به گزارش راهبرد معاصر افزایش قیمت میوه در سبد خانوار به عنوان یک محصولی که به ظاهر ارتباط چندانی با دلار ندارد آزاردهنده است، آن هم در سالی که به واسطه نزولات جوی باغات کشور روزهای شادابی را سپری کردهاند و حال و روز زمینهای کشاورزی خوب است.
گوجه فرنگی شاید تراژدیترین قسمت داستان بود جایی که قیمت آن تا سقف ۳۰ هزار تومان بالاتر رفت و قیمت خیار هم سقف ۱۰ هزار تومان را شکست!
اما کشاورزان و باغداران در گوشه کنار ایران روایت دیگری را نقل میکنند مثلا در خلخال در اردبیل قیمت همینگوجه فرنگی تا همین یکماه پیش ۸۰۰ تومان بود و سیبزمینی که الان در بازار تهران تا ۸ هزار تومان رسیده است ۱۰۰۰ تا ۱۱۰۰ تومان از کشاورزان اردبیلی خریداری شد. قیمت خرید سیب هم در این استان بالاتر از ۲ هزار تومان نرفت. قیمت پیاز در زنجان حداکثر تا ۱۳۰۰ تومان رسید اما همان محصول پس از انبار اکنون به ۸ هزار تومان رسیده است.
امسال انار ساوه با توجه به مرغوبیت آن ۳ تا ۱۰ هزار تومان از باغدار خریداری شده اما ۸ تا ۲۵ هزار تومان به دست مصرفکننده میرسد. یک کشاورز به فارس میگوید: بخشی ناچیزی از این افزایش قیمت به علت هزینههای از جمله تخلیه و حمل محصول بوده اما بیشتر آن عاید واسطهها شده است.
اوضاع کشاورزان مازندران اما از بقیه استانها کمی بهتر است پرتقال و نارنگی از ۳ تا ۸ هزار تومان متغیر است. اما این میوهها به چه قیمتی به دست کشاورزان میرسد؟
اما آنچه که بازاریان و مردم در آن همنظر هستند آن است که نظارتی بر این عرضههای نامتعارف در هیچ مرحلهای وجود ندارد، مشاهدات میدانی خبرنگار فارس اما روی دیگر ماجرا را نشان میدهد جایی قیمت میوه در ۱۵ کیلومتر از میدان اصلی میوه و ترهبار تهران تا درب مغازهها اختلاف قیمت ۱۰۰ تا ۱۲۰ درصدی را پیدا میکند، جایی که باید قیمت حداکثر ۳۵ درصد افزایش این یابد. گرچه برای دلالانی که میوهها را از مزارع جمع میکند اصلا قانونی وجود ندارد. تلاش خبرنگار فارس برای گفتوگو با مدیرکل تعزیرات حکومتی شهر تهران در پاسخ به این افزایش قیمت عجیب میوه بینتیحه ماند.