اغراض سیاسی نتانیاهو از گسترش جنگ با حزب الله-راهبرد معاصر
«راهبرد معاصر» گزارش می‌دهد؛

اغراض سیاسی نتانیاهو از گسترش جنگ با حزب الله

یکی از اغراض اصلی نخست وزیر رژیم صهیونیستی برای گسترش جنگ در لبنان، تقویت جایگاه و موقعیت سیاسی داخلی است. وی در سال‌های گذشته با چالش‌های سیاسی متعددی مواجه بوده که می‌توان اتهامات فساد، اعتراضات داخلی و تغییر در ائتلاف‌های سیاسی را عنوان کرد.
تاریخ انتشار: ۱۹:۵۶ - ۰۵ مهر ۱۴۰۳ - 2024 September 26
کد خبر: ۲۵۸۳۹۶

اغراض سیاسی نتانیاهو از گسترش جنگ با حزب الله

 

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ رویکرد کنونی کابینه بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی در گسترش جنگ با حزب الله لبنان بازتابی از منافع و اغراض سیاسی و شخصی است. از نظر نتانیاهو، حزب الله نه فقط گروهی لبنانی؛ بلکه امتداد نفوذ ایران در مرزهای شمالی سرزمین های اشغالی است. وی می پندارد توانمندی‌های نظامی رو به رشد حزب‌الله، به‌ویژه در عرصه موشکی بخشی از دستورکار بلندمدت ایران برای محاصره رژیم صهیونیستی باشد.
 
یکی از اغراض اصلی نتانیاهو برای گسترش جنگ در لبنان، تقویت جایگاه و موقعیت سیاسی داخلی است و در سال های گذشته با چالش های سیاسی متعددی مواجه بوده که می توان اتهامات فساد، اعتراضات داخلی و تغییر در ائتلاف های سیاسی را عنوان کرد. نخست وزیر رژیم صهیونیستی با گسترش جنگ با حزب الله به دنبال این است برای خود امنیت سازی کند. ورود به درگیری نظامی با حزب‌الله می‌تواند چهره مخدوش شده اش را به عنوان نخست وزیری که توانایی هایش را برای محافظت از صهیونیست ها در برابر دشمنان از دست داده است، ترمیم کند.
 

نتانیاهو می‌تواند از گسترش درگیری با حزب الله برای تضعیف رقبای سیاسی اش استفاده کند


در عرصه بین‌المللی، نتانیاهو همواره تلاش کرده است رژیم صهیونیستی را به‌عنوان بازیگری کلیدی در غرب آسیا، به‌ویژه در مقابله با نفوذ ایران معرفی کند. با اقدام نظامی علیه حزب‌الله وی ممکن است به دنبال بازدارندگی رژیم صهیونیستی در منطقه، عادی سازی روابط با متحدان کلیدی (به‌ویژه برخی کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس) و توانمند جلوه دادن ارتش تضعیف شده صهیونیستی باشد.
 
 
نتانیاهو می‌تواند از گسترش درگیری با حزب الله برای تضعیف رقبای سیاسی اش استفاده کند. مخالفان سیاسی ازجمله احزاب میانه‌رو و چپ‌گرا در درگیری نظامی به دشواری می‌توانند نخست وزیری اش را به چالش بکشند. علاوه بر این، نتانیاهو می‌تواند از شرایط جنگی برای به حاشیه راندن چهره‌های داخلی در حزب لیکود که ممکن است به‌دنبال جانشینی اش باشند، بهره ببرد. وی با معرفی خود به‌عنوان نخست وزیر بی‌بدیل زمان جنگ، می‌تواند اختلافات داخلی را سرکوب، تسلطش را بر حزب تقویت کند تا رقبای داخلی در جریان درگیری بی‌اثر باقی بمانند.
 
گسترش جنگ با حزب‌الله می‌تواند به نتانیاهو امکان دهد کابینه ائتلافی خود را تقویت کند. احزاب راست‌گرا که معمولاً با حزب لیکود به ریاست نتانیاهو هم‌راستا هستند، اهمیت زیادی برای موضوعات امنیتی قائل‌اند. درگیری نظامی بزرگ احتمالاً این احزاب را پیرامون نخست وزیری نتانیاهو متحد می‌کند و احتمال انشعاب یا اختلافات داخلی را در ائتلاف کاهش می‌دهد.
 
این موضوع در فضای سیاسی رژیم صهیونیستی که با انتخابات مکرر و ائتلاف‌های ناپایدار همراه است، به نتانیاهو ثبات می‌بخشد و می‌تواند از درگیری به‌عنوان ابزاری برای جذب چهره‌های سیاسی یا احزاب جنگ‌طلب به ائتلاف خود استفاده، پایگاه حمایتی اش را گسترش دهد و دستاورد بیشتری برای حکمرانی آینده کسب کند.
 
در حالی که نتانیاهو ممکن است به دنبال ترمیم جایگاه از دست رفته رژیم صهیونیستی به وسیله درگیری با حزب‌الله باشد، این اقدام می‌تواند نتیجه عکس داشته باشد. افزایش تعداد جان باختگان غیرنظامی در لبنان و تخریب گسترده می‌تواند به محکومیت بین‌المللی، به‌ویژه از سوی متحدان اروپایی و سازمان‌هایی مانند سازمان ملل متحد منجر شود. گسترش درگیری ممکن است به روابط رژیم صهیونیستی با دولت جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا فشار وارد کند؛ دولتی که بیشتر بر دیپلماسی در حل و فصل مناقشات منطقه‌ای تأکید می کند.

ارسال نظر
تحلیل های برگزیده
آخرین اخبار