اوج اعتراضات علیه کابینه موقت/ مخالفان در پی استعفای «بی بی»

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ یکی از پرتکرارترین گزاره‌ها پس از عملیات «طوفان الاقصی»، افزایش احتمال سقوط کابینه، مرگ سیاسی بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی و تضعیف متحدان راستگرای وی در انتخابات‌های آتی این رژیم بود. در این نگاه نتانیاهو به عنوان متهم ردیف نخست شکست هفتم اکتبر دیگر جایگاه ویژه‌ای میان افکار عمومی نداشت و باید آماده تحویل قدرت به مخالفان می‌شد. نتیجه آخرین نظرسنجی در سرزمین‌های اشغالی و پیشتازی بنی‌گانتز-یئیر لاپید نیز مهر تأییدی بر روند جدید است. 

با وجود این، پس از گذشت 224 روز از عملیات «طوفان الاقصی» همچنان نتانیاهو با تداوم ماجراجویی در غزه و ایجاد بحران‌های مصنوعی در منطقه به دنبال بقای در قدرت است. محقق نشدن اهداف سه‌گانه کابینه جنگ رژیم؛ به ویژه آزاد نشدن اسیران سبب افزایش انتقادات داخلی و تلاش مخالفان برای سقوط کابینه شده است.

با وجود پافشاری نتانیاهو برای حضور در صحنه سیاسی رژیم صهیونیستی، اما پیامدهای ناخواسته «طوفان الاقصی» آغاز شده است

نتیجه آخرین نظرسنجی‌ها از برتری مخالفان نسبت ائتلاف حاکم خبر می‌دهد. ماه مارس شبکه 13 تلویزیون رژیم صهیونیستی با انتشار نتیجه نظرسنجی از شکست 47 بر 67 نتانیاهو برابر ائتلاف گانتز- لاپید خبر داد. نکته قابل تأمل آنکه وزیر جنگ سابق رژیم صهیونیستی با 39 کرسی بیش از سایر کابینه صهیونیست پیشتاز است. البته رسانه‌های حامی رژیم صهیونیستی نیز بیکار نبودند و سعی کردند با ایجاد نظرسنجی‌های خیالی، نتانیاهو را فردی محبوب نزد افکار عمومی نشان دهند. به عنوان نمونه، شبکه 14 تلویزیون رژیم صهیونیستی با انتشار نظرسنجی ای مدعی شد حزب لیکود و شخص نتانیاهو با 24 کرسی بالاتر از گانتز با 22 و لاپید با 13 کرسی قرار دارد. این شبکه در انتهای گزارش خود مدعی است، هر دو حزب 58 کرسی به دست آوردند و باید برای جلب نظر ائتلاف عربی خداش- تعال به ریاست احمد طیبی و ایمن عوده و به دست آوردن چهار رأی با یکدیگر رقابت کنند.

یئیر لاپید، رئیس حزب یش عتید و یکی از دو چهره اصلی مخالفان با حضور در جمع خانواده‌های اسیران صهیونیست خواستار پذیرش پیشنهاد آتش‌بس از سوی کابینه شد و از نتانیاهو خواست از زندگی صهیونیست‌ها بیرون برود. وی با بیان شرایط حاکم بر سرزمین‌های اشغالی بر این نکته تأکید کرد، مأموریت وی رقم زدن تغییرات سیاسی لازم در زمان مناسب است. استفاده از چنین ادبیاتی از سوی سرکرده مخالفان کابینه نشان دهنده تمام شدن تاریخ مصرف «بی بی» برای متحدان غربی رژیم صهیونیستی و آماده شدن غرب برای پذیرش نخست وزیر جدید این رژیم است.

 
با وجود پافشاری نتانیاهو برای حضور در صحنه سیاسی رژیم صهیونیستی، اما پیامدهای ناخواسته «طوفان الاقصی» آغاز شده است. نخستین قربانی جنگ با حماس را می‌توان آهارون هالیوا، فرمانده رکن دوم ارتش یا آمان دانست. البته برخی منابع معتقدند، تحلیل اشتباه وی درباره واکنش ایران به حمله یکم آوریل و عملیات «وعده صادق» نقش مهمی در اتخاذ این تصمیم داشت. پیش تر رونان بار، رئیس شین بت و هرتزی هالوی، رئیس ستاد مشترک ارتش تمایل خود را برای امضای استعفانامه پس از پایان جنگ غزه اعلام کرده بودند. اکنون با افزایش مخالفت‌های داخلی و بین‌المللی با آغاز عملیات نظامی ارتش صهیونیستی در رفح احتمال دارد مقام های ارشد نظامی- امنیتی بیشتری گزینه استعفا یا ترک خدمت را انتخاب کنند.

 
شاید یادداشت دیوید هوروویتز، سردیبر نشریه تایمز رژیم صهیونیستی بهترین توصیف از وضعیت این روزهای نتانیاهو باشد. وی معتقد است، «بی بی» برای نجات رژیم صهیونیستی باید استعفا دهد یا دست کم تاریخی را برای کنار کشیدن از قدرت مشخص کند. هوروریتز در حالی خواستار کنار رفتن نخست وزیر از قدرت شده است که نتانیاهو به صراحت درخواست عمومی برای برگزاری انتخابات زودهنگام را خیانت و به مثابه همکاری با حماس اعلام کرده است. 

 
مخالفان کابینه معتقدند، ضربه نتانیاهو به رژیم صهیونیستی از هفتم اکتبر شروع نشده، بلکه این روند با ارائه لوایح اصلاحات قضائی آغاز شده است. در نظر مخالفان، شکاف ناشی از جاه‌طلبی نیروهای الترا ارتدکس سبب شد نیروهای مقاومت فرصت برنامه ریزی و عملیات هفتم اکتبر را به دست آورند.

 
بهره سخن

این روزها در سرزمین‌های اشغالی به جز نیروهای افراطی، کم‌تر شخصی پیدا می‌شود با سیاست‌های «بی بی» همراه باشد. زنده نگه داشتن شعله‌های جنگ به بهانه مبارزه با حماس یا آزادی اسیران دیگر رنگی میان صهیونیست‌ها ندارد. اقبال واشنگتن و سایر اعضای «گروه هفت» به تغییر رهبری سیاسی در رژیم صهیونیستی از سویی و ازسرگیری تظاهرات‌ خیابانی علیه نتانیاهو از سوی دیگر موجب قوت گرفتن احتمال بروز اشتباه از سوی تل‌آویو و انتخاب گزینه‌های مرگبار شده است. 

اگر تل‌آویو گزینه حمله گسترده به رفح یا لبنان را انتخاب کند، آنگاه باید منتظر افزایش فشارهای بین المللی و پاسخ قدرتمند مقاومت باشد. اگر نتانیاهو تن به خواسته جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا و معترضان در خیابان بدهد خطر خروج نیروهای راستگرا و سقوط کابینه قوت خواهد گرفت. در این دو راهی شاید نتانیاهو به دنبال توافقی باشد که در آن علاوه بر پایان جنگ بتواند به دستاوردهایی همچون آزادی اسیران و عادی سازی روابط با عربستان سعودی دست یابد، بی‌آنکه امتیاز کلیدی در پرونده تشکیل کابینه فلسطین با کابینه‌های غربی- عربی بدهد.