به گزارش راهبرد معاصر کارشناسان محیط زیست در فلسطین نسبت به سیاستها و پروژههای سرمایهگذاری اسرائیل در بحرالمیت هشدار دادند. کاهش 1.5 متری سطح آب و 35 درصدی مساحت این دریا در 4 دهه گذشته بر نگرانیها نسبت به آینده این پهنه آبی دامن زده است. برآوردها حاکی از آن است که در صورت تداوم وضعیت موجود، بحرالمیت تا 3 دهه آتی بهطور کامل از بین خواهد رفت و به دریاچهای کوچک تبدیل خواهد شد.
پروژههای سرمایهگذاری و کارخانههای اسرائیل در بحرالمیت، علاوه بر تخریب اکوسیستم این دریا باعث نابودی منابع طبیعی فلسطینیان و تلف شدن حیات وحش این ناحیه شده است
«سهیل خلیلیه»، مدیر موسسه تحقیقات کاربردی «اریج» در مصاحبه با خبرگزاری تسنیم اظهار داشت: «رژیم صهیونیستی در تلاش است تا از وضعیت متزلزل زیست محیطی در بحرالمیت برای دستیابی به اهداف خود بهره گیرد.»
وی در ادامه با اشاره به راهکارهای پیشنهادی به منظور احیای بحر المیت افزود :«طرحهای ارائه شده مانند احداث کانالهایی از دریای سرخ یا دریای مدیترانه به سمت منطقه بحرالمیت می تواند به نجات این دریا کمک کند؛ اما این پروژهها در عالم واقع نیازمند توافقات دوجانبه بین اردن، فلسطین و اسرائیل هستند.
دکتر «عبدالرحمان التمیمی» مدیر گروه هیدرولوژن فلسطین نیز با اشاره به تشدید بهره برداری از منابع پتاس این دریا توسط رژیم صهیونیستی مدعی شد که در صورت تداوم وضع موجود بحرالمیت تا سال 2060 میلادی به طور کامل نابود خواهد شد.
رژیم صهیونیستی در کنار نابودی زیست بوم حیات وحش در بحرالمیت به بهرهبرداری حداکثری از منابع معدنی و طبیعی این منطقه به ویژه ماده استراتژیک «بروم» که در بسیاری از صنایع و بخشهای مهم اقتصادی مانند استخراج، ساختوساز، مواد شیمیایی، ارتباطات، نساجی، حفاری نفت، شیرینسازی آب و دارو سازی کاربرد دارد، دست زده است.
اسرائیل از «منیزیم» این پهنه دریایی نیز در صنایع خودروسازی و هواپیما استفاده میکند. برخی شرکتهای اروپایی مانند «فولکس واگن» آلمان در بخشی از صنایع خودروسازی رژیم صهیونیستی شراکت دارند.
شرکتهای اسرائیلی همچنین از منابع سدیم و پتاسیم موجود در بحرالمیت برای تولید کلرید سدیم و کودهای کشاورزی استفاده میکنند.
اما در میان آسیبها و مخاطرات زیست محیطی پیش روی بحرالمیت، کاهش شدید جریان آب رود اردن به سمت این دریا به مرز هشدار رسیده است. اسرائیل از سال 1930 تاکنون اقدام به احداث سدهایی در جنوب دریاچه طبریه با هدف آبرسانی به شهرکهای اشغالی کرده است. اسرائیل همچنین آب رود اردن را به سمت پروژه موسوم به «آب ملی» منحرف کرده و بدین شکل موجب کاهش میزان جریان آب به بحرالمیت از 1250 ملیون مترمکعب در سال 1950 به 260 ملیون متر مکعب در سال 2010 شده است.
اما در این بین فاجعه جدیدی تحت عنوان احداث «کانال صلح» بین اسرائیل و اردن و تشکیلات خودگردان در حال آغاز است که در صورت اجرایی شدن آن میتوان با قطعیت بیشتری از نابودی بحرالمیت سخن گفت. گفته میشود در صورت احداث این کانال با جاریشدن آبهای شور از دریای سرخ باید منتظر تغییر نوع آب موجود در بحرالمیت و ترکیبات شیمیایی آن باشیم که میتواند به تخریب گستردهای در اکوسیستم منطقه بینجامد.
در همین راستا «معتصم سماره» کارشناس مسائل رژیم صهیونیستی معتقد است که این خطر در آینده وجود دارد که مسیر «کانال سوئز» مهمترین شریان اقتصادی جهان تغییر کند که در این صورت انتظار میرود این کانال پس از قرنها از نقش موثر خود به عنوان یکی از مسیرهای اصلی تردد در میان آبراهههای مهم جهان محروم شود.
کارشناسان محیط زیست معتقدند تنها راهحل واقعی باقی مانده برای مقابله با پدیده خطرناک، پایدار و رو به وخامت نابودی بحرالمیت، توقف طرحهای بهره برداری از منابع معدنی و بازگشت آب از رود اردن به این دریا بدون هرگونه مداخله و تغییر عامدانه اکوسیستم این منطقه توسط تلآویو میباشد./تسنیم