به گزارش راهبرد معاصر؛ در عصر ارتباطات دولتهای ملی برای مقابله با منتقدان و مخالفان خود، صرفا از روشهای سنتی استفاده نمیکنند. جاسوسی از وسایل الکترونیکی، پیام رسانها، مکالمات و شبکههای اجتماعی یکی از روشهای جدید سرویسهای اطلاعاتی برای رصد و حتی حذف عناصر نامطلوب از صفحه گیتی است! در جهان امروز نه تنها دولتهای اقتدارگرا بلکه دول دموکراتیک نیز علاقه و انگیزههای فراوانی برای جاسوسی از منتقدان و حتی شهروندان خود دارند. عربستان سعودی نیز به عنوان یکی از محافظهکارترین دولتهای جهان در دکترین امنیتی خود به دنبال حذف و نابودکردن هرگونه صدای مخالف در داخل و خارج از مرزهای خود است. قتل جمال خاشقچی روزنامهنگار و منتقد میانه رو سعودی در کنسولی این کشور در استانبول را میتوان نمونه روشنی از برخورد خشن و غیر انسانی ریاض با مخالفان خود دانست. اما سوال اصلی آن است که ریاض با کمک چه کشورهایی به فناوریهای نوین جاسوسی دسترسی پیدا کرده است؟ به گزارش منابع خبری همچون «نیویورک تایمز»، «گاردین» و «هاآرتص» اسرائیل مشوق و تامین کننده تجهیزات و نرمافزارهای جاسوسی برای ریاض از سوی شرکتهای وابسته به خود بوده است. این درحالی است که این اقدام اسرائیل آشکارا ناقض حقوق بشر و امنیت جانی مخالفان نظام سعودی بوده است.
گروه سایبری «ان اس او» که معروف به تولید نرمافزار و ابزارهای جاسوسی است با استفاده از برنامه «پگاسوس» به دولتهای زیادی خدمات جاسوسی ارائه داده که در نهایت منجر به تشدید خفقان در کشورهای مقصد این محصولات شده است. در سال 2017 این شرکت اسرائیلی برنامه «پگاسوس» را به ارزش 55 میلیون دلار به عربستان فروخت و ریاض نیز با استفاده از این برنامه تعدادی کثیری از مخالفان و منتقداناش را سرکوب کرد. نمایندگان این در سال 2017 با مقامات سعودی در وین، قبرس و ریاض دیدار داشته و به آنها نشان دادند چگونه نرمافزار «پگاسوس» میتواند در گوشیهای آیفون و دوربینهای آن از راه دور کنترل داشته باشد.
در سال 2018 پس از قتل جمال خاشقچی روزنامهنگار مشهور سعودی گروه سایبری «ان اس او» قرارداد خود با عربستان را با توجه فاجع به وجود آمده از طریق ابزارهای هک لغو کرد. با این حال اسرائیل از این شرکت و دو شرکت دیگر در زمینه سایبری خواست تا روابط شان را با ریاض ادامه دهند. همچنین اسرائیل به شرکت چهارمی نیز برای همکاری با عربستان جهت رصد مخالفان و منتقدان سیاسی مجوز داد.
اما منتقدان و مخالفان سعودی تنها قربانیهای این بدافزار اسرائیل نبودند. به گزارش «ایندیپندنت» براساس فهرستی حاوی بیش از 50 هزار شماره تلفن که به دست سازمان رسانهای غیردولتی «داستانهای ممنوعه» در پاریس و همچنین عفو بینالملل رسیده و با 16 سازمان خبری به اشتراک گذاشته، روزنامهنگاران توانستند بیش از هزار فرد در 50 کشور را شناسایی کنند که توسط مشتریان «ان اس او» شنود میشدند. این فهرست شامل 189 روزنامهنگار، بیش از 600 سیاستمدار و مقام دولتی از جمله سران کشورها، بیش از 65 مدیر اجرایی و 85 فعال حقوق بشر میشود. امانول مکرون رئیس جمهور فرانسه، تمیم بن حمد آلالثانی امیر قطر، چارلز میشل رئیس شورای اروپا، تدروس آدهانوم رییس سازمان بهداشت جهانی، رابرت مالی مذاکره کننده ارشد تیم آمریکا در مذاکرات برجام، ملک محمد ششم پادشاه مراکش، عمران خان نخست وزیر پاکستان از جمله قربانیان برجسته این بدافزار جاسوسی بودند.
دیگر شرکت اسرائیلی که مشغول ارئه خدمات جاسوسی به سعودی است؛ شرکت «کوادریم» میباشد. این شرکت از سال 2019 مشغول فروش نرم افزارهای جاسوسی به عربستان است. نکته جالب توجه آن است که «کوادریم» صفحهای در اینترنت ندارد و بر روی دفتر آن در شهر «رمت گن» تابلوی نصب نشده است. به گزارش «هاآرتص» این شرکت در سال 2016 توسط 3 مامور بازنشسته واحد اطلاعات ارتش اسرائیل تاسیس و محصولات آن توسط توسط شرکت «اینریچ» در بخش یونانی نشین قبرس به فروش میرسد. نرمافزارهای استراق سمع و هک از جمله محصولات این شرکت است. برنامهای که این شرکت به عربستان قروخته قابلیت هک گوشیها، استخراج دادهها (پیامهای ذخیره شده، عکسها، فیلمها و ایمیلها) و تبدیل گوشی به دستگاههای ردیابی را دارد. دیگر شرکت اسرائیلی که به توصیه تلآویو در حال ارائه خدمات به عربستان است، «ان اسا» نام دارد. از این شرکت در ماجرا قتل خاشقچی نیز یاد شده بود.
بهره سخن
عربستان سعودی تنها مشتری نرم افزارهای جاسوسی اسرائیل نیست. امارات عربی متحده، بحرین و مراکش دیگر مشتریهای صهیونیستها هستند. معمولا این معاملات سیاه تحت عنوان سرمایهگذاری در حوزه «امنیت سایبری» و «مقابله با تروریسم» صورت میگیرد؛ اما در واقع فروش بدافزارهای جاسوسی به کشورهای هدف است. از قتل جمال خاشقچی تا هک تلفن همراه 36 روزنامهنگار، تهیه کننده و مجری تلویزیون الجزیره میتوان رد پای این شرکتهای جاسوسی را مشاهده کرد. واقعیت آن است که اسرائیل برخلاف شعارهایی که در زمینه حقوق بشر و گسترش دموکراسی میدهد، با فروش این نرمافزارهای جاسوسی به کشورهای محافظهکار منطقه زمینه سرکوب جامعه مدنی کشورهای عربی را فراهم میآورد. بدیهی است که خرید این محصولات از سوی دیکتاتوری منطقه صرفا برای سرکوب فعالان حقوق بشر و روزنامهنگاران نیست بلکه از این بدافزارهای جاسوسی برای رصد و جاسوسی از سیستم دولتی و بخش خصوصی ایران نیز استقاده میکنند. در چنین شرایطی لازم است تا دستگاههای آفندی و پدافندی کشور با شناسایی دقیق خلاءهای امنیتی و درک دقیق نوع تهدیدات دشمن اقدامات لازم جهت حفظ امنیت و حریم خصوصی شهروندان و مقامات عالیرتبه نظام انجام دهند.