به گزارش راهبرد معاصر؛ سينماى ايران طى سال هاى اخير حواشى ريز و درشت فراوانى را پشت سر گذاشته است، اما به صورت قاطع شايد مهمترين و شاخص ترين صحبت هايى كه اين روزها با شروع جشنواره فيلم فجر به گوش مى رسد، درباره حضور صد در صدى پول كثيف در مراحل توليد آثار سينمايى است.
بسيارى از آثار سينمايى حاضر در مهمترين جشنواره سينمايى سال با منابع مالى غير شفاف در جشنواره فيلم فجر حضور دارند كه برخى رسانه ها بيش از اين به معايب ورود و توزيع پول هاى كثيف در سينما پرداخته بودند. محتمل ترين آسيب پول كثيف يا پول هاى مشكوك به نظام صنفى سينما افزايش بى رويه دستمزد بازيگران، گرانى توليد آثار سينمايى و خاتمه يافتن كشف استعداد و گزينش افراد بر پايه آورده مالى كه دارند.
بحث حضور پول‌های ناسالم و منابع مالی شبهه‌ناک در سینمای ایران، از زمان حضور برخی چهره‌های خاص به عنوان سرمایه‌گذار و تهیه‌کننده، مطرح شد. کسانی که بدون پشتوانه حضور در سینما، صرفاً با آوردن پول‌های بی‌حساب توانستند در پروژه‌های مهم سینمایی، حضور پیدا کنند. این بحث اکنون با دستگیری یک چهره مشهور و مصاحبه‌های مکرر اهالی سینما درباره این پول‌ها وارد ابعاد جدی‌تری شده است.
محمد امامى نام آشناترين سرمايه گذار سينما و شبكه خانگى است كه با حضور در مديوم هاى نمايشى به قدرى لى لى به لالاى چهره هاى شاخص و مطرح بازيگرى گذاشت كه سرانجام شاهد چند صد ميليونى دستمزد بازيگران سينما شديم. امامى كه اين روزها توسط دادستانى در بازداشت به سر مى برد در فيلم هاى سينمايى «ابد و يك روز»، «مغزهاى كوچك زنگ زده»، «مصادره»،«خوك»، «كاناپه» به عنوان سرمايه گذار يا حامى مالى نقش داشته است. اما تازه ترين رد پاى محمد امامى در جشنواره فيلم فجر و دو فيلم سينمايى «جاندار» و «شبى كه ماه كامل شد» ديده مى شود كه تاكنون تهيه كنندگان اين دو فيلم نقش محمد امامى را منكر شدند اما شنيده هاى موثق حكايت از حضور امامى در اين پروژه ها دارد.
از زمان بازداشت محمد امامی تا امروز بار‌ها درباره پولشویی در سینما و شبکه نمایش خانگی صحبت به میان آمده است. چهره‌های سینمایی که بعضاً به صورت مستقیم یا غیرمستقیم با پروژه‌های محمد امامی و دیگر چهره‌های بدنام اقتصادی همکاری داشته‌اند، این روزها در صف اول اعتراض به جریان پولشویی در سینما ایستاده‌اند.
این واکنش‌ها که به نوعی تبری جستن از گذشته و فرار رو به جلو است، نشان دهنده این موضوع است که حتی اگر پول‌های کثیف در سینما برای مدت کوتاهی کام عده‌ای را شیرین کند، در نهایت تلخی آن برای تمام سینما باقی خواهد ماند.
در ماههای گذشته نام یک سرمایه گذار به نام «محمدصادق‌رنجکشان» به عنوان حامی مالی تولید چندین فیلم از محصولات سال اخیر سینمای ایران مطرح شده است.
عناوین این فیلمها را مرور کنید: متری شش و نیم(سعید روستایی)-سرکوب(رضا گوران)-سرخپوست(نیما جاویدی)-بی حسی موضعی(حسین مهکام-حبیب رضایی)-تفریق(مانی حقیقی)-لتیان(علی تیموری)-قاتل و وحشی(حمید نعمت الله)-از عشق(امیر ثقفی-مستانه مهاجر)
هشت فیلم فوق از جمله پروژه هایی هستند که یا در فهرست عوامل خود نام این جوان را به عنوان مجری طرح و سرمایه گذار آورده اند یا آن که منسوب هستند به حمایت این سرمایه گذار!!فارغ از آن که صاحبان هشت فیلم نامبرده می‌توانند درباره نقش این جوان در تولیدشان شفاف سازی کنند اینکه چرا یک جوان در فاصله ای چندماهه سرمایه چندین پروژه را تأمین کرده جای سوال دارد.
این چه سرمایه گذاری است که به جای پیمودن مسیر تدریجی و پله پله به ناگاه پول تولید چندین و چند پروژه را تأمین کرده ؟؟ در اغلب موارد و در بهترین حالت بودجه تولید یک فیلم سینمایی کمتر از یک سال بازنخواهد گشت; بر این اساس این جوان چطور جرأت کرده همزمان در تعدادی بالا فیلم سرمایه گذاری کند؟؟
به هر جهت حضور پول هاى كثيف در سينما انگار به امرى عادى تبديل شده است كه شاهد رفت و آمد نام ها از بابك زنجانى و حسين هدايتى تا محمد امامى و محمد صادق رنجكشان هستيم. اميدواريم دستگاه نظارتى با دقت و سرعت عمل بيشترى هم مانند گذشته در ورود پول هاى مشكوك به سينما وارد شود تا بيش از اين جريان توليد سينما از ورود اين پول هاى كثيف و مشكوك ضربه بخورد.
اتفاق تلخ ماجرا به حضور فيلم هايى با منابع مالى مشكوك در مهمترين جشنواره سينمايى كشور است، گويى كه فيلترها فقط به مضمون و محتوا آثار ارتباط پيدا مى كند و در ارتباط با منابع مالى آن هيچگونه مميزى وجود ندارد. ابراهيم داروغه زاده به عنوان دبير جشنواره فيلم فجر هم تنها نويد انتشار نحوه سرمايه گذارى فيلم هاى جشنواره را بعد از خاتمه آن داده است كه بايد ديد اين شفاف سازى چه كمكى به مبارزه با پول هاى مشكوك در سينما مى كند.