به گزارش «راهبرد معاصر»؛ حال و هوای مشهد مقدس، شهر عشق در پذیرایی از میهمانان و زائران امام هشتم بس عجیب و دیدنی است؛ از موکب هایی که گوشه گوشه شهر برپا شده تا خستگی و تشنگی میهمانان را برطرف کنند تا زائرانی که با پای پیاده دهها و صدها کیلومتر راه طی می کنند تا خود را برای زیارت امام هشتم در سالروز شهادتشان در آخر صفر به شهر عاشقی ها برسانند.
شاید آن روز که مأمون به زهر کین و به گمان خود برای جلوگیری از محبوبیت امام هشتم(ع) دست به شهادت امام رضا(ع) زد، تصور نمیکرد روزی میلیون ها زائر از سراسر دنیا برای زیارتش قدم در مسیر عاشقی بگذارند و سواره و پیاده بیایند تا ولی نعمت ایران اسلامی را زیارت کنند.
عاشقان اهل البیت(علیهم السلام) هرساله از چند روز قبل از 30 صفر کوله بار خود را میبندند و سواره و پیاده قصد مشهد الرضا می کنند
آخرین روز ماه صفر، آخرین مقصد زائران و عاشقان اهل بیت به مشهدالرضا (ع) می رسد تا در شهادت هشتمین اختر امامت و ولایت و آقایی که ولی نعمت همه ایرانیان است، سوگواری کنند.
نام مبارکشان علی بود، کنیه آن حضرت ابوالحسن و پدر بزرگوارشان امام موسی کاظم (ع) پیشوای هفتم شیعیان و مادر گرامیشان نجمه خاتون نام داشت. امام رضا (ع) زاده ۱۱ ذیالقعده سال ۱۴۸ هجری قمری در شهر مدینه بودند. پدرشان سال ۱۸۳ هجری قمری به دست هارون عباسی به شهادت رسید و پس از ایشان امام رضا (ع) در سن ۳۵ سالگی امامت شیعیان را برعهده گرفت.
امامت ایشان نزدیک به ۲۰ سال طول کشید که 10 سال نخست آن همزمان با خلافت هارون الرشید، پنج سال بعد از آن مقارن با حکومت امین و پنج سال آخر امامت ایشان مصادف با خلافت مأمون بود.
پس از گذشت ۱۷ سال از دوران امامت، ایشان مجبور شدند با نقشه و حیله مأمون عباسی راهی خراسان شوند، به اجبار ولایتعهدی مأمون را بپذیرند و سه سال آخر امامت را تحت نظر مأمون در خراسان سپری کنند.
امام رضا (ع) پس از قبول اجباری ولایتعهدی مأمون و گذشت سه سال، در ۵۵ سالگی مصادف با 30 صفر سال ۲۰۳ قمری به دست این خلیفه عباسی به شهادت رسیدند.
حالا عاشقان اهل البیت(علیهم السلام) هرساله از چند روز قبل از 30 صفر کوله بار خود را میبندند و سواره و پیاده قصد مشهد الرضا می کنند.
در روز شهادت علی بن موسی الرضا(ع) جای جای شهر مملو از جمعیت زائرانی است که پیاده یا سواره برای عرض ارادت به پیشگاه امام رضا(ع) خود را به مشهد رسانده اند
مشهدی ها سالهاست به رسم ادب و ارادت میزبان میهمانان پیاده هستند و از محل استراحت تا اقامت و تهیه غذا و وسایل راحتی زائران چیزی کم نمیگذارند؛ صفر تدارکات میزبانی آماده میشود تا در پایان ماه همزمان با شهادت امام رئوف بساط میهمانی بچینند.
نوجوانی می گوید، امسال دهمین سالی است که موکب امام رضایی در خیابان شیرازی برپا می کند و به کمک بچه های محل و هم مسجدی ها نذر مادرش در میزبانی و پذیرایی از میهمانان امام رضا (ع) را برعهده دارد.
ننه رقیه هم پیرزنی است که با قامت خمیده و عصای چوبی و کهنه اش با پای پیاده از یکی از روستاهای دور خود را به مشهد رسانده؛ می گوید زیارت امام مهربانی ها در روز شهادتشان آن هم در حالی که پیاده آمده باشی، حال عجیبی دارد که از توصیفش عاجز است.
در روز شهادت علی بن موسی الرضا(ع) جای جای شهر مملو از جمعیت زائرانی است که پیاده یا سواره برای عرض ارادت به پیشگاه امام رضا(ع) خود را به مشهد رسانده اند. اما آنچه مهم است، اینکه عشق امام رضا(ع) حد و مرزی ندارد و پای خیلی ها را به این سرزمین آسمانی می کشاند، چه پیرزن ۸۰ ساله با پای پیاده چه کارخانه داری که حالا به میزبانان پیوسته است.
با دیدن این حجم از شوق زیارت و عرض ارادت می توان گفت اینجا قبله گاه عاشقان اهل البیت است که هر کس هر چه در توان دارد گذاشته است تا میهمانی و میزبانی پایان صفر بدون کم و کسری برگزار شود و امامت در رأس امور و توسلات مردمی خود را نشان دهد.