به گزارش راهبرد معاصر بیش از دو دهه است که فعالیتهای صلح آمیز هستهای کشورمان، بهانهای برای غرب است که هر زمان در نبردهای باطل خود با جبههی حق جمهوری اسلامی ایران، عرصه را تنگ دید، فوراً به سراغ آژانس بینالمللی انرژی اتمی روند و با طرح ادعاهای دروغین زمینه را برای اعمال فشار حداکثری علیه ملت ایران فراهم کنند.
ایران در سال ۱۳۳۷، به عضویت آژانس بینالمللی انرژی اتمی (I.A.E.A) درآمد و در سال ۱۳۴۷، پیمان عدم تکثیر سلاحهای هستهای (N.P.T) را امضا کرد و در سال ۱۳۴۹، آن را در مجلس شورای ملی به تصویب رساند و در سالهای اخیر تحت شدیدترین و بیسابقهترین بازرسیها و راستیآزماییهای این نهاد قرار گرفته است.
اولین موج از ایراد اتهامات علیه ایران به مرداد ۱۳۸۱ برمیگردد که سازمانهای امنیتی غربی به همراه رژیم صهیونیستی از طریق مزدوران گروهک تروریستی منافقین این اتهامات را مطرح کردند.
در ۲۹ مهر ۱۳۸۲، در نشست مشترک وزرای خارجه سه کشور اروپایی و هیئت ایرانی که در تهران، سعدآباد، برگزار شد، بیانیهای اعلام گردید که به موجب آن، ایران برای بازدید بازرسان آژانس انرژی اتمی از تأسیسات اتمی خود اعلام همکاری کرد و گاز دهی در سانتریفیوژهای نطنز را در راستای راستیآزمایی و اثبات صلحآمیز بودن فعالیت هستهای ایران، به صورت داوطلبانه و برای مدت محدود تعلیق کرد. انگلیس و فرانسه نیز متعهد شدند تا از ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل جلوگیری کنند.
البته پس از این مذاکرات غربیها به هیچیک از وعدههای خود عمل نکردند و ۶ قطعنامه علیه کشورمان در شورای امنیت به تصویب رساندند.
در نهایت در جریان امضای برجام، پرونده ادعایی غرب علیه برنامه صلحآمیز هستهای ایران بسته شد. اما این موضوع پایدار نبود و مجدداً پرونده جدیدی برای اعمال فشار علیه ملت ایران باز شد.
تاریخچهی شکلگیری این پروندهی ادعایی نیز از ابتدا به عنوان بخشی از پروژه مشترک رژیم صهیونیستی و دولتِ ترامپ در جهت تخریب برجام و مشروعیتزدایی از برنامه صلحآمیز هستهای کشورمان، ذیل کارزار فشار حداکثری مطرح و پس از آن با فشار آمریکا و سه کشور اروپایی به شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی کشیده شد. قطعنامه آژانس نیز در ژوئن ۲۰۲۰ نیز توسط همین سه کشور اروپایی (فرانسه، انگلیس و آلمان) و آمریکا پیگیری شد.
محمد اسلامی رئیس سازمان انرژی اتمی در جریان مذاکرات سال گذشته در وین، در خصوص لزوم حل و فصل پرونده ادعایی آژانس در گفتگویی تاکید کرد: فلسفه وجودی برجام و مذاکراتی که انجام شد صرفاً برای دفع و رفع این اتهامات از سر کشور بود. ایجاد یک برنامه توطئه آمیزی که توسط صهیونیستها مدیریت و هدایت شود، متأسفانه انتها ندارد و دلیل شکل گیری برجام هم عبور از همین موانع ادعایی بود که در سال ۲۰۱۵ بسته شد. ولی باز مجدداً شیطنتها ادامه یافته و در این مقطع که مذاکرات در وین در حال انجام است و در مراحل پایانی قرار گرفته است، به همین دلیل روشن و واضح، این یکی از خطوط قرمز جمهوری اسلامی ایران است که این موارد ادعایی باید برای همیشه بسته شود و بیش از این مزاحمت سر راه ملت ایران و کشور ایجاد نکند.
