مرگ کودکان گرسنه به دستور نتانیاهو
به گزارش «راهبرد معاصر»؛ انتشار تصاویر اسکلت کودکانی که از گرسنگی در غزه جان باختند، رسانه های خود به خواب زده را از خواب بیدار نکرد؛ همان گونه که تصاویر اجساد تکه تکه شده مردان، زنان و کودکانی که برای دریافت کمک‌های غذایی بشردوستانه با نظارت دولت آمریکا هجوم آورده بودند و خونشان با آرد مخلوط شده بود، وجدان بشریت را به درد نیاورد.
فریادهای کمک پدران و مادرانی که قادر به تأمین چیزی نبودند که مرگ فرزندان عزیزشان را به تعویق بیندازد، نیز باعث نشد ملت‌های عربی و مردمی که همیشه خود را بهترین ملت ها برای بشریت می پنداشتند، لرزه بر دل هایشان بیفتد و نگران شوند. مردم غزه آرزوی یک قرص نان دارند، اما نمی‌توانند آن را بیابند و کودکان برای یک قوطی شیر فریاد می‌زنند، اما نمی‌توانند به آن برسند.
هزینه‌های آواره کردن مردم غزه به 9 هزار دلار می‌رسد، در حالی که هزینه‌های بازسازی و آبادسازی غزه به ازای هر نفر در پنج سال 5 هزار دلار است
مرگ همه را در غزه دنبال می‌کند و هر کسی که از بمباران نمرده باشد، از گرسنگی یا ظلم مرده است. ارتش رژیم اشغالگر صهیونیستی متوجه شده سلاح گرسنگی می‌تواند چیزی را که همه جنگ‌ها و سلاح‌های کشنده نتوانسته‌اند برای رژیم اشغالگر فراهم کنند، برایش فراهم کند و وقتی مردم از گرسنگی می‌میرند و گیاهی نمی‌یابند که زندگی را به آنها بازگرداند، با تمام امکاناتشان به دنبال راهی برای نجات از مرگ تدریجی خواهند گشت.
این موضوع فقط حدس و گمان نیست، بلکه حقایق مستند هستند و سران رژیم اشغالگر و لابی‌های حامی شان پس از مطالعات دقیق و مقایسه هزینه‌فایده آواره کردن مردم و هزینه‌فایده بازسازی و آبادسازی غزه به این نتیجه دست یافتند. روزنامه فایننشال تایمز مطالعه‌ای را که به وسیله گروه مشاوره بوستون (شرکت مشاوره بین المللی که از دهه 1960 در این زمینه فعالیت می‌کند) انجام شده است، فاش کرد. این شرکت مشاوره را به نفع مرکز صهیونیستی ارزیابی هزینه‌های آواره کردن 500 هزار فلسطینی انجام داده است.
این مطالعه نشان داد، هزینه‌های آواره کردن مردم غزه به 9 هزار دلار می‌رسد، در حالی که هزینه‌های بازسازی و آبادسازی غزه به ازای هر نفر در پنج سال 5 هزار دلار است. این ارزش یک فلسطینی در حساب‌وکتاب های اشغالگران و متحدانشان است. با وجود این، تاریخ ثبت خواهد کرد در حساب‌وکتاب های دولت‌هایی که خود را نماینده 2 میلیارد مسلمان جهان می دانند، خیانت، پیمان‌شکنی و تبانی علیه غزه، کودکان و مردم رنج‌دیده آن وجود دارد. غزه نفس‌های آخرش را می‌کشد و هیچ‌کس به فریادهای کمکش پاسخ نمی‌دهد و مشاهده صحنه جنایت های رژیم صهیونیستی و افزایش هر روزه تعداد شهدا به عادتی روزانه در شبکه‌های ماهواره‌ای جهان تبدیل شده است.
گویی جهان منتظر معجزه‌ای از کاخ سفید برای اعلام پایان جنایت است. بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی جنایتکار جنگی مورد تعقیب دادگاه کیفری بین المللی، در طولانی کردن جنگ و سرگرم کردن افکار عمومی جهانی موفق شده است و هیچ‌کس نمی‌تواند وی را متوقف یا از آنچه در غزه، کرانه باختری، سوریه و لبنان برنامه‌ریزی می‌کند، منصرف کند. وی همچنین در رام کردن ذهن‌ها و سوق دادن جهان به عادی‌سازی روابط موفق بوده است؛ به طوری که آنچه در غزه اتفاق می‌افتد واقعیت دارد مگر آنکه چیزی خلافش ثابت شود.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی جنایتکار جنگی مورد تعقیب دادگاه کیفری بین المللی، در طولانی کردن جنگ و سرگرم کردن افکار عمومی جهانی موفق شده است
نتانیاهو واکنش‌ها را در شرق و غرب درک کرده است، چه درباره مواضع اعراب که کلمات از توصیفشان شرم دارند و چه درباره مواضع غرب که مدعی حراست از ارزش‌ها، حقوق و آزادی‌ها هستند. آخرین تحول در زمینه واکنش‌های رقت‌انگیز، پایان جلسه‌ای بود که وزیران امور خارجه اتحادیه اروپا به دعوت بلژیک، اسپانیا و ایرلند به بحث درباره اعمال تحریم‌ها علیه رژیم اشغالگر قدس برای پایان دادن به نسل‌کشی در غزه اختصاص داده بودند. کشورهای عضو اتحادیه اروپا که نسبت به خشم نتانیاهو بسیار حساس هستند، تصمیم گرفتند در این مسیر پیش نروند و در برابر بزرگترین قتل عام قرن که تاریخ آن را به عنوان لکه ننگی بر پیشانی خود ثبت خواهد کرد، سر تعظیم فرود آورند.
تصاویر تکان‌دهنده از مرگ در غزه، افتادن اجساد خسته در خیابان‌ها و شهادت پدران و مادرانی است که شبانه روز روزه می‌گیرند تا چیز اندکی برای فرزندان گرسنه خود فراهم کنند.
غزه از گرسنگی می‌میرد و این عنوان فیلمی هالیوودی نیست. مرگ بر اثر گرسنگی اتفاقی روزمره در غزه است و تأثیر آن باید جهان را تکان می‌داد و سازمان‌های بین‌المللی، بشردوستانه و حقوق بشری را برای جلوگیری از تکرار جنایت بسیج می‌کرد. آژانس امداد و کار سازمان ملل متحد برای پناهندگان فلسطینی (آنروا) به تازگی پس از گسترش قحطی و رسیدن آن به خطرناک‌ترین مراحل، درخواست فوری برای لغو محاصره مطرح کرد. فاجعه اینکه در حومه غزه، صف کامیون‌های پر از مواد غذایی که می‌توانند به نجات مردم کمک کنند، منتظرند، اما اراده سیاسی وجود ندارد و همچنان ریاکاری و رقابت سیاسی برای خشنود کردن رژیم اشغالگر و آماده‌سازی زمینه برای ادامه مسیر عادی‌سازی روابط بر روی جمجمه قربانیان مشاهده می شود.
در بحبوحه همه این موارد، برخی دوست دارند درباره «مرد استثنایی صلح» که در کاخ سفید نشسته است، صحبت کنند؛ کسی که آرزوی برنده شدن جایزه نوبل دارد تا کارنامه سیاسی اش را به اوج برساند و رد پایش را از خون قربانیان جنگ ویرانگر که با بودجه و حمایت نظامی، سیاسی، حقوقی، دیپلماتیک، مالی و رسانه‌ای آمریکا انجام می‌شود، پاک کند.