممکن است یک گزینه باشند، اما شما باید آنها را فقط طبق تجویز پزشک خود استفاده کنید. وقتی آنها را همراه با روان درمانی یا گفتار درمانی مصرف کنید، معمولاً بهترین نتیجه را دارند. در این نوع درمان، شما با یک متخصص مراقبت از سلامت روان صحبت میکنید که میتواند به شما کمک کند تا با چیزهایی که ممکن است باعث افسردگی شما شود، مقابله کنید.
اگر شما یا کسی که می شناسید هر یک از این علائم را دارید، با یک متخصص سلامت روان تماس بگیرید یا فورا به اورژانس بروید: