ترامپ برای ماندن در کاخ سفید چه می‌کند؟

به گزارش راهبرد معاصر؛ با اینکه آخرین اخبار از انتخابات آمریکا جو بایدن را به عنوان برنده نهایی یا پیروز انتخابات آمریکا عنوان و مطرح کرده اند اما با شکایت ترامپ و عدم قبول این مساله از سوی وی که طرف مقابل را به تقلب وسیع در انتخابات محکوم کرده همچنان نتایج انتخابات آمریکا قطعی نشده است. بنابراین می توان گفت ترامپ همچنان به بودن خود در چهار سال آینده در کاخ سفید امیدوار است، از این رو به دلیل عدم ناامیدی از پایان حضور خود در سمت ریاست جمهوری دست از تلاش های بعدی بر نمی دارد.

شواهد حاکی از آن است که ترامپ تلاش می کند تا برنامه هایی که برای از دور خارج کردن هیلاری کلینتون به کار گرفت را مجددا برای عدم ورود جوبایدن به کاخ سفید امتحان کند، براین اساس رئیس جمهور فعلی آمریکا به این اصل امیدوار است و با تمام توان ایستاده و می کوشد تا اهداف خود را بخصوص درباره جمهوری اسلامی ایران اعمال کند.

آنچه ترامپ درباره ایران دنبال می کند افزایش فشارها یا تداوم همان استراتژی فشار حداکثری بر ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی است، لذا اگر ترامپ در نهایت به عنوان رئیس جمهور آمریکا اعلام شود و دادگاه های رسمی تقلب در انتخابات را تایید کنند، وی بر آن است تا دست پرتری برای امتیاز گیری از ایران داشته باشد.

افزایش تحریم ها علیه ایران و افزودن اسامی جدیدی به لیست تحریمی آمریکا برای چانه زنی بیشتر و اخذ امتیاز بیشتر آمریکا از ایران مد نظر رئیس جمهور کنونی امریکا قرار دارد. در صورتی که دادگاه های رسمی آمریکا وجود هرگونه تقلبی را رد کنند و جو بایدن به صورت رسمی رئیس جمهور آمریکا نامیده شود هم دست وی در تحریم ها علیه ایران باز است؛ ترامپ تلاش می کند تا با تحریم های جدید دست جو بایدن را در انجام سهل تر هر گونه مذاکره ای با جمهوری اسلامی ایران ببندد و مسیر چانه زنی را برای هر دو طرف سخت تر کند و امکان لغو تحریم ها به سهولت ممکن نباشد.

گرچه تحلیل های ضعیف و اخبار پراکنده ی رسانه ها از احتمال دستور صدور جنگ علیه ایران را مطرح نموده اند؛ به نظر می رسد ترامپ در دو ماه آینده علی رغم تاکید بر فشار حداکثری نمی تواند سناریوی حمله نظامی به ایران را عملی کند. آنچه به عنوان حمله نظامی یا تحریم های جدید علیه ایران اسلامی از سوی ترامپ گفته می شود همه در راستای فشار حداکثری است که رد راستای اخذ امتیاز از ایران ارزیابی می شود.

از سوی دیگر جو بایدن هم در صورتی که رئیس جمهور قطعی چهار سال آینده آمریکا شود اعلام کرده به برجام باز می گردد، اما بازگشتی مشروط، وی با اعلام اینکه شروط و مراحل سه گانه ای برای نشستن پای میز مذاکره با ایران دارد نشان داده به نوعی در راستای تداوم همان فشار حداکثری ترامپ قدم می گذارد و همان فشارهایی که در دوران ریاست جمهوری اوباما وی به عنوان معاون رئیس جمهور وقت آمریکا در طراحی تحریم ها علیه ایران شریک بود.

به عبارت دیگر می توان گفت ترامپ انتظار داشت ایران پای میز مذاکره برود تا همه ی آنچه انتظار داشت با ایران حل کند اعم از مسائل هسته ای، اتمی، موشکی، منطقه ای و حقوق بشر را در یک قرارداد مشخص به ایران تحمیل کند و به قول خود به توافق برسد، عدم پذیرش توافق با آمریکا از سوی ایران کار را برای ترامپ سخت کرد. به هر حال آنچه بایدن در خصوص توافق با ایران می گوید همان سخنان ترامپ و فشاری است که وی دنبال می کرد اما تفاوت خواسته جو بایدن با ترامپ پیشروی مذاکراتی به صورت گام به گام در مهار حداکثری ایران است، بنابراین سیاست کلان آمریکا در برابر جمهوری اسلامی ایران تفاوتی نمی کند، تفاوت تنها در ابزار و تاکتیک هاست.

در صورت روی کار آمدن قطعی جو بایدن وی یک سری از تحریم های حقوق بشری و بانکی برجام را لغو می کند در حالی که بیش از 80 درصد شروط هر گونه توافقی به صورت گام به گام ، در میان مدت و بلند مدت و به تعبیر خود با مهار ایران موضوع مورد نظر خود را درباره صلح در برابر صلح در منطقه رقم بزند.