به گزارش «راهبرد معاصر»؛ پس از 12 روز جنگ شدید و مستقیم میان جمهوری اسلامی ایران و رژیم صهیونیستی، تهران از این نبرد زخم خورده، ولی پیروز بیرون آمد. جنگ اخیر نقاط ضعف داخلی ایران را در زمان درگیری آشکار کرد. با وجود این، جنگ آنطور که برخی امیدوار بودند، به نقطه عطف تعیینکننده تبدیل نشد، بلکه سرآغاز و مرحله ابتدایی از درگیری ای طولانی بود و همچنان احتمالات زیادی در آن وجود دارد.
آسیب جزئی تأسیسات هستهای ایران، حذف فرماندهان برجسته نظامی و کاهش تاکتیکی توانایی نیروهای مورد حمایت ایران بدون شک ضربه شدیدی است. تهران، با وجود همه خسارتها، همچنان از نظر داخلی منسجم است و پیامهای قدرت و مقاومت را چه بهوسیله رسانههای رسمی و چه از در قالب سیاستهای منطقهای منتشر میکند.
ایران منبع نخبگان است و موقعیت جغرافیایی لازم را برای تبدیل شدن به قدرت منطقهای مورد احترام و نه رقیب سیاسی دارد
آنچه طبق ارزیابیهای تعدادی از تحلیلگران قابل توجه است، اینکه رژیم صهیونیستی در کسب دستاورد سیاسی شکست خورد. ایران قدرت و راهبرد گذشته خود را تغییر نداده است و هیچ نشانهای واقعی از بازگشت از سیاستهای گذشته جمهوری اسلامی در برابر همسایگان، غرب و صهیونیستها مشاهده نمیشود.
سؤالی که امروز مطرح میشود، اینکه آیا جنگ اخیر میتواند نقطه عطفی در وحدت و انسجام داخلی ایران باشد و فرآیند آشتی ملی واقعی را آغاز کند که شامل گروههای قومی و مذهبی مختلف مانند آذریها، بلوچها، اعراب و کردها باشد؟ آیا تهران همچنان شجاعت خود را برای سیاست توسعه منطقهای و اتخاذ سیاست حسن همجواری ادامه میدهد؟
به نظر میآید جمهوری اسلامی ایران همان مسیر گذشته را دنبال میکند و با استفاده از سازوکار مقاومت، انسجام داخلی را تقویت و پایگاه حمایتی اش را دوباره بسیج خواهد کرد.
ایران منبع نخبگان است و موقعیت جغرافیایی لازم را برای تبدیل شدن به قدرت منطقهای مورد احترام و نه رقیب سیاسی دارد. جنگ اخیر تجارب گرانبهایی داشت و میتواند فرصتی عالی باشد. اکنون مسئولیت سختی بر دوش تصمیمگیرندگان ایرانی است که راه خرد را انتخاب کنند و از اندوخته ارزشمند کنونی محافظت شود.
ایران تسلیم نشد و جنگ فریبکارانه رژیم صهیونیستی علیه آنها شکست خورد. علاوه بر این، توانایی ایرانیان و رهبرانشان در تاب آوری، در اختیار گرفتن ابتکار عمل پس از شوک اولیه جنگ و وحدت پیرامون پرچم و برنامه هستهای صلحآمیز که مظهر عزت ملی است، اثبات شد.
عملیات سرنگونی نظام که هدف نهایی عملیات رژیم صهیونیستی بود، شکست خورد و موازنه به گونهای دیگر بازتنظیم شد؛ بهگونهای که تمام مکانهای مهم اقتصادی و راهبردی سرزمینهای اشغالی به همراه ساکنان شهرهای صهیونیست نشین در تیررس موشکهای ایرانی قرار گرفتند.
این اغراق نیست، بلکه واقعیتی است که در 12 روز جنگ، به صورت تصویری و صوتی آشکار شد. این شکست با درخواست بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژيم صهيونيستی از دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا که سرانجام مجبور به مداخله اش کرد، اثبات شد.
با توجه به احتمال تبدیل شدن درگیری با رژیم صهیونیستی و آمریکا به درگیری طولانی مدت، که این رژیم و ترامپ و تیم حاکمش را بیش از همه نگران میکرد، پس از آنکه فریبکاری دیپلماتیک شان برابر تهران برملا شد، جهان دیگر به وعدههای آنها اعتماد ندارد.
این شکست با درخواست بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژيم صهيونيستی از دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا که سرانجام مجبور به مداخله اش کرد، اثبات شد
ترامپ اکنون با انتقادات شدید و بیسابقهای در کنگره آمریکا از سوی دموکراتها و جمهوریخواهان مواجه است که امکان دارد به محدود شدن تصمیمات آینده وی در تدوین و تصمیمگیریهای سیاست خارجی منجر شود. نظرسنجیها تأیید میکنند اکثریت قریب به اتفاق هوادارانش خواهان جنگ با ایران نیستند.
موضع مسکو واضح و غافلگیرکننده بود، «این تنشی خطرناک است که میتواند امنیت منطقهای و جهانی را تضعیف کند و خطر افزایش درگیری در غرب آسیا که از قبل درگیر بحرانهای متعدد بوده، به طور قابل توجهی افزایش یافته است».
روسیه تأکید کرد، آسیب جدی به پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای و اعتبار آژانس بینالمللی انرژی اتمی و شورای امنیت سازمان ملل متحد وارد شده است، بنابراین آمریکا و رژیم صهیونیستی باید به طور جمعی با آن مقابله کنند.
مسکو خواستار پایان تجاوز، تلاشهای لازم و بازگشت اوضاع به مسیر سیاسی و دیپلماتیک شد. موضع روسیه مبنی بر اینکه در صورت ادامه تجاوز، به متحد خود کمک خواهد کرد، به وضوح بهوسیله ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه هنگام استقبال از سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران در کرملین بیان شد. پوتین از عراقچی خواست بهترین سلام و آرزوهایش را به رهبر معظم انقلاب اسلامی، آیت الله خامنهای (مدظله العالی) ابلاغ کند.
مشخص بود مارکو روبیو، وزیر امور خارجه آمریکا از سفر عراقچی به مسکو و مذاکرات با روسیه به جای تسلیم شدن در برابر واشنگتن و تلآویو ناراضی بود. توقف خصومتها با اعلام حمایت روسیه از ایران بهوسیله مسکو طی تماس تلفنی میان وزیران دفاع دو کشور انجام شد و چین نیز از این موضوع دور نیست، بلکه هماهنگی کاملی میانشان وجود دارد.
شواهد نشان میدهد روز پس از پایان جنگ، وزیر دفاع ایران در سفری غیرمنتظره وارد پکن شد، جایی که وزیر دفاع روسیه نیز آنجا حضور داشت. بنابراین، پس از تجاوز آشکار علیه کشوری مستقل که برنامه هستهای اش تحت شدیدترین سطوح نظارت و پیگیری قرار دارد، گامهای جدی در حال برداشته شدن است.