به گزارش راهبرد معاصر؛ در سال های اخیر ما شاهد تشدید جنگ «نیمه سخت» یا اطلاعاتی میان ایران و اسرائیل هستیم. خرابکاری در تاسیسات اتمی و صنعتی، ترور دانشمندان هسته‌ای، حملات هوایی به نیروهای و تاسیسات وابسته به مقاومت در سوریه، جنگ 12 روزه غزه، حملات هدفمند به کشتی‌های تجاری-نفتی و ... تنها گوشه‌ای از این جنگ پنهان در محدوده منطقه منا است. روز پنج شنبه 29 ژوئیه رسانه‌های خبری از حمله پهپادی به کشتی اسرائیلی «مرسر استریت» دادند که طی آن دو خدمه اهل رومانی و بریتانیا کشته شدند. پس از این حمله ما شاهد صحنه پردازی گسترده از سوی صهیونیست ها برای محکوم کردن ایران و ایجاد اجماع جهانی علیه تهران بودیم. تنها کمی پس از این حادثه ما شاهد صحنه‌سازی مضحک اسرائیل در سواحل امارات بودیم که منجر به اخلال در مسیر کشتی‌رانی و امنیتی شدن فضای خلیج فارس شد. تحرکات اخیر دولت «بنت-لاپید» نشان دهنده این نکته است که آنها قصد دارند تا در مسیر «بی بی» قدم بردارند و خود را «آقای امنیت» در فلسطین اشغالی نشان دهند. اما شاید نکته‌ای که ایشان به آن دقت نمی‌کنند آسیب پذیری بالا اسرائیل در برابر حملات شبکه نیروهای مقاومت در منطقه است.

قدرت موشکی

مساحت سرزمین‌ فلسطین اشغالی 22145 کیلومتر مربع (153 کشور جهان از نظر وسعت) و دارای 9 میلیون نفر جمعیت و 170 هزار نیروی آماده به رزم است. این در حالی است که ایران دارای بیش از 80 میلیون نفر جمعیت و 525 هزار نیروی نظامی می‌باشد. اگر تمام نیروهای محور مقاومت را در نظر بگیریم این عدد به یک میلیون نفر خواهد رسید. رژیم صهیونیستی از شمال با لبنان، در شمال شرقی با سوریه و در جنوب غربی مرزهای خود با مصر هم مرز است. این رژیم همچنین با دریای مدیترانه و دریای سرخ دارای مرزهای آبی است. موقعیت ژئوپلیتیکی اسرائیل نشان دهنده محاصره خاکی ایشان از سوی نیروهای مقاومت است. در چنین شرایطی اگر رژیم صهیونیستی براساس دکترین «حمله پیش دستانه» تاسیسات اتمی یا نظامی ایران را مورد حمله هوایی قرار دهد، باید آماده شلیک صد ها هزار موشک نه از قلب خاورمیانه، بلکه در مرزهای فلسطین اشغالی باشد. با توجه به تجربه جنگ 12 روزه میان حماس و رژیم صهیونیستی و کارایی پایین سامانه دفاع موشکی «گنبد آهنین»  در برابر موشک‌های کلاس «سجیل»، «بدر 3»، «سعیر»، «العطار» و ... به نظر می رسد در همان ساعات ابتدایی نبرد بسیاری از تاسیسات ایرائیل مورد هدف قرار گرفته و کنترل شرایط از دست ایشان خارج خواهد شد.

آسیب پذیری در دریا

اما در صورت شروع جنگ میان تهران و تل آویو حملات موشکی و پهپادی تنها گزینه ایران برای ضربه به صهیونیست ها نیست. رژیم صهیونیستی بیش از 90% نیازهای خود را از طریق دریا تامین میکند. در صورت تعرض اسرائیل به کشتی‌های ایرانی در دریای سرخ و مدیترانه، آنها باید بدانند که کشتی‌های ایشان در هیچ نقطه‌ای از جهان دارای مصونیت نیست. وقوع چنین اتفاقی یعنی اسرائیل در مدت زمان  کوتاهی در تامین نیازهای راهبردی خود دچار بحران شده و به سمت از هم گسیختگی اجتماعی حرکت خواهد کرد.   

حملات سایبری

دیگر نقطه ضعف اسرائیل را میتوان در حوزه نبرد سایبری دانست. با وجود سرمایه گذاری‌های گسترده رژیم صهیونیستی در حوزه امنیت سایبری اما تجربه سالهای اخیر به ما نشان داده است که ایشان دارای ضعف گسترده‌ای در حوزه محافظت از زیر ساخت‌های سایبری هستند. هکرهای ایرانی میتوانند با حملات سایبری به زیرساخت‌های حیاتی اسرائیل را فلج کرده و علاوه بر ایجاد بحران اجتماعی، شهروندان رژیم صهیونیستی را به سمت مهاجرت معکوس هدایت کند. قطعی گسترده برق، اخلال در سیستم حمل نقل ریلی و هوایی، از دسترس خارج شدن سایت خبری، هک و انتشار اطلاعات کاربران اسرائیلی در فضا مجازی، شنود مکالمات مقامات صهیونیست و ... میتواند از جمله گزینه‌های احتمالی مقاومت برای زمین گیر کردن اشغالگران باشد.

انتفاضه داخلی

وجود اعراب اسرائیلی‌تبار در سرزمین‌های 1948 و همچنین وجود گروه‌های مقاومت در کرانه باختری و نوار غزه را میتوان دیگر پاشنه آشیل اسرائیل دانست. این پتانسیل میتواند در عملیات‌های استشهادی، خرابکاری در تاسیسات حیاتی و ایجاد بحران اجتماعی در فلسطین اشغالی بسیار موثر باشد. آسب پذیر بودن اسرائیل در داخل میتواند موضع ایشان را در نبرد احتمالی با ایران تضعیف و به سمت ترک مخاصمه هدایت کند.

بهره سخن

اگر بنی گانتز، وزیرجنگ رژیم صهیونیستی از آمادگی این رژیم برای حمله نظامی به ایران سخن می‌گوید باید متوجه آسیب پذیری سرزمین‌های اشغالی باشد. جمهوری اسلامی ایران، عراق زمان صدام، لیبی، سوریه، مصر یا اردن نیست که آنها بتوانند طی چند روز در جنگ پیروز شده و ندای «شکست ناپذیری» سر دهند. تجربه جنگ‌ با گروه‌های مقاومت در لبنان و فلسطین نشان داده است که دست برتر صهیونیست‌ها در حوزه نبرد هوایی و فناوری‌های نظامی نمیتواند در برابر راهبرد «نبرد نامتقارن» نیروهای مقاومت کارساز باشد. اگر صهیونیستها قصد استفاده از بمب‌ اتمی را داشته باشند آنگاه تهران دیگر هیچ تعهدی نسبت به برجام و عدم ساخت سلاح هسته‌ای نخواهد داشت. امروز نیروهای مقاومت در سراسر منطقه حضور دارند و میتوانند نه تنها اسرائیل بلکه منافع غرب را نیز در منطقه تهدید کنند. پس در چنین شرایطی لازم است تا کاخ سفید به دولت جدید اسرائیل در مورد هر گونه ماجراجویی علیه منافع ایران هشدار دهد. شروع جنگ گسترده با ایراننه تنها منطقه بلکه کل منطقه اوراسیا را تحت تاثیر قرار خواهد داد.