صفارهرندی درباره «خیر» رئیسی چه گفت و برخی کانالها چه نوشتند

به گزارش راهبرد معاصر محمدحسین صفارهرندی اواخر هفته گذشته با حضور در برنامه «رودررو» شبکه چهار سیما به بررسی ابعاد انتخابات 1400 پرداخت. او در بخشی از این برنامه نیز پس از ورود خود به موضوع رویکرد غلط دولت آقای روحانی در حکمرانی، به پرسش مجری درباره جواب آیت‌الله رئیسی به یک خبرنگار درباره احتمال دیدارش با جو بایدن رئیس‌جمهور آمریکا پاسخ داد.

پس از این برنامه برخی سایت‌ها و کانالهای خبری از قول آقای صفارهرندی تیتر زدند که او گفته پاسخ «خیر» آقای رئیسی به سؤال خبرنگار «خیر مطلق» نبوده است. این برش از صحبت‌های این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و برجسته‌سازی آن چنین معنایی را القا می‌کند که در همین اوضاع کنونی نیز این «خیر» آقای رئیسی درباره دیدارش با جو بایدن می‌تواند «مقید» و به «آری» تبدیل شود و چنین دیداری صورت بگیرد.

امّا مروری به پس و پیش و زمینه و جزئیات سخنان آقای صفارهرندی نشان می‌دهد مسئله چیزی متفاوت از این برداشت است و این مورد نیز کنار موارد بسیار دیگر می‌تواند اثرات یک تقطیع و برش از صحبت را در فضای رسانه‌ای نشان بدهد.

ماجرا از اینجا شروع می‌شود که آقای صفارهرندی در بخشهای پایانی این گفتگوی مفصل خود راجع به چرایی وجود نواقص و نارسایی‌ها و ناکارآمدی‌های فراوان حاضر در کشور تأکید می‌کند که یک رویکرد بسیار غلط در حکمرانی دولت‌مردان در هشت سال گذشته یکی از عوامل اصلی مصایب کنونی بوده است. نگاه و رویکردی که تصور می‌کرد با یک نمایش همسویی با غرب دریچه‌هایی از گشایش اقتصادی و وفور نعمت و... باز می‌شود که در آن نعمت غرق خواهیم شد.

صفارهرندی می‌گوید: "عده‌ای دچار این توهم بودند که همین‌که خود را همسو با سیاست‌های غرب نشان بدهند، غرب یک دریچه‌‌هایی را از گشایش اقتصادی و وفور نعمت و اینها به‌رویشان باز می‌کند که اصلاً غرق می‌شوند در چنین چیزی و خیلی لازم نیست که زحمت بکشند. من می‌گویم مصیبتی که دراین هفت هشت سال دچارش شدیم همین توهم بود که همین که ما آمدیم و چشمکی به کدخدا زدیم از آن به بعد دیگر درهای نعمت به‌روی ما باز می‌شود، در حالی که خود غربی‌ها می‌گفتند «این‌طور نیست که اگر پول ایران را آزاد هم بکنیم این منجر به توسعه بشود.»"

مجری برنامه در این قسمت به موضوع پاسخ آقای رئیسی به سؤال خبرنگار در نشست خبری اشاره می‌کند، مجری می‌گوید: "الآن آقای رئیس‌جمهور منتخب عرصه سیاست خارجی را چگونه می‌خواهد تنظیم کند؟ یک خبرنگاری از آقای رئیسی پرسیدند که «آیا شما با رئیس‌جمهور آمریکا دیدار می‌کنید؟» ایشان مشخصاً و تلویحاً و صراحتاً گفتند نه، والسلام نامه تمام. خب، این‌که نگاه نکردن به بیرون هست به‌فرموده رهبری. حالا می‌خواهیم بدانیم ایشان چگونه می‌‌خواهد این تنظیم را و بالانس را برقرار کند؛ این هماهنگی بین داخل و خارج را."

آقای صفارهرندی در پاسخ به مجری اشاره می‌کند که در صحنه‌ای که مسائل مربوط به سیاست خارجی آقای رئیسی پخت‌وپز و تدوین می‌شود حضور ندارد اما برداشت خود را می‌گوید. این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام تأکید می‌کند که "نه" محکم آقای رئیسی در پاسخ به آن NO بود که بایدن گفت. وقتی از او {بایدن} پرسیدند که «قرار است با ایران شرایط بهتری داشته باشید؟» محکم گفت «NO» و توضیحی هم نداد.

مجری در اینجا با ورود به موضوع می‌گوید که که البته بایدن بعدش یک سری فکت و ایده داد که اگر آن‌طور بشود فلان می‌شود.

صفارهرندی هم در پاسخ اشاره می‌کند که "برای ایران هم همین‌طور است. و فکر می‌کنم اگر از آقای رئیسی هم سؤال بشود خواهد گفت «خیر مطلق نیستم. با این جلوه‌ای که او ظاهر شده جوابش همین است اما نظرمان این است که با همه دنیا تعامل گسترده‌ای داشته باشیم».

در واقع پاسخ آقای صفارهرندی به این معنا نیست که جواب «خیر» آقای رئیسی در شرایط فعلی و بر اساس رویکردهای فعلی آمریکایی‌ها یک خیر مقید و غیرمطلق است و ممکن است دیداری انجام شود، بلکه تأکید می‌کند این خیر بسته به شرایط فعلی است و ایران قصد دارد با تمام دنیا تعامل گسترده‌ای داشته باشد لذا اگر شرایط فرق کند و سیاست‌ها و رویکردهای آمریکا به‌نحو بنیادی تغییر کند، به همان معنایی که امام(ره) و همچنین مقام معظم رهبری فرمود‌ه‌اند "آمریکا آدم بشود" و رویه کاملاً متفاوتی را با ایران آغاز کند، قاعدتاً پاسخ آقای رئیسی به سؤالات مشابه هم متناسب با آن شرایط خواهد بود.

چرایی عدم دیدار با رئیس‌جمهور آمریکا با توجه به رویکرد هیئت حاکمه آمریکا نیز مشخص است؛ راه‌حل مشکلات در انجام برخی حرکات نمایشی نیست؛ اگر قرار بود مشکلات به این طریق حل شود بعد از ملاقات رؤسای جمهور آمریکا و کره شمالی باید شاهد گشایش‌هایی درباره کره شمالی می‌بودیم. آقای رئیسی با این «خیر» اولاً نشان دادند راه‌حل مشکلات ما با آمریکا در این نوع حرکات نمایشی نیست و ثانیاً این «خیر» نشان می‌دهد که نباید تعامل سازنده با دنیا را صرفاً محدود به یک کشور و آن هم آمریکا نمود ثالثاً معنای تعامل سازنده را نباید به یک ملاقات نمایشی تقلیل داد./تسنیم