خانواده ها باید از خطرات سقط های مکرر آگاه شوند

به گزارش راهبرد معاصر امروز سیاست‌های کلان کشور بر مبنای تشویق مردم به فرزند آوری برنامه‌ریزی شده است تا بتوان مقابل خطرات بالقوه کاهش و پیری جمعیت ایستادگی کرد.

جبهه انقلاب اسلامی در فضای مجازی برای تبیین مسئله «جمعیت» با همکاری رسانه‌های رسمی کشور و مشارکت مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه، بنیاد ملی خانواده، مرکز خدمات حوزه‌های علمیه، مؤسسه اندیشه مسطور، مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران، قرارگاه جمعیت، سازمان بسیج جامعه زنان موضوع نشست‌های تخصصی خود را به مسئلۀ جمعیت اختصاص داد.

برهمین اساس کتایون حیدری متخصص زنان و زایمان در خلال ۳۲۱ نشست تخصصی کارشناسی، درباره اصلی ترین «عوامل مؤثر در کاهش ناباروری و راهکار کشور برای مواجهه با این چالش اجتماعی» در کشور نکاتی را مطرح کرد.

ورزش در کاهش ناباروری مؤثر است

وی گفت: ورزش و فعالیت‌های بدنی مناسب روی ناباروری اثر مثبت دارد. گاهی روش‌های ساده‌ای برای پیشگیری از ناباروری وجود دارد. مانند کاهش استفاده از نورهای آبی که در طول شب برای مدت زیادی از آن‌ها استفاده می‌کنیم، برخی معتقدند که این لامپ‌ها، اثرات سوئی بر سیستم بیولوژیک بدن دارند. انسان باید در طول شبانه روز به مقدار کافی استراحت کند و زمان خود را مدیریت کند به این معنا که زمان استراحتش را صرف استفاده از نورهای آبی و مانیتورها نکند، رعایت همین نکات به ظاهر ساده اثرات زیادی بر کاهش روند ناباروری در میان زوجین خواهد داشت.

این متخصص زنان ادامه داد: در درمان ناباروری باید به نقش بیمه‌ها توجه جدی داشت، آنها باید به طور کامل از زوج‌های نابارور حمایت کنند. امروز بخش اعظم هزینه‌های ناباروری در کشور را بیمه‌ها می‌پردازند، «طرح برکت» در این سال‌ها یکی از راهکارهای سیاست‌گذاران برای حمایت از زوج‌های نابارور و خانواده‌های روستایی بوده است با استفاده از این طرح تاکنون تقبّل حدود ۸۵ درصد از هزینه های درمان ناباروری را پذیرفته‌اند اما این مقدار برای بخشی بزرگی از جامعۀ ایرانی کافی نیست، یک کارمند به خصوص در درمان‌های طولانی مدت از عهدۀ کار بر نمی‌آید بنابراین حاکمیت برای هدف بزرگتری باید به کمک او بیاید.

حیدری در ادامه گفت: گروهی از خانواده های نابارور کشور را روستاییان تشکیل می‌دهند که مشمول بیمه‌های روستایی هستند. متاسفانه تعدادی از داروهای درمان ناباروری تحت پوشش بیمه روستایی نیست بنابراین این الزام وجود دارد که بیمه های پایه و تکمیلی نقش پررنگی‌تری در مواجهه با این مسئله ایفا کنند، بیمه سلامت نیز دچار همین معضل است اگر بیمه‌ها خدمات بهتری در حوزه تأمین دارو به مردم ارائه کنند، بخش عمده ای از مسائل کشور در درمان ناباروری حل خواهد شد. خوشبختانه مجلس درباره کمک به زوجین در درمان ناباروری طرح‌های خوبی در دستور کار دارد.

مراکز ناباروری باید در تمام استان‌ها دایر شوند

وی افزود: معتقدم مراکز ناباروری مجتمع‌های درمان ناباروری باید در تمام مراکز استان ها دایر شوند. البته در استان‌های بزرگ یک مرکز کفایت نمی‌کند و باید دست کم دو یا سه مرکز با تجهیزات کامل برای درمان ناباروری در این استان‌ها وجود داشته باشد. این مراکز علاوه بر بهره بردن از متخصصین خبرۀ زنان، باید آزمایشگاه‌ها و جنین شناسان ماهری استفاده کنند تا خانواده‌ها با سهولت بیشتری به این خدمات دسترسی داشته باشند.

این متخصص زنان تصریح کرد: زوجین نابارور در گذشته از سوی جامعه طرد می‌شدند و فشارهای زیادی متحمل می‌شدند و گاهی محیط خانه برای زوجین به خصوص خانم‌ها، در مواجهه با هجمۀ اقوام و جامعه غیرقابل تحمل می‌شد اما امروزه روش‌های سادۀ ناباروری مشکل بیش از ۷۵ درصد خانواده‌های ایرانی را مرتفع می‌کند و بخشی دیگر نیز با استفاده از درمان‌های پیشرفته مشکل خود را حل خواهند کرد.

