به گزارش راهبرد معاصر؛ آمریکایی ها رسماً در صدد مقصرسازی ایران در مذاکرات وین بر آمده اند! نام این بازی مالوف و متعارفی که از سوی غربی ها رواج دارد، "مقصرسازی" است. مقصر سازی (Blame Game) در حوزه روابط بین الملل مصادیق متعددی دارد. در این بازی یک طرف یا طرفین مذاکراه سعی دارند یکدیگر را بابت شکست مذاکرات یا توقف آن مقصر قلمداد کنند. اکنون، آمریکا به تنهایی این بازی را در قبال مذاکرات وین آغاز کرده است! مقامات آمریکایی و شرکای اروپایی آن سعی دارند جمهوری اسلامی ایران را در قبال آنچه "احیای برجام" نامیده می شود، مقصر قلمداد کنند! حتی کار به جایی رسیده است که "ند پرایس" سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا اخیرا در کنفرانس خبری خود ، خواستار "تصمیم گیری ایران" در قبال موضوعات اختلافی شده است! مقامات آمریکایی مدعی هستند که آنها( کاخ سفید) تصمیم خود را در این خصوص اتخاذ کرده و اکنون نوبت تهران است تا نظر نهایی خود را در قبال نقاط اختلافی ارائه کند.در این خصوص دو نکته مهم و اساسی وجود دارد که نمی توان به سادگی از کنار آنها گذشت:
نخست اینکه مواضع جمهوری اسلامی ایران در قبال یک توافق حقوقی به نام برجام کاملا مشخص است: قطعاً اگر آمریکا بخواهد به صورت واقعی به برجام باز گردد، این بازگشت مقتضیاتی دارد که رفع تحریمهای ضد ایرانی، ارائه تضمین در خصوص حفظ توافق هسته ای و راستی آزمایی احیای برجام، سه پیش شرط مهم آن هستند. بدیهی است که یکی از اصلی ترین دلایل کارشکنی مقامات آمریکایی در مسیر مذاکرات وین، نیت غیرواقعی آنها جهت احیای برجام است. اعضای دولت بایدن بارها عنوان کرده اند که "برجام" را به مثابه یک " نقطه ثقل" جهت انعقاد توافقات تکمیلی دیگر با ایران مدنظر قرار می دهند نه یک توافق حقوق مستقل! همین نگاه ابزاری سبب شده است تا دولت آمریکا کمترین اراده ای در خصوص رفع یا تعلیق تحریمهای یکجانبه علیه کشورمان نداشته باشد.
نکته دوم اینکه بهتر است مقامات آمریکایی قبل از آغاز بازی "مقصرسازی" ، کمی به پیشینه ماجرا نیز بنگرند!افکار عمومی دنیا امروز به خوبی آگاهند که در سال 2018 میلادی، چگونه ترامپ به صورت یکجانبه از توافق هسته ای خارج شد و سخت ترین تحریم ها را علیه کشورمان اعمال کرد. بدیهی است که آمریکا و ایران امروز از جایگاه دو بازیگر حقوقی یکسان در قبال برجام اظهار نظر نمی کنند. واشنگتن در این معادله، حکم بازیگر طغیانگر و مجرمی را دارد که ملزم به جبران رفتار قبلی خود (در خروج از توافق هسته ای) است. در مقابل، جمهوری اسلامی ایران بازیگری است که با توجه به سوء سابقه طرف مجرم(آمریکا)، حق دارد مطالباتی را معطوف به آینده از آنها داشته باشد. راستی آزمایی و ارائه تضمین، مهم ترین و اساسی ترین این خواسته ها محسوب می شوند. در هر حال، دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان باید در مواجهه با بازی" مقصر سازی آمریکا"، افکار عمومی دنیا را خطاب قرار داده و جزئیات کارشکنی مقامات آمریکایی در قبال اصل توافق هسته ای را برای آنها تشریح کند.