در همان زمان (اسفند ۱۴۰۰) زمزمههایی مبنی بر وعدهی غرب برای حل و فصل این پرونده پس از حصول توافق در نشست بعدی شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی مطرح بود که در نهایت این وعده غرب نه تنها محقق نشد بلکه شورای حکام قطعنامهای خصمانه علیه ایران به تصویب رساند؛ البته این اقدام با پاسخ قاطع ایران مواجه شد. بهروز کمالوندی سخنگوی سازمان انرژی اتمی کشورمان در این خصوص گفت: ما همکاریهای گستردهای با آژانس داشتیم اما متأسفانه رفتار آژانس بین المللی انرژی اتمی مناسب این همکاری نبوده است.
وی افزود: از طرف دیگر کشورهای غربی به خصوص سه کشور اروپایی و آمریکا تحرکاتی علیه کشور ما آغاز کردهاند لذا تصمیم بر این شد تا بخشی از همکاریهای فراتر از پادمان که جزو تعهدات ما نبود و بر مبنای حسن نیت انجام میشد، متوقف شود مثلاً ضبط برخی از فعالیتها توسط دوربینهای آژانس و دستگاه سنجش غنای بر خط و فلومتر آژانس در ایران.
حجت الاسلام رئیسی نیز در تماس تلفنی با امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه که از شخصیتهای سیاسی پیگیر حصول توافق است با اشاره به این قطعنامه خصمانه گفت: صدور قطعنامه در آژانس انرژی اتمی اقدامی بحرانساز و با هدف ایجاد فشار علیه ملت ایران بود که موجب ضربه زدن به اعتماد سیاسی است.
رئیس جمهور همچنین یک بار دیگر بر لزوم حل و فصل پرونده پادمانی علیه ایران تاکید کرد و گفت: جمهوری اسلامی ایران حصول توافق را در گرو حل و فصل کامل مسائل پادمانی و ارائه تضمینهای لازم از جمله در قبال استمرار پایبندی معتبر طرفها به توافق و تأمین منافع اقتصادی ملت ایران میداند.
رهبر معظم انقلاب نیز در ایام منتهی به امضای توافقنامه هستهای موسوم به برجام، در دیدار مسئولان نظام (۲/۴/۱۳۹۴) تاکید داشتند اجرای تعهدات غرب وابسته به گزارشات آژانس بینالمللی انرژی اتمی نباشد و تصریح کردند: لغو تحریمها نباید به اجرای تعهدات ایران منوط شود، نگویند شما تعهدات را انجام دهید بعد آژانس گواهی دهد تا تحریمها لغو شود، ما این مسئله را مطلقاً قبول نداریم. اجراییات لغو تحریمها باید با اجراییات تعهدات ایران متناظر باشد.
ایشان افزودند: ما با موکول کردن هر اقدامی به گزارش آژانس مخالفیم. ما به آژانس بدبینیم؛ آژانس نشان داده که هم مستقل نیست، هم عادل نیست؛ مستقل نیست زیرا تحت تأثیر قدرتها است؛ عادل نیست [چون] بارها و بارها برخلاف عدالت حکم کرده و نظر داده. بهعلاوه، اینکه بگویند «آژانس باید بیاید اطمینان پیدا کند که فعّالیّت هستهای در کشور نیست» این یک حرف غیر معقولی است. خب، چهجور میشود اطمینان پیدا کند؟ اصلاً اطمینان پیدا کردن [یعنی چه]؟ مگر تک تک خانهها و وجب به وجب سرزمین کشور را اینها بگردند! چه جوری میشود اطمینان پیدا کرد؟ موکول کردن به این مسئله، نه منطقی است، نه عادلانه است.
در پایان میتوان اینگونه نتیجه گرفت که در صورت حصول توافق بدون حل و فصل پرونده پادمانی علیه کشورمان، کشورهای غربی به ویژه آمریکا میتوانند در هر لحظه که در تنگنا قرار گیرند، منافع ملت ایران از توافق احتمالی را به بهانههای پادمانی به گروگان بگیرند؛ لذا به همین دلیل آمریکا درصدد جدا ساختن این موضوع از توافق احتمالی است که به خوبی همواره در طول دوره مذاکرات مورد تاکید مذاکرهکنندگان کشورمان به عنوان یکی از خطوط قرمز ایران بوده است./مهر