به گزارش راهبرد معاصر، شب گذشته یکشنبه چهارم خرداد 1399، همایون شجریان کنسرت آنلاینی را برگزار کرد که حاشیههای بسیاری داشت.
از همان دقایق نخستی که پخش آنلاینِ این کنسرت آغاز شد، کامنتها و هشتکهای بسیاری در فضای مجازی در اعتراض به عدم دسترسی کاربرارن برای دیدنِ این کنسرت شکل گرفت. در نهایت هم بسیاری از علاقهمندان به موسیقی موفق به دیدنِ آنلاینِ این برنامه نشدند. بسیاری از این کاربران مجبور شدند از طریق برخی از صفحههای اینستاگرامی، این اجرا را دنبال کنند.
حامی برگزاری این کنسرت یکی از اپراتورهای تلفن همراه بود. این اپراتور اعلام کرد که بالغ بر 710 هزار نفر در لحظات ابتدایی به تماشای این اجرا نشستهاند و این حجم از مخاطب آنها را غافلگیر کرده و مشکلات و اختلالاتی را رقم زده است.
این اختلالات به اندازهای بود که پس از اجرای کنسرت، شرکت حامی برنامه اعلام کرد:«علاقهمندانی که به دلیل استقبال گسترده موفق به مشاهده این کنسرت نشدند، میتوانند طی دو نوبت در روزهای آینده، پخش مجدد آن را از طریق تلویزیون تعاملی لنز مشاهده کنند.»
تمام این مشکلات در حالی رخ داد که چند شب پیش، کیهان کلهر کنسرت آنلاینی برگزار کرد و در عین داشتنِ مخاطبانِ بسیار، بدون هیچ مشکلی برگزار و پخش شد.
چرا این اجرا در صفحه همایون شجریان پخش نشد
این اجرا در تالار وحدت برگزار میشد و ارکستر مجلسی تهران به رهبری بردیا کیارس، شجریان را همراهی میکرد.
نکته مهم این بود که صفحه اینستاگرامیِ همایون شجریان، این اجرا را به صورت زنده پخش نکرد. این اتفاق تنها دو دلیل میتواند داشته باشد؛ دلیل اول اینکه شرکتِ حامیِ این کنسرت اجازه چنین کاری را نداده باشد و دلیل دوم اینکه خودِ همایون به دلیل کم ارزش بودنِ این اجرا برایش، تمایلی به این کار نداشته است.
به هر حال برگزاری این کنسرت به هیچ عنوان نمیتواند نقطهی عطفی در کارنامه هنریِ همایون شجریان باشد. کنسرتی که به اجرای چند تصنیف از نخستین آلبومهای همایون شجریان اختصاص داشت.
وقتی کرونا برای مهمانان اسپانسر معنا ندارد
از آغاز سالِ جدید و پس از تعطیلیِ تمام کنسرتها و شیوع ویروس کرونا، بسیاری از هنرمندان اقدام به برگزاری کنسرتهای آنلاین کردند. این کنسرتها بدون حضور تماشاگر برگزار و به صورت آنلاین برای مخاطبان حاضر در خانه پخش میشد.
در همین هفتههای گذشته چند کنسرت در همین تالار وحدت برگزار شد که به معنای واقعی هیچ تماشاگری نداشت؛ به جز عواملِ فنی و چند خبرنگارِ حوزه موسیقی. اما در کنسرت شب گذشته همایون شجریان حدود 80 نفر در بالکن اول تالار وحدت نشسته بودند.
به نظر میرسید که حامی مالیِ کنسرتِ دیشب، با نادیده گرفتنِ اوضاعِ کروناییِ در تهران، مهمانان زیادی را به سالن دعوت کرده بود.
کنسرتی از روی رفع تکلیف
کنسرت دیشبِ همایون شجریان به اجرای آهنگهایی از آلبومهای «نسیم وصل» و «با ستارهها» به آهنگسازی محمد جواد ضرابیان اختصاص داشت. در این اجرا قطعههایی مانند «هوای گریه»، «خانه سودا»، «افسونگر»، «غریبانه»، «ای عاشقان»، «باستارهها»، «حاصل عمر»، «دفتر دل»، «نسیم وصل» و «مرغ سحر» اجرا شد.
از همان ابتدا که خبرِ برگزاری این کنسرت منتشر شد، جنبههای تبلیغاتی و اقتصادیاش بیش از هر چیز به چشم میآمد. اسپانسرهای این اجرا گویی موسیقی برایشان بهانهای بیش نبود. آنها تنها به دنبال نامِ همایون شجریان بودند تا بتوانند استفادههای اقتصادی و تجاریشان را بکنند.
گویا برای خودِ همایون شجریان هم این کنسرت اهمیت چندانی نداشت. چند تمرینِ مختصر و بعد هم یک اجرای آنلاین بدون حتی گفتنِ یک جمله خطاب به مخاطبانِ این کنسرت.
نکته دیگر اینکه؛ همایون شجریان چند سال پیش هم در مرکز همایشهای برج میلاد، این کنسرت را با همین ارکستر به صحنه برده بود، اما به راستی که کیفیتِ آن اجراها بسیار فراتر از اجرای دیشب بود.