خط بطلان صهیونیست‌ها بر محاسبات غلط نتانیاهو

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ بحران‌های داخلی در اراضی اشغالی به اندازه ای پیچیده و گسترده شده که پای لابی های صهیونیستی در آمریکا را نیز به تل آویو باز کرده است. از توماس فریدمن، روزنامه نگار مشهور نیویورک تایمز گرفته تا دیگر اعضای آشکار و پنهان لابی های آیپک و جی استریت یکی پس از دیگری در حال ابراز نگرانی شدید نسبت به مناقشات بی پایان شکل گرفته در تل آویو و حیفا هستند. 

در نظرسنجی های انجام شده به دلیل تشدید بحران‌های داخلی در اراضی اشغالی، ائتلاف نتانیاهو موقعیت قبلی خود را از دست داده و در مقابل، وضعیت ائتلاف رقیب نتانیاهو تقویت شده است

یکی از این نگرانی ها به شکل گیری دوگانه کابینه-ارتش در اراضی اشغالی بازمی گردد. هزاران افسر و خلبان ذخیره، وضعیت خدمت خود را به حالت تعلیق درآورده‌اند و حتی برخی از افراد باقی‌مانده در ارتش رژیم صهیونیستی به صراحت از همراهی با تصمیمات ابلاغی سر باز می زنند. بی دلیل نیست بیشتر ژنرال‌های صهیونیست تأکید کرده‌اند توان عملیاتی و بازدارندگی این رژیم در ماه‌های اخیر تحلیل رفته و تنش‌های شکل گرفته میان نیروهای ذخیره ارتش، قدرت پیشگیری از حوادث ناگهانی و حتی بحران‌های قابل پیش بینی را علیه تل آویو سلب کرده است. 

ممکن است برخی این سؤال را مطرح کنند چرا بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی با وجود آگاهی نسبت به تنش‌های مزمن شکل گرفته در ارتش و دیگر نهادهای رسمی، جاسوسی، آموزشی و اداری در اراضی اشغالی، درنهایت پروژه تصویب اصلاحات جنجالی خود را پیش بُرد؟ در این زمینه دو نکته اساسی وجود دارد:

نخست، اینکه نتانیاهو از سوی افرادی مانند آریه درعی، رهبر حزب شاس و حتی افرادی مانند اسموتریچ و ینگویر بابت تصویب اصلاحات جنجالی و  کاهش اختیارات دیوان قضایی رژیم صهیونیستی زیر فشار مضاعف است و البته خود نیز باقی ماندن در مسند قدرت را در گرو لاپوشانی پرونده های فسادش و مسکوت نگاه داشتن آن‌ها تلقی می کرد. 

اگر نتانیاهو دست به چنین اقدامی نمی زد، دست‌کم دو حزب از احزاب صهیونیستی تشکیل دهنده کابینه از وی جدا می‌شدند و در نتیجه، چاره ای جز برگزاری انتخابات چندباره در تل آویو وجود نداشت. در نظرسنجی های انجام شده نیز به دلیل تشدید بحران‌های داخلی در اراضی اشغالی، ائتلاف نتانیاهو موقعیت قبلی خود را از دست داده و در مقابل، وضعیت ائتلاف رقیب نتانیاهو تقویت شده است.

میانگین نظرسنجی ها نشان می‌دهد اگر انتخابات زودهنگام اکنون در اراضی اشغالی برگزار شود، ائتلاف نتانیاهو میان 50 تا 53 کرسی کنست (مجلس رژیم صهیونیستی) و در مقابل، ائتلاف رقیب وی 63 تا 65 کرسی از 120 کرسی را کسب می کند. 

دوم، اینکه نتانیاهو محاسبات وحشتناکی داشته است. نخست وزیر رژیم صهیونیستی در مدیریت اعتراضات داخلی علیه خود تلاش کرد از فرمول‌های جاری در اروپا و به‌ویژه کشور فرانسه استفاده کند؛ یعنی تصمیم گیری و اجرای سریع تصمیم و قرار دادن مخاطبان در موقعیت تمام شده. 

نخست وزیر رژیم صهیونیستی در مدیریت اعتراضات داخلی علیه خود تلاش کرد از فرمول‌های جاری در اروپا و به‌ویژه کشور فرانسه استفاده کند

نخست وزیر رژیم صهیونیستی معتقد بود درنهایت با ریزش معترضان و حتی انطباق ناخودآگاه آن‌ها با تصمیم جدیدش مواجه می شود، اما افزایش تصاعدی تعداد معترضان به اصلاحات قضایی با وجود تصویب بخش مهمی از آن در کنست، نشان داد چنین فرمولی دست‌کم در تل آویو قابلیت پیاده‌سازی ندارد. 

به عبارت بهتر، نتانیاهو نشان داد نه تنها از واقعیت‌های جاری در منطقه و نظام بین الملل چیزی نمی داند، بلکه فاقد درکی حداقلی از مدیریت خطر و بحران در اراضی اشغالی است. این قاعده در قبال دیگر سیاست‌مداران رژیم صهیونیستی نیز صادق است و می تواند به کاتالیزوری در مسیر سقوط این رژیم جعلی تبدیل شود.