چگونه ویتامین C پوست پیر را به پوستی جوان و ضخیم تبدیل می‌کند؟
به گزارش راهبرد معاصر؛ با اینکه ویتامین C بیشتر به عنوان تقویت‌کننده سیستم ایمنی یا درمان بیماری اسکوربوت شناخته می‌شود، محققان دریافته‌اند که این ویتامین می‌تواند پوست پیر را جوان‌سازی کند؛ آن هم از طریق فعال‌سازی دوباره ژن‌هایی که مسئول رشد سلولی هستند. ویتامین C با تسهیل فرایند حذف متیلاسیون DNA، باعث افزایش تکثیر سلول‌ها می‌شود؛ امری که ضخیم‌تر و سالم‌تر شدن پوست را در پی دارد. این کشف، راه‌های تازه‌ای برای بازگرداندن ژنتیکیِ شادابی پوست پیرشده پیش روی دانشمندان گشوده است.
تیم تحقیقاتی به رهبری دکتر آکیهیتو ایشیگامی، از مؤسسه متروپولیتن تحقیقات سالمندی و پیری در توکیو (TMIG)، کشف کرده‌اند که چگونه ویتامین C می‌تواند سازوکاری را فعال کند که رشد سالم پوست را تقویت می‌کند. این یافته، احتمال بازگرداندن ضخامت اپیدرم را مطرح می‌کند؛ لایه‌ای محافظ و قابل‌مشاهده از پوست ما که در بیرونی‌ترین بخش آن قرار دارد و با افزایش سن، به‌تدریج دچار ضعف و کاهش عملکرد می‌شود.
محققان در مطالعه‌ی جدید با استفاده از مدل سه‌بعدی پوست انسان در آزمایشگاه، ویتامین C را با غلظت‌های ۱٫۰ و ۰٫۱ میلی‌مولار که مشابه مقدارهای طبیعی آن در جریان خون و در پوست هستند، به بافت اضافه کردند. تا روز هفتم، اپیدرم ضخیم‌تر شده بود، اما لایه‌ی بیرونی سلول‌های مرده (استراتوم کورنئوم) همچنان پایدار باقی مانده بود.
سپس، تا روز چهاردهم، این لایه نازک‌تر شد، در حالی که ضخامت اپیدرم همچنان افزایش می‌یافت؛ موضوعی که نشان‌دهنده‌ی اثر عمیق‌تر ویتامین C در سطح سلولی بود. نتایج تحلیل بافتی نشان داد که نه تنها تعداد سلول‌ها بیشتر شده بود، بلکه شمار سلول‌هایی نیز که پروتئین Ki-67 را بیان می‌کردند، به‌طور قابل‌توجهی افزایش یافته بود؛ پروتئینی که به عنوان نشانگر تکثیر سلولی شناخته می‌شود.
محققان در بررسی‌های دقیق‌تر، کشف کردند که ویتامین C چگونه ژن‌های مرتبط با رشد سلولی را از طریق فرایند حذف متیلاسیون DNA فعال می‌کند. به‌طور کلی، حذف متیلاسیون DNA زمانی فعال می‌شود که سلول‌ها نیاز به ترمیم دارند و زمانی رخ می‌دهد که برچسب‌های شیمیایی خاصی از روی DNA برداشته می‌شوند، به‌طوری‌که ژن‌ها بدون تغییر در توالی اصلی ژنتیکی، قابلیت فعال‌شدن پیدا می‌کنند. در اینجا، حذف آن برچسب‌ها به سلول‌های پوستی اجازه می‌دهد تا تولید خود را به‌طور چشمگیری افزایش دهند.
بنابراین، ویتامین C به حذف برچسب‌هایی شیمیایی کمک کرد که معمولاً ژن‌های محرک رشد سلول‌های پوستی را خاموش می‌کنند. این یک مکانیسم سطحی نیست؛ چرا که اپیدرم عمدتاً از کراتینوسیت‌ها تشکیل شده است، سلول‌هایی که در لایه‌های عمیق‌تر پوست تولید می‌شوند و به‌تدریج به سطح مهاجرت می‌کنند. تحریک رشد این سلول‌ها از طریق تنظیم ژنتیکی به معنای آن است که تعداد بیشتری از آن‌ها می‌توانند لایه‌ی محافظ اپیدرم را شکل دهند و در نتیجه پوستی ضخیم‌تر و با ساختار بهتر از آنچه به‌طور طبیعی با افزایش سن تولید می‌شود، ایجاد خواهد شد.
رشد کراتینوسیت تحریک‌شده توسط ویتامین C به ترمیم پوست کمک می‌کند
ایشیگامی افزود: «ما دریافتیم که ویتامین C با تحریک تکثیر کراتینوسیت‌ها از طریق حذف متیلاسیون DNA، به ضخیم‌تر شدن پوست کمک می‌کند و این موضوع آن را به گزینه‌ای نویدبخش برای درمان پوست نازک‌شده، به‌ویژه در سالمندان، تبدیل می‌کند.»
بااین‌حال، چالش آشکار در مسیر ساخت اپیدرم، رساندن ویتامین C به هدف ژنتیکی آن در لایه‌های عمیق‌تر پوست است که بعید به‌نظر می‌آید با مصرف موضعی یا مکمل‌های خوراکی قابل دستیابی باشد. اما این کشف دروازه‌ای نو به‌سوی ابداع درمان‌های جدید، مانند پچ‌ها یا تزریقاتی می‌گشاید که می‌توانند ژن‌های فعال‌کننده‌ی کراتینوسیت را هدف قرار دهند، بدون آنکه ویتامین C در سراسر بدن پخش شده و در سایر فرایندهای سلولی اختلال ایجاد کند. همچنین، چنین درمان‌هایی احتمالاً به‌صورت موضعی و محدود به ناحیه‌ای خاص از پوست خواهند بود./عصر ایران