امارات؛ هتل ریتز کارلتونس در ابعاد یک کشور

به گزارش راهبرد معاصر؛ ریتز کارلتونس، هتلی بود که محمد بن سلمان، کمی پس از بدست گرفتن منصب ولایتعهدی، شاهزادگان هدف را به آن منتقل کرد تا آن ها را وادار به باج دادن کند و اکنون بنظر می رسد امارات، چیزی شبیه به همین هتل برای شخصیت های سیاسی اماراتی و خارجی شده است. شباهت امارات با این هتل از آن روست که هر دو مجلل هستند. ریتز کارلتونس یک هتل 5 ستاره است که روزگاری اقامتگاه ترامپ بوده است. این هتل مجلل چشم هر نظاره گری را به خود خیره می کند. اما شاهزاده هایی که از آن بیرون آمدند، از قصه های دردناکی حکایت می کنند.

به عبارت دیگر، شاهزاده ها در مکانی مجلل و با شکوه و چشم نواز تحت شکنجه های روحی و جسمی شدیدی قرار می گرفتند که برای فهم آن، مقایسه تصاویر ولید بن طلال، شاهزاده سعودی، پیش و پس از بازداشت در کارلتونس کافی خواهد بود.

اکنون به نظر می رسد امارات هم وضعیت مشابهی دارد. کشوری به لحاظ ظاهری و اقتصادی مرفه، با برج های بلند یکی از آن ها در جهان، هم قد ندارد. اما فضای سیاسی و اجتماعی حاکم بر این کشور، کمی زیر پوست زیبای آن، حاکی از سرکوب و فشار دائمی دارد. به حدی که تنها ظرف یک دهه گذشته، به کرات خبر بازداشت و فرار شخصیت های سیاسی در امارات به گوش می رسد. البته موضوع سرکوب تنها منحصر به بازداشت نبوده، حبس خانگی و حتی ترور را هم می توان در لیست اقدامات سیستم سیاسی امارات برشمرد. جدیدترین نمونه، بازداشت عزت الشابندر، شخصیت سیاسی عراقی بوده که هرچند رسما منصبی برعهده نداشته اما همه می دانند که به نخست وزیران عراقی دسترسی دارد و در سطوح عالیه کشور عراق مشاوره می دهد. اما الشابندر اولین مورد نبوده و احتمالا آخرین مورد هم نخواهد بود.

گوشه ای از فهرست مغضوبین دربار اماراتی

• شمسه بن محمد آل مکتوم: حاکم دوبی، محمد بن راشد آل مکتوم که اتفاقا در فضای عامه داخلی و بین المللی به شخصیتی مترقی و متجدد شهره است، آنطور که از خانواده اش مشخص است، روحیه ای بسته و سرکوبگر دارد. ببه حدی که تاکنون حداقل 4 تن از همسران و دخترانش فرار را بر قرار در قصر ترجیح داده اند. اولین بار شمسه (شیخ راشد چند دختر به نام شمسه دارد) پس از 7 سال برنامه ریزی در سال 2017 بعد با خودرویی از قصر پدرش فرار کرد. او خودرو را رها کرد و ناپدید شد. عملیات جستجوی وی دو هفته به طول انجامید و گفته می‌شود وی در نهایت پیدا شده و بنا به دستور خانواده به دبی انتقال داده شد. کمی بعد دوباره او یک سال بعد در 2018، دوباره با همدستی مربی فنون رزمی اش با یک کشتی عازم هند شد ولی پیش از رسیدن به مقصد، طی یک عملیات مشترک با اینترپل، گارد ساحلی امارات و هند، بازداشت شد. خواهد شمسه که خود فراری است از وضعیت اسف بار او حکایت کرده است. لطیفه طی یک ویدئوی 40 دقیقه ای خبر داده که خواهرش در بازداشت خانگی در قصر پدرشان است و به منظور ساکت کردنش بیشتر به او قرص های مسکن می دهند. به گزارش مجله انگلیسی ساندی تایمز، شمسه هنوز در بازداشت پدرش است.

• احمد شفیق: احمد شفیق، آخرین نخست وزیر دوره مبارک بود که از ترس زندان، به امارات گریخته بود. اقامت وی در امارات تا اوایل دی ماه 96 ادامه داشت تا آن که گزارشاتی از تصمیم وی برای مراجعت به مصر و شرکت در انتخابات منتشر شد. احمد شفیق در ابتدا توسط دولت امارات (برای کمک به موضع السیسی) به گروگان گرفته و با یک پرواز خطوط هوایی امارات، پس از پیگیری های مجدانه خانواده و وکیلش توانست به قاهره برود. در قاهره او هرگز دیدار رسمی برگزار نکرد و مدتی را در مکانی نا معلوم به سر برد و سرانجام، تحت فشار و تهدید دولت السیسی اعلام کرد که از شرکت در انتخابات منصرف شده است. گرچه رادیو فردا ترجیح داد اقدام امارات را "اخراج" احمد شفیق بداند ولی همگان فهمیدند که او مدتی را در بازداشت مقامات اماراتی بوده و بعد برای حفظ جایگاه السیسی در انتخابات، پس از اعلام رضایت به عدم حضور در این کارزار، به قاهره فرستاده شده است.

