به گزارش «راهبرد معاصر»؛ 22 بهمن 57 تولد دوباره ایران بود، روزی که نهال انقلاب که سالها بهوسیله امام خمینی (ره) رشد یافته و بهوسیله مردم آبیاری و همراهی شده بود، به ثمر نشست تا در پس زمستان سخت طاغوت، بهار جمهوری اسلامی ظاهر شود.
درخت تناور انقلاب که حالا ریشه ای ۴۵ ساله دارد، از ابتدای بهمن ۵۷ مورد دشمنی بود؛ دشمنانی که چشم دیدن آزادی و استقلالش را نداشتند، آزادی و استقلالی که در «نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی» تعبیر میشود و جایگاه ایران را در اوج تحریم و دشمنی در جهان تثبیت می کند.
شورای عالی ارتش پس از بررسی اوضاع به این نتیجه دست یافت کار رژیم شاه تمام است و ارتش باید اعلام بیطرفی کند و به ملت بپیوندد
باید گفت، انقلاب اسلامی از ۱۲ تا ۲۲ بهمن در اوج روزهای درخشان و اتفاقات طلایی بود که هر یک از تحولات در کنارهم زمینه ساز انقلاب شدند. ابعاد این انقلاب نه تنها در داخل، بلکه در خارج از کشور گسترده شده است.
اوج ترس و وحشت طاغوتیان وقتی نمایان شد که امام پیرو سخنانشان در بهشت زهرا در ۱۵ بهمن ماه دستور تشکیل دولت موقت دادند؛ با تشکیل دولت موقت رژیم شاه در معرض سقوط کامل قرار گرفت و روند سرنگونی آن شتابی مضاعف گرفت.
در ادامه، بختیار که با پیوستن همافران به جریان انقلاب و بیعت آنها با امام(ره) کاملاً مستأصل شده بود، صبح ۲۲ بهمن تصمیم گرفت انبارهای اسلحه نیروهای هوایی را در محدوده پایگاه فرحآباد بمباران کند. هدف بختیار جلوگیری از دستیابی مردم به سلاح بود؛ اما مخالفت تعدادی از نظامیان با این طرح و البته خطرات ناشی از این اقدام، اجرای آن را به بنبست کشاند.
با وجود این، انبارهای مهمات ارتش ساعت هشت صبح ۲۲ بهمن سقوط کرد و به دست مردم افتاد.
ساعت 10:30 صبح شورای عالی ارتش پس از بررسی اوضاع به این نتیجه دست یافت کار رژیم شاه تمام است و ارتش باید اعلام بیطرفی کند و به ملت بپیوندد. ارتش تقریباً به صورت کامل به مردم پیوست، اما واحدهایی از گارد شاهنشاهی همچنان به درگیری، کشتار مردم و انقلابیون ادامه دادند. درگیری ها و کشتار قبل از ظهر 22 بهمن به اوج خود رسید.
خیابانهای تهران بهوسیله مردم سنگربندی شده بود و جنگ میان وابستگان رژیم با مردم بهشدت ادامه داشت. نزدیک ظهر ۲۲ بهمن خبر سقوط ستاد ژاندارمری و تصرف ساختمان شهربانی کل کشور بهوسیله مردم با نثار ده ها شهید و مجروح منتشر شد.
بعد از ژاندارمری و شهربانی نوبت زندان قصر بود، تعدادی از نیروهای انقلابی به همراه جمعی از نظامیان پیوسته به مردم، خود را به زندان قصر رساندند و با گشودن در زندان، زندانیان سیاسی باقیمانده در بند رژیم شاه آزاد شدند. پادگان و زندان حشمتیه نیز پس از چهار ساعت زد و خورد،ک بالاخره به تصرف مردم درآمد.
اوضاع دیگر از دست وابستگان شاه خارج شده بود و هیچ تسلطی برای تغییر شرایط به نفع خود نداشتند، زیرا مردم انقلابی تمامی مراکز حساس اداری و نظامی را یکی پس از دیگری فتح میکردند و هیچ نیرویی توان مقابله با آنها را نداشت. فرمانده گارد شاهنشاهی در درگیری با مردم انقلابی هدف گلوله قرار گرفت و این اتفاق روحیه نظامیان گارد را ضعیفتر کرد.
بختیار به جلسه ای که قرار بود برای تقدیم استعفانامه اش به بازرگان برود نرفت، بلکه با بالگرد به منزل یکی از اقوامش گریخت و 6 ماه بعد مخفیانه از ایران خارج شد. ساعتی بعد از فرار بختیار، فرماندار نظامی تهران هنگامی که قصد داشت از دست مردم بگریزد، بازداشت شد.
ساختمان نخستوزیری تصرف شد و سپس تمام کلانتریها، پایگاههای ژاندارمری و قرارگاههای پلیس به تصرف مردم درآمد. با تصرف ساختمان رادیو و تلویزیون در ساعت ۱۸ روز ۲۲ بهمن ۵۷ صدای انقلاب در رادیو و تلویزیون طنین انداز شد.
فرمانده گارد شاهنشاهی در درگیری با مردم انقلابی هدف گلوله قرار گرفت و این اتفاق روحیه نظامیان گارد را ضعیفتر کرد
حجتالاسلام محلاتی، از روحانیان مبارز و شاگرد امام(ره) پشت میکروفون رادیو جملاتی تاریخی بر زبان آورد: اینجا تهران است، صدای راستین ملت ایران؛ صدای انقلاب. امروز به همت مردانه ملت، آخرین دژهای استبداد فرو ریخت. یکی از این آخرینها، همین رادیو بود؛ صدای واقعی استبداد. ملت به ما نیرو داد و راهمان را هموار کرد تا بتوانیم همچون پارهای کوچک از پیکر عظیم مردم، صدای راستین انقلاب را به گوشها برسانیم.
جملات طلایی و درخشان محلاتی در تاریخ ماندگار شد؛ سخنانی که در واپسین لحظات طاغوت و آغازین لحظات انقلاب عنوان کرد. دوران ستمشاهی پایان یافت و زین پس باید بهار انقلاب را پاس داشت.
امام در سخنانی پیروزی انقلاب اسلامی را به ملت ایران تبریک گفتند و در رهنمودهایشان عنوان کردند: ان شالله با همکاری یکدیگر ایران اسلامی آباد و آزاد را که مورد غبطه جهانیان باشد، بسازیم.
سخنان امام راحل (ره) در نخستین ساعات پیروزی انقلاب، یعنی ساخت ایرانی آباد و آزاد که مورد غبطه جهانیان باشد امروز به تمام و کمال به منصه ظهور رسیده است و ایران پس از ۴۵ سال در اوج قله های بسیاری ایستاده است.
إيران اسلامی اکنون در قله رفیع علم و جایگاه علمی، قله های رفیع گفتمان انقلابی و اوج فناوری های نظامی و دستاوردهای پزشکی، صنعتی و مهندسی قرار دارد و حالا به تثبیت جایگاهی درخور توجه در عرصه فضا و ماهواره های علمی میاندیشد.
ایران اسلامی دسترنج و دستاورد مردمی است که در بهمن ۵۷ تا پایان جان برای آزادی ایستادگی کردند.