تولید داروی مقرون به صرفه برای درمان آرتروز دست

به گزارش راهبرد معاصر؛ نتایج تحقیق دانشگاه موناش و مرکز سلامت آلفرد استرالیا نشان داد یک داروی مقرون به‌صرفه موجود می‌تواند کمک‌کننده باشد.

این تحقیق، داروی متوترکسات را مورد بررسی قرار داد که یک درمان کم هزینه و موثر برای بیماری‌های التهابی مفصل مانند آرتریت روماتوئید و آرتریت پسوریاتیک است. این دارو از اوایل دهه ۱۹۸۰ به‌طور گسترده در استرالیا و در سطح جهانی مورد استفاده قرار گرفت.

محققان دریافتند که داروی متوترکسات علائم را در افراد مبتلا به استئوآرتریت دست کاهش می‌دهد. دوز خوراکی ۲۰ میلی‌گرم در هفته طی ۶ ماه، تأثیر متوسطی در کاهش درد و سفتی در بیماران دارای نشانه بیماری استئوآرتریت دست داشت.

استئوآرتریت دست یک بیماری ناتوان‌کننده است که باعث درد می‌شود و عملکرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد و مانع از فعالیت‌های روزانه مانند لباس پوشیدن و غذا خوردن می‌شود. این بیماری می‌تواند کیفیت زندگی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. از هر دو زن یک نفر و از هر چهار مرد یک نفر تا زمانی که به سن ۸۵ سالگی می‌رسند علائم آرتروز دست را تجربه می‌کنند.

حدود نیمی از آنان مفاصل ملتهب دارند که باعث درد می‌شود و با آسیب قابل توجه مفصل همراه است. با وجود شیوع بالا و بار بیماری، هیچ داروی موثری وجود ندارد.

پروفسور فلاویا سیکوتینی، محقق ارشد این تحقیق و سرپرست واحد اسکلتی عضلانی دانشگاه موناش و رئیس روماتولوژی آلفرد گفت: این تحقیق نقش التهاب در استئوآرتریت دست و مزایای بالقوه هدف قرار دادن بیمارانی را که استئوآرتریت دردناک دست را تجربه می‌کنند، شناسایی کرد.

پروفسور سیکوتینی بیان کرد: در تحقیق ما، مانند بسیاری از مطالعات در مورد استئوآرتریت، درد هر دو گروه دارونما و متوترکسات در یک ماه اول بهبود یافت.

وی اضافه کرد: با این حال، سطح درد در گروه دارونما ثابت ماند، اما در گروه متوترکسات در سه و ۶ ماه بعد، زمانی که هنوز در حال کاهش بود، به کاهش بیشتر ادامه داد. بهبود درد در گروه متوترکسات دو برابر بیشتر از گروه دارونما بود.

بر اساس این نتایج، استفاده از متوترکسات را می‌توان در کنترل آرتروز دست با الگوی التهابی در نظر گرفت. این یک گزینه درمانی برای پزشکان این گروه فراهم می‌کند که به‌طور معمول آسیب بیشتری در مفاصل دارند.

پروفسور سیکوتینی ابراز کرد: در بیماران مبتلا به استئوآرتریت و التهاب دست، اثرات متوترکسات در حدود سه ماهگی وجود داشت و تا ۶ ماهگی تاثیرگذاری آن به‌طور کامل مشخص بود.

وی افزود: در آن زمان بیماران و پزشکان آنان می‌توانند درباره ادامه یا توقف آن تصمیم بگیرند و بسیار شبیه به کاری است که ما در حال حاضر با سایر اشکال آرتریت التهابی انجام می‌دهیم.

کارآزمایی تصادفی‌شده، دوسوکور و کنترل‌شده با دارونما روی ۹۷ نفر ارزیابی کرد که آیا ۲۰ میلی‌گرم متوترکسات در هفته باعث کاهش درد و بهبود عملکرد در مقایسه با دارونما در بیماران دارای نشانه بیماری استئوآرتریت دست و سینوویت (التهاب) در طی ۶ ماه می‌شود یا خیر.

پروفسور سیکوتینی خاطرنشان کرد: نتایج می‌تواند برای افراد مبتلا به التهاب آرتروز دست به‌ویژه در زنانی که یائسگی را تجربه می‌کردند، تسکین‌دهنده باشد.

سیکوتینی اظهار کرد: آزمایش‌های بیشتری لازم است تا تعیین کنیم آیا اثر متوترکسات بیش از ۶ ماه طول می‌کشد، تا چه مدت به درمان بیماران نیاز داریم و اینکه آیا متوترکسات آسیب مفاصل را در بیماران مبتلا به استئوآرتریت دست و التهاب مرتبط کاهش می‌دهد.

اکنون پروفسور سیکوتینی قصد دارد یک کارآزمایی گسترده برای پاسخ به این سؤالات انجام دهد، به‌ویژه زنانی که در نزدیکی یائسگی دچار استئوآرتریت دست می‌شوند و اغلب درد شدید و آسیب مفاصل دارند، ممکن است از این نتایج سود ببرند.

یافته‌های این تحقیق در مجله The Lancet منتشر شده است. / ایسنا