درمان رایگان مجروحان جنگی/اتخاذ تدبیر برای ذخایر دارویی پزشکیان در جلسه امروز هیئت دولت: باید بر اساس لیاقت و توانمندی‌ها افراد را در جایگاه‌ها قرار دهیم آملی لاریجانی: وضعیت کنونی پایان رویارویی ما با رژیم صهیونیستی نیست کلیات لایحه ساماندهی پهپاد‌های غیر نظامی تصویب شد قالیباف: به هر تجاوزی با قدرت پاسخ می‌دهیم/ برنامه هسته‌ای ایران با سرعت بیشتری به پیش می‌رود طرح تعلیق همکاری‌های ایران با آژانس در مجلس تصویب شد علت صدای انفجار‌ها در دزفول پیکر سردار سلامی در گلپایگان تشییع می‌شود اعلام زمان برگزاری مراسم تشییع فرماندهان شهید نیرو‌های مسلح شلیک ۱۴ موشک سپاه در آخرین دقایق پیش از اجرایی شدن آتش‌بس شهادت ۲ تن از کارکنان انتظامی بهار در حملات اسرائیل سخنگوی قرارگاه خاتم: اسرائیل تا ساعت ۹ صبح ۳ مرحله حمله کرد/ پاسخ می‌دهیم دو موشک عمل‌نکرده در محدود زندان اوین کشف و خنثی شد شمار شهدای حمله اسرائیل به گیلان به ۱۳ نفر رسید‌/ مجروحیت ۴۱ نفر دستگیری ۶ جاسوس در همدان/ارتباط متهمان با عوامل رژیم

مضمون نامه محرمانه رهبر انقلاب به اوباما چه بود؟

باراک اوباما در بخشی از کتاب تازه خود «سرزمین موعود» به ماجرای نامه محرمانه رهبر معظم انقلاب به خود اشاره و محتوای آن را بازگو کرده است.
تاریخ انتشار: ۲۰:۰۱ - ۲۹ آبان ۱۳۹۹ - 2020 November 19
کد خبر: ۶۷۴۳۹

به گزارش راهبرد معاصر همزمان با انتشار کتاب خاطره های رئیس جمهوری پیشین آمریکا برش‌هایی از آن به رسانه‌ها درز کرده است؛ از جمله ماجرایی که اوباما درباره سخنرانی مراسم تحلیف نقل و در آن به دریافت نامه محرمانه از حضرت آیت‌الله خامنه‌ای اشاره می‌کند.

 

در کتاب «سرزمین موعود» چنین آمده است: «در سخنرانی مراسم تحلیف گفته بودم مایلیم دستمان را سوی کسانی دراز کنیم که علاقه دارند مشت‌هایشان را باز کنند... پاسخ [آیت‌الله] خامنه‌ای در یک نامه محرمانه بی‌پرده بود: ایران هیچ علاقه‌ای به گفتگو و مذاکره مستقیم ندارد. رام امانوئل (رئیس وقت کارکنان کاخ سفید) وقتی متن نامه را دید، گفت «به گمانم نمی‌خواهد به این زودی‌ها مشتش را باز کند.» پاسخ دادم آنقدر باز می‌کند که به من انگشت [...] نشان بدهد.»

 

اوباما در ادامه به ماجرای تحریم‌های دولت جورج دبلیو بوش علیه تهران اشاره می‌کند؛ اینکه به لطف بالا رفتن قیمت نفت در بازار عملا تحریم‌های آمریکا کارکرد خود را از دست داده و اقتصاد ایران در حال رشد و شکوفا شدن بود. از این رو، تهران مذاکره را صرفا فرصت و تعهدی برای ادامه گفتگو می‌دانست و دولت وقت آمریکا کوشید متحدان خود را به گرفتن مواضع سخت‌تر در قبال تهران ترغیب و تشویق کند.

 

همشهری

ارسال نظر