• شیخ راشد بن حمد الشرقی: فرزند دوم امیر فجیره که 31 سال سن داشته و در لندن زندگی می کرد، در 16 می به قطر پناهنده شد. روزنامه نیوروک تایمز در مصاحبه ای که با وی پس از چند ماه از پناهندگی اش داشت پی برد که او به شدت از ناحیه فشارهای آل نهیان به تنگ آمده بود. گفتنی است شیخ راشد بن حمد الشرقی پیش از پناهنده شدن مسئولیت های بزرگی همچون رئیس هیئت رسانه ای شیخ نشین الفجیره را برعهده داشته است. او گفته به این دلیل پناهنده شده که از جان خود در هراس بوده است.

• هیا بنت الحسین: خواهر ناتنی پادشاه اردن که یکی از 6 همسر امیر دوبی است، سوگولی دربار وی محسوب می شد. اما گویا سیاست های سختگیرانه پدرسالار محمد بن راشد آل مکتوم در خانه چنان خشن بوده که وی را وادار به فرار همراه دو فرزندش کرده است. او پس از گریختن به آلمان به انگلیس رفت و در آن جا درخواست پناهندگی داد. احتمال خطر علیه او به حدی بالا بوده که اردن رسما او را به عنوان عنصر دیپلماتیک خود معرفی کرد تا از مصونیت دیپلماتیک برخوردار شود. هرچند تحت تاثیر جو خفقان رسانه ای حاکم در امارات هیچگاه موضعگیری رسمی در رابطه با این شاهزاده فراری به بیرون درز پیدا نکرد اما مشخص است که هیا بنت الحسین از سرکوب های شوهرش به تنگ آمده است.

• شیخ خالد بن سلطان آل القاسمی: فرزند حاکم شارجه در 4 جولای امسال به طرز مشکوکی با آن که جوان بود در لندن جان سپرد. به مناسبت مرگ وی در امارات سه روز عزای عمومی اعلام شد و پرچم ها نیمه افراشته شدند. تمامی تحلیلگران متفق القول هستند که مرگ وی ناگهانی و مشکوک بوده است. گرچه نمی توان با قطعیت انگشت اتهام را به سوی مقامات امارات دراز کرد اما مسلما یکی از متهمان ردیف اول قضیه، همین افراد هستند.

• عزت الشابندر: سیاستمدار برجسته عراقی که به ویژه در دوره نوری المالکی یکی از پیوندهای نخست وزیری عراق با محور ریاض بود، به تازگی طی سفری به امارات بازداشت شده است. مطابق گزارش ها او پیش از ابوظبی، 10 روز در ریاض بود. البته امارات منکر بازداشت الشابندر شده و برای اثبات ادعای خود به دو توئیت الشابندر و ویدئویی از وی اشاره می کند که در آن خبر بازداشتنش را تکذیب می کند. اما حافظه تاریخی نسل فعلی چندان از گروگانگیری سعد الحریری به دور نیست و به خاطر دارد او حتی مصاحبه ای با شبکه سعودی داشت و مدعی بود بازداشت نشده. اما در آن موقع همه می دانستند این مصاحبه تنها پوششی بر واقعیت است. گمانه زنی هایی در رابطه با این که احتمالا بازداشت الشابندر برای معاوضه با چند مامور اطلاعاتی اماراتی بازداشت شده طی حوادث اخیر در بغداد وجود دارد ولی هنوز نمی توان به قطعیت این امر را تائید کرد.

به هر صورت پرونده ربایش الشابندر توجهات را به زندان سیاسی و اجتماعی پر زرق و برقی به نام امارات جلب کرده که نه تنها این سیاستمدار عراقی را بلکه شماری از شخصیت های اماراتی، اردنی و مصری را هم پیش از این ربوده است. غرب به متحدی در منطقه غرب آسیا تکیه کرده که تنها به لحاظ اقتصادی خود را بالا کشیده ولی هیچ وقعی به سرکوب های سیاسی و اجتماعی نمی دهد. فرهنگ اماراتی بر خلاف آن چه که از تصاویر دوبی و ابوظبی به جهان مخابره می شود، چندان باز نیست بلکه هنگامی که منافع خاندان های حاکم در میان باشد، اتفاقا به شدت خشونت آمیز و خوف انگیز است.