به گزارش راهبرد معاصر، در برخی کشور‌های پیشرفته، حقوق معلمان جزو بالاترین حقوق‌های دولتی است، اما در ایران همیشه حقوق این قشر زحمت‌کش در رده کم‌ترین حقوق‌های دریافتی بوده است.
اگر به معنای واقعی باور داشته باشیم که این قشر، تربیت‌کننده نسل فرداست حتی یک روز را هم برای اصلاح حقوق آن‌ها نباید از دست داد.
مدت‌های مدید است که صحبت از اصلاح علمی حقوق معلمان می‌شود، از این‌رو یک میلیون معلم شاغل در کشور منتظرند تا ببینند آینده طرح رتبه بندی معلمان به کجا خواهد رسید؟
اینکه چرا تصویب لایحه رتبه‌بندی معلمان تا این اندازه درگیر مشمول زمان شده است، پرسش اصلی ما از سیدعلی یزدی‌خواه، نماینده تهران در مجلس یازدهم بود.
او در این رابطه به جامعه ۲۴ گفت: آموزش و پرورش یک وزارتخانه بسیار بزرگ و پیچیده است که در آن مسئولیت و سمت‌های مختلفی تعریف شده است. این وزارتخانه از خیلی از جهات شباهتهایی با وزارت‌خانه‌های علوم و بهداشت دارد و متاسفانه از نظر ساختار اداری، رتبه‌بندی‌ها، مکانیزم حقوق و دستمزد دچار کاستی‌های فراوان شده است که البته به امروز و دیروز هم برنمی‌گردد.
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس افزود: ۴۰ درصد کارکنان دولت در وزارت آموزش و پرورش حضور دارند و هرگونه تغییر و تحولی در این تشکیلات، دولت‌ها را با بار مالی روبرو کرده و می‌کند. پس همین یک دلیل کافیست تا بدانیم چرا لایحه رتبه بندی معلمان با کش و قوس مواجه شده است.
این نماینده تهران تصریح کرد: امیدوارم دفعه پیش‌رو که لایحه رتبه بندی معلمان به صحن مجلس می‌آید، آخرین باری باشد که راجع به آن صحبت می‌کنیم؛ یعنی تلاش شود تا این لایحه هرچه سریع‌تر در همین سال ۱۴۰۰، تصویب و به مرحله اجرا دربیاید.
وی در پاسخ به اینکه تصویب این لایحه چقدر می‌تواند باعث رضایت معلمان شود؟ گفت: مطمئناً رضایت تمام و کمال نخواهد بود. تلاش ما بر این است که رضایت نسبی ایجاد شود، زیرا باید شرایط اقتصادی کشور را لحاظ کرد و همه موضوعات را واقع‌بینانه دید.