تأثیر ازدواج بر افزایش طول عمر

به گزارش راهبرد معاصر؛ دکتر فابیان کرواگن (Fabian Kerwagen) پژوهشگر این مطالعه، از مرکز جامع نارسایی قلبی در بیمارستان دانشگاه وورزبورگ آلمان در این باره گفت: حمایت اجتماعی به افراد در مدیریت شرایط طولانی مدت کمک می‌کند. همسران ممکن است به پایبندی به دارو کمک کرده و بیمار را به بهبودی تشویق و به ایجاد رفتار‌های سالم‌تر کمک کنند که همه این موارد می‌تواند بر طول عمر تأثیر بگذارد.

در این مطالعه، بیماران مجرد تعاملات اجتماعی کمتری نسبت به بیماران متاهل نشان دادند و برای مدیریت نارسایی قلبی خود اعتماد به نفس نداشتند. ما در حال بررسی هستیم که آیا این عوامل می‌توانند تا حدی ارتباط با بقا را توضیح دهند.
مطالعات قبلی نشان داده است که مجرد بودن، هم در جمعیت عمومی و هم در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر، شاخصی کمتر مطلوب دارد. مطالعه جدید شامل ۱۰۲۲ بیمار بستری در بیمارستان بین سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۷ به دلیل نارسایی قلبی بود. از ۱۰۰۸ بیمار ارائه کننده اطلاعات در مورد وضعیت تاهل، ۶۳ درصد متاهل و ۳۷ درصد مجرد بودند که ۱۹۵ نفر بیوه، ۹۶ نفر هرگز ازدواج نکرده و ۸۴ نفر جدا شده بودند.

در ابتدا، کیفیت زندگی، محدودیت‌های اجتماعی و کار آمدی با استفاده از پرسشنامه کاردیومیوپاتی کانزاس سیتی، پرسشنامه‌ای که به طور خاص برای بیماران مبتلا به نارسایی قلبی طراحی شده بود، اندازه گیری شد. محدودیت اجتماعی به میزانی اشاره دارد که علائم نارسایی قلبی بر توانایی بیماران در تعامل اجتماعی، مانند دنبال کردن سرگرمی‌ها و فعالیت‌های تفریحی یا ملاقات با دوستان و خانواده تأثیر می‌گذارد. خودکارآمدی درک بیماران از توانایی آن‌ها برای جلوگیری از تشدید نارسایی قلبی و مدیریت عوارض را توصیف می‌کند.

نتایج پژوهش‌ها نشان داد: بین بیماران متاهل و مجرد از نظر کیفیت کلی زندگی یا خلق افسرده تفاوتی وجود نداشت. با این حال، گروه مجرد در مقایسه با گروه متاهل از نظر محدودیت‌های اجتماعی و خودکارآمدی نمره بدتری کسب کردند.
طی ۱۰ سال پیگیری، ۶۷ درصد از بیماران فوت کردند. مجرد بودن در مقایسه با متاهل با خطرات بالاتری برای مرگ به هر علتی همراه بود. بیماران بیوه بالاترین خطر مرگ و میر را با نسبت خطر ۱.۷۰ و ۲.۲۲ برای همه مرگ‌های قلبی عروقی در مقایسه با گروه متاهل داشتند.

دکتر کرواگن گفت: ارتباط بین ازدواج و طول عمر نشان دهنده اهمیت حمایت اجتماعی از بیماران مبتلا به نارسایی قلبی است، موضوعی که در طول همه گیری کرونا با فاصله گذاری اجتماعی ارتباط بیشتری پیدا کرده است. متخصصان بهداشت باید در نظر داشته باشند که از بیماران در مورد وضعیت تاهل و گروه اجتماعی گسترده ترشان سوال کنند و گروه‌های حمایت کننده را برای پر کردن شکاف‌های احتمالی توصیه کنند.

در این میان آموزش بسیار مهم است، اما ارائه دهندگان خدمات سلامت نیز باید اعتماد بیماران را به توانایی‌های خود مراقبتی را تقویت کنند. ما در حال کار بر روی یک اپلیکیشن سلامت موبایل هستیم که امیدواریم به بیماران نارسایی قلبی در مدیریت روزانه بیماریشان کمک کند. / سینا پرس