التهاب عضله قلب (میوپریکاردیت) اغلب توسط ویروسها ایجاد میشود، اما در موارد نادر میتواند پس از واکسیناسیون نیز رخ دهد. نگرانیهای ایمنی پس از گزارشهایی درباره میوپریکاردیت در دریافتکنندگان واکسنهای کووید ۱۹ به وجود آمد.
دکتر «کولنگود راماناتان»، یکی از نویسندگان این مطالعه از دانشگاه ملی سنگاپور، در این باره میگوید: «تحقیق ما نشان میدهد که به نظر میرسد خطر کلی میوپریکاردیت برای این گروه از واکسنهای تأیید شده علیه کووید ۱۹ در مقایسه با واکسنهای ضد بیماریهای دیگر تفاوتی ندارد.»
راماناتان افزود: «خطر چنین رویدادهای نادری باید با خطر میوپریکاردیت ناشی از عفونت متعادل شود و این یافتهها باید اعتماد عمومی را نسبت به ایمنی واکسیناسیون کووید ۱۹ تقویت کند.»
برای ارزیابی خطر، محققان بیش از ۲۰ مطالعه را تجزیه و تحلیل کردند که مواردی از میوپریکاردیت را پس از هر نوع واکسیناسیون بین ژانویه ۱۹۴۷ تا دسامبر ۲۰۲۱ گزارش کرده بودند.
یازده مطالعه متمرکز بر واکسنهای کووید ۱۹ و بقیه مطالعات مربوط به سایر واکسیناسیونها مانند آبله، آنفلوانزا و سایر واکسنها بودند.
به طور کلی، میزان میوپریکاردیت پس از واکسیناسیون کووید ۱۹، ۱۸ مورد در میلیون دوز بود، در حالیکه برای سایر واکسنها ۵۶ مورد در میلیون دوز بود.
براساس این گزارش، در میان دریافتکنندگان واکسن کووید ۱۹، موارد در میان افراد زیر ۳۰ سال (تقریباً ۴۱ مورد در هر میلیون دوز)؛ مردان (۲۳ در میلیون دوز)؛ و پس از دوز دوم (۳۱ در میلیون دوز) بیشتر بود.
به گفته محققان، بروز میوپریکاردیت به دنبال واکسیناسیون غیرکووید ۱۹ میتواند نشان دهد که میوپریکاردیت یک عارضه جانبی فرآیندهای التهابی ناشی از هر واکسیناسیونی است و منحصر به پروتئینهای خوشهای کروناویروس در واکسنهای کووید ۱۹ یا عفونت کووید ۱۹ نیست.
از اینرو خطرات چنین عوارض جانبی نادری باید با مزایای واکسیناسیون که شامل کاهش خطر ابتلاء به عفونت، بستری شدن در بیمارستان، بیماری شدید و مرگ ناشی از کووید ۱۹ است، تعدیل شود.
چندین مطالعه تاکید میکنند که مزایای واکسیناسیون بسیار بیشتر از خطرات آن است، اما تحقیقات مداوم در این زمینه مورد نیاز است.