به گزارش راهبرد معاصر روزنامه القدس العربی، این مرکز فلسطینی در گزارشی اعلام کرد، واقعیت‌های موجود به نوعی وجود این پروژه یهودی سازی را فاش می‌کنند بدون اینکه طرح ویژه این پروژه اعلام شود.
دستگاه‌های مختلف مدنی و امنیتی رژیم صهیونیستی در ماه‌های اخیر در مقابل هرگونه فعالیت فلسطینی‌ها در قدس اشغالی حتی اگر این فعالیت صرفا بیانگر نمادی از هویت فلسطین باشد، حساسیت زیادی نشان می‌دهند تا جایی که عدنان غیث، استاندار قدس از روزی که از سوی محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در سپتامبر ۲۰۱۸ تعیین شده تاکنون ۱۷ مرتبه بازداشت و احضار شده است، اکثر شخصیت‌های برجسته تشکیلات از جمله فادی الهدمی وزیر امور قدس، بلال النتشه، دبیرکل کنگره ملی و دیگران بازداشت شده‌اند و زنجیره طویلی از دستورات و اقدامات را از منع فعالیت‌های ورزشی و پیشاهنگی، یورش به مجالس عزا و پراکنده کردن آن با زور گرفته تا بازداشت اعضای کمیته‌های داخلی پیرامون آگاهی بخشی درباره کرونا می‌توان به عوامل مذکور اضافه کرد که بخش بیشتری از زندگی مردم را تحت الشعاع قرار داده است.
پس از یک دوره ملایمت در پی امضای توافق اسلو، رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۰۱ تصمیم قطعی گرفت تعدادی از نهادهای فلسطینی از جمله "بیت الشرق"، خبرگزاری وفا، باشگاه اسیران فلسطینی و انجمن مطالعات عربی را ببندد در حالی که همه این اقدامات بر خلاف ضمانت نامه‌ای است که شیمون پرز، رئیس پیشین رژیم صهیونیستی اوایل دهه ۱۹۹۰ همزمان با امضای توافقنامه اسلو به وزیر خارجه نروژ ارسال کرد.
مرکز "مدار" نسبت اتفاقاتی که رخ می‌دهند، هشدار داد و اعلام کرد، اگر اقدامات قبلی اسرائیل ماهیتی پلیسی، فوری و متأثر از جو سیاسی داشته باشند، خطرناک‌تر از آنها، اقدامات هدفمند، عمیق و سختگیرانه فعلی رژیم هستند که برای پایان دادن به اختلاف بر سر آینده قدس آن هم بدون مذاکرات و به دور از هرگونه مذاکرات احتمالی به ویژه درباره سرنوشت بخش شرقی این شهر و تغییر ماهیت تاریخی آن اتخاذ کرده است؛ ماهیتی را که علی رغم تمامی سیاست‌ها و اقدامات در حوزه سیاست یهودی سازی و پاکسازی نژادی حفظ کرده است.
از جمله این اقدامات افزایش عملیات تخریب منازل به بهانه نداشتن مجوز و ابداع شیوه "خود تخریبی" برای اجرای این سیاست به دست خود قربانیان است و همچنین حمله به آموزش و مدارس و شیوه‌های تدریس و جعل شیوه آموزشی فلسطین در مدارس قدس شرقی، تغییرات در سیستم جاده‌های اطراف قدس به ویژه ساخت جاده بین بیت لحم و رام الله است که جنوب کرانه باختری را به مرکز و شمال آن از طریق تونل‌ها و پل‌ها متصل می‌کند بدون اینکه از خیابان قدس - اریحا- عمان عبور کند. از دیگر اقدامات رژیم صهیونیستی آمادگی‌های گاهی پنهانی و گاهی علنی برای اجرای گام‌های جدی و اجرای تدریجی طرح الحاق است که قرار است از شهرک‌های خان الاحمر در قدس شرقی شروع شوند.
هرچند دستیابی به سندی رسمی یا اظهارات مسؤول اسرائیلی درباره اینکه امروز دقیقا از کدام قدس صحبت می‌شود، کدام قدس را رئیس جمهوری آمریکا به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت شناخته و اینکه "قدس کامل و یکپارچه" که در "قانون ملی" یهود آمده دارای چه محدوده و مرزهایی است، دشوار است اما شناخت عملی قدسی که اسرائیلی‌ها قصد کرده‌اند، خیلی سخت نیست و "قدس بزرگ اسرائیل" شامل تمامی اراضی فلسطین اشغالی در سال ۱۹۶۷ است. دیواری امتداد خواهد یافت که قدس را از همه طرف احاطه می‌کند مانند دستبندی که مچ دست را احاطه می‌کند. "قدس بزرگ" شامل بیشتر شهرک‌های یهودی نشین می‌شود.
در همین رابطه تاریخ نگار میرون بنفنستی، معاون شهردار اسبق قدس این پروژه رژیم صهیونیستی را سنگین توصیف کرده و گفت: در سال ۲۰۵۰ دیگر اورشلیمی (قدسی) نخواهد بود بلکه "یریمودین" و اریحا و شهرک "مودیعین" با هم ادغام شده و یک شهر واحد از غور اردن تا دشت ساحلی با حوض مقدس در شهرک قدیم را تشکیل خواهد داد.
مدار اعلام کرد، برنامه‌های رژیم صهیونیستی درباره قدس از همان روزهای نخستین اشغال مشخص بود و این رژیم قصد داشت مساحت بیشتری از اراضی را با کمترین تعداد از ساکنان فلسطینی الحاق کند و تدابیر ویژه‌ای برای این ساکنان در نظر بگیرد و به آنها به جای حق شهروندی حق اقامت دائم دهد.
ایسنا