به گزارش راهبرد معاصر، «نبیه بری» رئیس پارلمان لبنان با صدور بیانیهای به مناسبت هفدهمین سالگرد جنگ 33 روزه (تجاوز رژیم صهیونیستی به لبنان در جولای 2006) اعلام کرد، همه اختلافات سیاسی درباره برخی مسائل و پروندهها ایجاب میکند که اقدام فوری با روحیه مسئولیتپذیری ملی برای حل آنها انجام شود. اما این امر نباید توجه لبنانیها را صرف نظر از گرایشات و وابستگیهای حزبی و سیاسی و معنوی آنها، از اهداف متجاوزانه دشمن صهیونیستی ضد لبنان منحرف کند؛ دشمنی که روزانه حاکمیت لبنان را از هوا و دریا و زمین نقض میکند و این بار نیروهای رژیم اشغالگر به دنبال اشغال بخش شمالی روستای الغجر و ادامه اشغالگری خود در مزارع شبعا و تپههای کفرشوبا هستند.
نبیه بری افزود، 17 سال از تاریخی که رژیم صهیونیستی میخواست شکست را به لبنان تحمیل کند میگذرد؛ اما ملت لبنان با اتحاد خود و با کمک رزمندگان مقاومت این تاریخ را تبدیل به نقطه عطف پیروزی کرده و ناتوانی رژیم صهیونیستی را در 33 روز ثابت کردند؛ جایی که دشمن نتوانست اراده لبنانیها برای گرفتن حقوق مشروع خود در مقاومت برای دفاع از زمین و خاک و شرافت و حاکمیت این کشور، از بین ببرد.
در ادامه این بیانیه آمده است، معیار دلبستگی ملی و دفاع از حاکمیت و استقلال و هویت، صرفا یک دیدگاه نیست؛ بلکه این معیار از جنوب لبنان برای مقابله با دشمن صهیونیستی و طمعورزیهای آن آغاز میشود و ثبات و وحدت ملی لبنان اجازه نمیدهد که از ذرهای از خاک کشور خود از ارتفاعات العرقوب تا راسالناقوره چشمپوشی کنیم و کوتاه بیاییم.
رئیس پارلمان لبنان در پایان تاکید کرد، ما در سالگرد تجاوز دشمن صهیونیستی به لبنان و پیروزی لبنانیها بر دشمن، به همه رزمندگان مقاومت و قهرمانان ارتش لبنان و همه کسانی که برای محافظت از آرمانها و ارزشهای ما در مرزها مستقر هستند درود میفرستیم و جاودانگی و بهشت را برای همه شهدایی که خون و قامتشان پرتو خورشید شد تا ما گمراه نشویم و در مسیر عدالت ملی قرار بگیریم و به بیراهه نرویم، آرزو میکنیم.
به گزارش تسنیم، بعد از شکست خفتبار ارتش رژیم صهیونیستی از مقاومت در سال 2000 و اخراج تحقیرآمیز اشغالگران از جنوب لبنان، جنگ جولای 2006 معروف به جنگ 33روزه که در راستای تلاش صهیونیستها برای جبران شکست قبلی آغاز شد، دومین شگفتی حزبالله و ناکامی رژیم اشغالگر را رقم زد.
در همان هفته اول، ارتش رژیم صهیونیستی که علیرغم لافزنیهای خود توانایی جنگیدن با حزبالله را نداشت، مایل بود پایان جنگ را اعلام کند اما آمریکاییها اصرار داشتند که این رژیم چیزی را به دست آورد و سپس آتشبس را اعلام کند، از این رو، سه هفته دیگر با اصرار آمریکاییها جنگ ادامه پیدا کرد اما در نهایت آمریکا نیز تسلیم شد و با تصویب قطعنامه 1701 شورای امنیت بر پایان آن مهر تأیید کوبید.
حزبالله لبنان پس از جنگ مورد تحسین فراوان ملتها قرار گرفت، حالا دیگر ملت 3 تا 4 میلیونی لبنان میتوانستند خود را در کانون توجهات 300 میلیون عرب و حدود یک میلیارد مسلمان ببینند و رهبر آنان یعنی «سید حسن نصرالله» دبیرکل حزبالله در صدر شخصیتهای اول منطقه عربی بنشیند. معادلاتی که مقاومت از آن زمان ترسیم کرد موجب شد تا صهیونیستها دیگر حتی جرات فکر کردن به درگیری تازه با لبنان را نیز نداشته باشند و طی دوره اخیر همواره برای فرار از هرگونه تنش با حزبالله دست به دامن طرفهای بینالمللی و حامی آمریکایی خود شده و حتی مجبور به اعطای امتیازاتی نیز شدهاند. نمونه بارز در این زمینه مسئله ترسیم مرزهای دریایی لبنان و فلسطین اشغالی بود که تهدیدات و معادلات حزبالله، تلآویو و واشنگتن را وادار به عقبنشینی کرده و ثروتهای دریایی لبنانیها را به آنها برگرداند./ تسنیم