حیدری گفت: خوشبختانه مسائلی مانند اهدای تخمک در کشور ما پذیرفته شده است. بانوانی که در سنین پایین دچار سرطان می‌شوند و به ناچار از شیمی درمانی استفاده می‌کنند، این امکان را دارند که تجربۀ شیرین مادر شدن را کسب کنند. سابق بر این بانوان تخمک ها را از دست می دادند اما امروزه این تخمک‌ها رزو می‌شوند به این معنا که پیش از شیمی درمانی تخمک بانوانی که درگیر سرطان هستند، فریز می‌شود و آن‌ها می توانند پس از ازدواج، علیرغم اینکه شیمی درمانی و بیماری بدخیمی را پشت سر گذاشته اند با تخمک های خودشان بارور شوند.

وی ادامه داد: به طور توصیه ما این است که اگر زوجین پس از یکسال در فرآیند فرزندآوری ناکام مانند از مشاوره استفاده کنند به خصوص خانم هایی که سیکل‌های مرتب ندارند، دقت کافی داشته باشند و اقدام به باروری را زودتر انجام دهند، بانوانی که بیش از ۴۰ سال دارند، بدون فوت وقت به مشاوره مراجعه کنند.

استرس و فشار روحی، قدرت باروری زن و مرد را تضعیف می‌کند

این متخصص زنان افزود: پزشکان توصیه می‌کنند که خانواده‌ها و نزدیکان زوج‌های جوان از ایجاد فشار و استرس برای آن‌ها در مسئلۀ فرزند آوری به طور جد بپرهیزند. اعتقاد ما بر این است که تصمیم به فرزندآوری مختص به زوجین است و خانواده‌ها نباید آن‌ها را تحت فشار قرار دهند. این اعمال فشار از سوی آن‌ها اثری جزء ایجاد استرس و فشار نخواهد داشت.

وی افزود: استرس و فشار روحی از عوامل مهم در تضعیف سیستم باروری زن و مرد است، در بسیاری از موارد اگر استرس زوجین کاهش پیدا کند، باروری صورت می‌گیرد. ترس از ناباروری، عملکرد طبیعی بدن را تضعیف می‌کند و می‌تواند یکی از دلایل جدی افزایش رشد ناباروری باشد. توصیۀ اکید ما بستگان نزدیک زوجین این است که از ایجاد استرس و فشار به طور جدی خودداری کنند و اجازه دهند تا آن‌ها در آرامش مشکل خود را رفع کنند.

حیدری گفت: پذیرش سرپرستی کودکان بی‌سرپرست در گذشته بسیار دشوار اما اکنون به دلیل تسهیلاتی که در نظر گرفته شده است، جامعه اقبال بیشتری به این موضوع دارد، البته این مقدار کافی نیست و باید مشوق‌های بیشتری برای زوجینی که درمان بر آن‌ها اثری ندارد در نظر گرفته شود. ارتقاء فرهنگ پذیرش ولایت فرزندان بی‌سرپرست، امری اخلاقی است و سبب غنای روحی خانواده‌هایی می‌شود که توانایی فرزندآوری ندارند.

وی خاطر نشان کرد: متاسفانه گاهی برخی مادران با این توجیه که اکنون آماده پذیریش مسئولیت تربیت فرزند نیستم، یک، دو یا سه مرتبه سقط ارادی انجام می‌دهند اما بعد از گذشت مدت زمانی اندک که می‌خواهند مادر شدن را تجربه کنند، موفق به انجام این کار نمی‌شوند. باروری و حاملگی مطلبی نیست که شما خیلی راحت بتوانید به آن دست پیدا کنید؛ عوامل زیادی که گاهی خارج از کلمه هستند باید دست به دست هم بدهند تا یک حاملگی مناسب صورت بگیرد و آن حاملگی منجر به تولد فرزند زنده شود.

حیدری ادامه داد: شاید این قضیه از معدود فرصت های طلایی یک خانواده و یک زن است که حامله شده و صاحب فرزند شود. این فرصت های طلایی وقتی به شما روی می آورند ارزان و به بهانه‌های پیش پا افتاده‌ای مانند وضع اقتصادی نامناسب یا ادامه تحصیل یا به دلیل مهاجرت نمی خواهیم بچه دار شویم نباید آن را ندیده بگیرید.

وی در پایان گفت: به دختران جوان اکیداً توصیه می‌کنیم که نسبت به فرزند آوری خود به عنوان یک فرصت استثنایی نگاه کنند، فرصت طلایی زندگی قبولی در کنکور و گرفتن مدرک عالی نیست، آن‌ها ضروری هستند اما طلایی نیستند، در هرزمانی می‌توان به مهاجرت، تحصیل یا مواردی از این دست پرداخت اما شاید هنگامی ارادۀ فرزندآوری پیدا کنیم که دیگر اثری نداشته باشد. بر همین اساس به طور جد توصیه می‌کنیم که بهانه‌های اینچنین یا حتی دلایلی جدی‌تر از این را دست‌آویزی برای سقط ارادی نوزاد خود قرار ندهند. علاوه بر نفی این عمل از دیدگاه فقهی و شرعی، دیگاه انسانی نیز چنین حرکتی را نمی‌پسندد.مهر