آماده باش اصلاح طلبان برای 1400/ عبور از روحانی، ورود به مصادیق

آن چیزی که بیش از اندازه در این بازه زمانی خود نمایی می کند، ورود مصداقی اصلاح طلبان به عرصه انتخابات 1400 ، همزمان با کلید زدن رسمی پروژه "عبور از روحانی" توسط تئورسین اصلاحات است.

سعید حجاریان را همگان به عنوان تئورسین و استراتژیست اردونشنیان اصلاح طلب می شناسند که حتی مشاوره های او به لیدر اصلاحات است که خط و ربط سیاسی رئیس جمهور اسبق را تعیین می کند. هشدارها و خط دادن های گاه و بیگاه او هر از گاهی سبک رفتاری اصلاح طلبان را از شانه خاکی به مسیر اصلی هدایت می کند و او به عنوان هادی و بلدراه سیاسی جریان اصلاحات شناخته می شود. حجاریان در روزهایی که دولت اول رئیس‌جمهور روحانی مشغول به کار بود تاکید کرد: "معتقدم که ما بدلیلی جز روحانی نداریم. تنها بدیل ما روحانی است و باید تلاش کنیم او دوباره رأی بیاورد."

اصلاح طلبان روحانی؛ از تمجید تا عبور

از سوی دیگر، پس از تداوم فعالیت های دولت و نارضایتی های نسبی شکل گرفته در محافل اصلاح طلبی، این جریان سیاسی به دستور حجاریان تئوری تمجید و تهدید دولت روحانی را در دستور کار قرار داد تا در روزی مثل امروز بتواند زمینه جداکردن راه اصلاح طلبان از دولت تدبیر و امید را فراهم آورند. چنانچه حجاریان می گفت:«اصلاح‌طلبان باید از تجارب خودشان استفاده و به تداوم دولت آقای روحانی کمک کنند، باید بکوشند روحانی دوام آورد و بماند. ما در حال حاضر آلترناتیوی برای آقای روحانی نداریم. البته دولت هم باید اشکالات و کاستی‌های خودش را اصلاح کند و اگر لازم است حتی کابینه را هم ترمیم کند. »

حالا که تحلیل های جریان رقیب و برخی از چهره ای حاضر در جریان خودی محقق شده و برجام نشد آنچه که وعده اش به مردم داده شد و نوک پیکان انتقادات افکارعمومی اصلاح طلبان را نشانه رفته، بهترین راه مطرح ساختن طرح عبور از روحانی و ورود مصداقی زودهنگام به عرصه انتخابات است تا با فرافکنی از زیر بار مسئولیت ها شانه خالی کنند و از دگر سو، رسانه ها را به جای پوشش دغدغه های مردم که عملا بستر ریزش پایگاه اجتماعی اصلاح طلبان را تشدید می کند، به سوی اهداف انتخاباتی خود شیفت دهند. 

حجاریان طرح عبور از روحانی که زمزمه های آن از مدت ها قبل از پشت دیوار اروگاه اصلاحات به گوش می رسید را به شکل رسمی جایگزین طرح تمجید و تهدید دولت کرد و این بار به جای کوبیدن یکی به نعل و یکی به میخ، خیلی صریح و جدی روحانی و دولتش را زیر بار انتقاداتش برد و عنوان کرد: «دولت روحانی هم استعداد و ظرفیت کافی برای مقابله با معضلات داخلی نداشت. پروژه اصلی دولت برجام بود.»

معنای سخنان «سعید حجاریان» چیزی جز جدا کردن راه جریان اصلاحات از دولت تدبیر و امید برای حضور بهتر در صحنه انتخابات مجلس و ریاست جمهوری سال 1400 نمی تواند باشد. پروژه ای که می تواند عبور انتخاباتی اصلاح‌طلبان از روحانی و دولتش نام بگیرد؛ تحرکات انتخاباتی این جریان سیاسی برای حضور هرچه بهتر در انتخابات مجلس و به ویژه 1400 با فاصله گذاری رسمی با دولت همزمان شد تا شاید فضا دوباره برای نوشتن یادگاری مردم بر دیوار اصلاح طلبان فراهم شود، دیواری که باید دید آیا یارای ایستادگی در برابر فشار انتقادات افکارعمومی را دارد و یا با ریزش آن عملا دست اصلاح طلبان را در کارزار انتخاباتی در پوست گردو می گذارد؟

بهره سخن

همان طور که ذکر شد همزمانی طرح عبور از روحانی و ورود زودهنگام به عرصه انتخابات از سوی اصلاح طلبان در مسیر کنترل افکارعمومی و هدایت دوباره در مسیر گزینش این جریان سیای در انتخابات پیش روست. این در حالیست که بررسی و مطالعه رفتار سیاسی اصلاح طلبان در فازهای انتخاباتی 76، 80، 92، 94 و 96 عملا دو سبک رفتاری را به ذهن متبادر می سازد که به شکل رسمی در دستور کار این جریان سیاسی است. یک سبک رفتاری به پیش از انتخابات بازمی گردد.

 این جریان سیاسی تمام ظرفیت های خود را برای اقناع جامعه در جهت اهداف سیاسی خود بسیج می کند. اگر در دهه هفتاد و هشتاد حوزه های اجتماعی و فرهنگی برای وعده دادن مقبول تر بود، امروز حوزه اقتصادی ست که می تواند بار سیاسی اصلاح طلبان را به مقصد برساند و این یعنی تغییر تاکتیک در کانال راهبردی مشترک در دهه 70، 80 و 90. فاز دوم رفتاری فرار به جلو و عدم پذیرش مسئولیت وعده هایی ست که پیشتر به مردم داده شده و مصداق بارز آن را می توان با مقایسه ای ساده میان گفتار و رفتار چهره ای شاخص این جریان سیاسی به نظاره نشست.

 قانون نانوشته ای وجود دارد که برای شناخت شخصیت و اصالت هر قبیله و خانواده ای به بزرگان آن بنگرید، این مهم در خصوص جریان های سیاسی به شکل اولی تری مطرح است. شاید در روزهایی که منتجب نیا قائم مقام سابق حزب اعتماد ملی اصلاح طلبان را "فدایی روحانی" می دانست و محمدرضا خاتمی نائب رئیس مجلس ششم جریان سیاسی متبوع خود را تضمین کننده رفتار سیاسی دولت عنوان کرد. و یا پیوند تکرارهای لیدر اصلاحات و تبلیغات شهر به شهر صادق زیباکلام، روزهای شیرین با آمدن روحانی را به جامعه نوید می داد، حتی بدبین ترین شخص رای دهنده به روحانی، تصور نمی کرد که همین جریان به شکل نرم و بدون پذیرش مسئولیت و عذرخواهی، طرح عبور از روحانی را در دستور کار قرار دهند و مردم را با مشکلات متعدد تنها بگذارند.