نشانه‌های فرد مبتلا به اختلال شخصیتی برای ازدواج
به گزارش راهبرد معاصر؛ اهمیت ازدواج بر کسی پوشیده نیست، به گونه‌ای که حضرت رسول اکرم (ص) می‌فرماید: «ازدواج روش من است. هر کس از راه و روش من روی بگرداند، از من نیست.» این حدیث نبوی به این معنی است ایمان انسان در سایه ازدواج کامل شده و از آلوده شدن به وسوسه‌ها و هوس‌های ناپاک محفوظ خواهد ماند.
قرآن دو عنصر محوری «مَوَدَّةً» و «رَحمَه» در ازدواج تاکید می‌کند معنی «مَوَدَّةً» دوستی عاقلانه است؛ که بیش از آنکه بر محور غریزه و جوانی باشد، بر عقل و دین تاکید دارد. عنصر دیگر گذشت مهربانانه از لغزش‌های یکدیگر است. کانون گرم خانواده با گذشت مهربانه حفظ شده و به جدایی منجر نمی‌شود.
البته لازمه رعایت «مَوَدَّةً» و «رَحمَه» این است انسان سالم و دارای شخصیت و خط فکری مشخصی باشد، در تنهایی و اجتماع، در ظاهر و باطن، در درون و برون، در فکر و عمل، همه‌جا یک جور است. هرگونه نفاق و دوگانگی در وجود انسان، امری است تحمیلی و برخلاف اقتضای طبیعیت او به شمار آید.
ازدواجی که مایه آرامش و رحمت باید باشد اگر با فرد مبتلا به اختلال شخصیتی صورت گیرد به یکی از چالش برانگیزترین انتخاب‌ها در سراسر زندگی یک فرد به شمار می‌آید و کمتر انتخابی این چنین استرس زا است. در عین حال نتایج ازدواج در همه عمر با انسان همراه است.
افراد مبتلا به اختلال‌های شخصیتی عادت‌هایی عجیب و دیر پا در رفتارشان دارند که ممکن است باعث رنجیدگی و ناامیدی شما شوند و نیز گاهی اوقات می‌توانند خطرناک ظاهر شوند. آشنایی کافی با انواع مختلف شخصیت‌های مشکل‌دار و غیر معمول شما را قادر می‌سازد در برابر فریبندگی این افراد که در ابتدای آشنایی نشان می‌دهند مقاومت کنید. با شناسایی درست و به موقع آنها قدرت قابل ملاحظه‌ای در اختیار شما است که به کمک آن می‌توانید از گزند افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی در امان مانده و خود را از عذاب روحی که ارتباط با این اشخاص به دنبال دارد دور نگه دارید.
مشکلات ازدواج با فرد مبتلا به اختلال شخصیتی نیز به مراتب زیاد است. هرتغییری در رفتار همسر شما بسیار آهسته دشوار بوده و با تردید همراه است. افراد مبتلا به آسیب‌های شخصیتی بینش درونی ناچیزی نسبت به شخصیت خود دارند و هرگاه لزوم تغیر رفتارهایشان به آنها خاطرنشان شود بسیار تدافعی واکنش نشان می‌دهند. تغییر بسیار کند و آهسته خواهد بود. قبل از تصمیم به ماندن در این رابطه مطمئن شوید انتظار شما مبنی بر تغییر یافتن او با این حقیقت تلخ مطابقت داشته باشد.
رفتار‌ها و واکنش‌های او را به خود نسبت ندهید. به یاد داشته باشید او مدت‌ها پیش از آشنایی با شما دچار اختلال شخصیتی بوده است. درست همانطور که در مقابل یک عضو خانواده خود که دچار اختلال شخصیتی است صبر و تحمل نشان می‌دهید با او نیز همین رفتار را داشته باشید.
روان درمانی استفاده از دارو و تلاش‌های فوق انسانی که از شما سر می‌زند راه حل‌های نجات بخش و معجزه آسا نیستند. سازگاری یافتن و مراقبت از خود رمز پیروزی است و نه پیدا کردن درمان.
ازدواج با فرد مبتلا به اختلال شخصیتی و مدیریت درمان روشی طولانی و زمانبر است لذا لازم است در مورد نقشی که در بحران اخیر رابطه مشترکتان داشته‌اید خوب فکر کنید درست است همسر شما اختلال شخصیتی دارد، اما واکنش شما به چه نحو بوده و آیا مشکل را به نوعی بدتر نکرده‌اید؟ به عنوان مثال وقتی او شکاک و بی اعتماد است آیا مرموز و سرکش رفتار نمی‌کنید؟
یا وقتی که او بسیار وابسته و محتاج توجه می‌شود آیا او را از خود نمی‌رانید و تهدید به جدایی نمی‌کنید؟ ممکن است مسئله این باشد که واکنش‌های اخیر شما به آسیب شخصیتی همسرتان به نحوی است که مشکلات را بدتر می‌کند. / ایسنا