به گزارش «راهبرد معاصر»؛ سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه درباره تحولات اخیر و آمادگی ایران برای مذاکره غیرمستقیم با آمریکا گفت: مذاکرات آتی در مسقط فرصت جدیدی به دیپلماسی و آزمونی برای سنجش جدیت آمریکاست که سابقه طولانی بدعهدی و یکجانبهگرایی در کارنامه اش دارد.
هرچند وزیر امور خارجه و مسئولان کشورمان بارها تأکید کرده اند مذاکره غیرمستقیم است و زمین بازی به وسیله ایران طراحی می شود، ولی دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا مانند همیشه قلدرمآبانه تلاش می کند القا کند کسی نباید حرفش را زمین بزند و ادعای مذاکره مستقیم دارد. این موضوع به هر شکل ممکن به وسیله ایران و محافل سیاسی و رسانه ای داخلی باید با بهترین وجه ممکن تبیین شود.
مهوری اسلامی ایران در بُعد دیپلماسی رسانه ای باید ابتکار عمل را در برابر آمریکا دست بگیرد
مرتضی مکی، کارشناس مسائل بینالملل درباره موضوعات مرتبط با مذاکره غیرمستقیم جمهوری اسلامی ایران با آمریکا به «راهبرد معاصر» گفت: اعلام شروع مذاکرات رسمی ایران و آمریکا از سوی ترامپ از چند بُعد قابل بررسی است، زیرا سیگنال مثبتی برای دو طرف مذاکره بلکه برای منطقه و جهان است؛ به این دلیل که هرچقدر بر دیپلماسی و مذاکره تمرکز شود و طرف ها به دنبال خروج از وضعیت ملتهب و پرتنش فعلی باشند، امیدواری به فاصله گرفتن از افزایش تنش و جنگ در منطقه و جهان بیشتر می شود.
وی درباره شکل غیرمستقیم مذاکرات افزود: در هر صورت باید به دنبال حفظ منافع ملی باشیم. می توان به روند مذاکرات خوش بین بود، زیرا چهره ای که به عنوان طرف مذاکره کننده آمریکا با وزیر امور خارجه کشورمان معرفی شده، به شدت طرفدار مصالحه با ایران است.
کارشناس مسائل بینالملل عنوان کرد: پاسخ «عالی» استیو ویتکاف، فرستاده ترامپ به غرب آسیا به توئیت عراقچی در شبکه اجتماعی ایکس با وجود پاک کردنش نشان داد می توان نسبت به روند مذاکرات و حفظ منافع ملی ایران خوش بین بود.
مکی گفت: جمهوری اسلامی ایران در بُعد دیپلماسی رسانه ای باید ابتکار عمل را در برابر آمریکا دست بگیرد. انتظار می رود مسئولان وزارت امور خارجه افکار عمومی و نخبگان کشور را در اسرع وقت به صورت شفاف در روند مذاکرات با آمریکا قرار دهند؛ زیرا با توجه به شخصیت ترامپ، از وی انتظار نمی رود اخبار مذاکره محرمانه و پشت پرده باقی بماند و گویا به محرمانه بودن اعتقادی ندارد.
وی تأکید کرد: ترامپ در سایر موضوعات نیز چنین عمل می کند. به عنوان نمونه، در مذاکرات دو مرحله ای آمریکا و روسیه در ریاض شاهد انتشار بخش عمده ای از گفت وگوها بودیم. هرچند محتوای برخی مذاکرات دور دوم روسیه و آمریکا محرمانه ماند، اما طبق گمانه زنی ها قابل پیش بینی است روند مذکرات دو کشور به چه سمتی حرکت خواهد کرد؛ این موضوع درباره ایران نیز صدق می کند.
کارشناس مسائل بینالملل تصریح کرد: با توجه به شناختی که دنیا از شخصیت و نوع رویکرد ترامپ دارد، لازم است در دیپلماسی رسانه ای و عمومی خود در موضوع مذاکرات به این موارد توجه شود؛ موضوعی که به اراده و تصمیم جدی کارگزاران نظام بستگی دارد تا در ادامه با توجه به شناخت شخصیت و رویکردهای دولت ترامپ انتشار اخبار در داخل کشور شفاف انجام شود.
مکی درباره گمانه زنی های سفر بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی به آمریکا با محوریت مذاکرات ایران و آمریکا گفت: اینکه گفته می شود نتانیاهو راضی از کاخ سفید خارج شد، گمانه زنی است تا اینکه واقعیت داشته باشد. در این میان حتی برخی رسانه های صهیونیستی گزارش کردند، نتانیاهو دست خالی بازگشت و نتوانست خواسته هایش را از ترامپ دریافت کند.
غربی ها به خوبی می دانند هرگونه بحران و تنش با ایران به ناامنی و ویرانی در ابعاد منطقه ای و جهانی منجر می شود
وی تأکید کرد: برخی گمانه زنی ها نشان می دهند نتانیاهو مذاکره ای را با ایران می پسندد که کل توان هسته ای کشورمان برچیده شود و به نوعی به دنبال تحقق خواسته حداکثری خود در مذاکرات است؛ در حالی که به خوبی واقف به مطالبات ایران هستند و می دانند ایران این موضوع را نمی پذیرد.
مکی بیان داشت: جمهوری اسلامی ایران در روند مذاکره با آمریکا هرگز زیر بار فشار و گفت وگو از موضع ضعف نمی رود و یکجانبه مایل به تحمیل خواسته های طرف مقابل نیست. غربی ها نباید انتظار داشته باشند مذاکره با ایران با این شرایط به سرانجام روشنی برسد، زیرا خوب می دانند تنش آفرینی با ایران به معنای گستراندن بحران در منطقه و جهان است.
کارشناس مسائل بینالملل یادآور شد: غربی ها به خوبی می دانند هرگونه بحران و تنش با ایران به ناامنی و ویرانی در ابعاد منطقه ای و جهانی منجر می شود؛ یعنی بحران به جغرافیای ایران محدود نمی شود و حاکمیت آمریکا نیز به این نکته واقف است. متحدان اروپایی و منطقه ای آمریکا در حاشیه جنوبی خلیح فارس نیز به این نکته واقف هستند.
وی گفت: تماس ها و رایزنی هایی که دو هفته گذشته با دولت آمریکا در زمینه مخالفت با حمله به ایران انجام شد، گواه این مدعاست که آمریکا و غربی ها از موضع بالا نمی توانند خواسته هایشان را بر ایران تحمیل کنند.