سوریه، مستقلا به حملات اسرائیل پاسخ می دهد

به گزارش راهبرد معاصر؛ نبرد موشکی شب گذشته، بار دیگر، اخبار مربوط به سوریه را در صدر رسانه های منطقه ای قرار داد. فارغ از این که شب گذشته، دستور حمله ابتدا از دمشق صارد شده باشد یا تل آویو، آن چه که مسلم است، واکنشی بودن حملات از جانب ارتش سوری است. سوریه از سال 2013 تا کنون، بنا به گفته وزیر جنگ این کشور، بیش از 100 بار هدف حمله رژیم صهیونیستی قرار گرفته است و بنابراین، در هر صورت، پاسخی به حملات این رژیم را می دهد نه آن که خود آغازگر جنگ باشد.

آخرین پاسخ قاطع ارتش سوریه، در 21 بهمن سال گذشته به نمایش درآمد که طی آن، یک فروند جنگنده اف 16 نیروی هوایی رژیم صهیونیستی، "هل آویر"، سرنگون شد و طبق گزارش های سوری، یکی از خلبانان آن، جان باخت. در آن مقطع زمانی، رژیم صهیونیستی به همراه دولت های غربی و عربی، به منظور تحقیر دولت رئیس جمهور بشار اسد، تاکید داشتند که ایران و نه سوریه، جنگنده را ساقط کرده اند. بازتاب چنین ادعایی همچنین از بالا رفتن محبوبیت دولت دمشق در افکار عمومی جهان عرب جلوگیری می کرد زیرا شنیده شدن خبر این که دولت قانونی بشار اسد، جنگنده اسرائیلی را برای اولین بار در تاریخ این رژیم، هدف قرار دهد، بسیار خوشایند تر از آن خواهد بود که چنین اقدامی را ایران عجم انجام داده باشد.در واکنش به این ادعا، برخی مسئولین سوری، کوشش بسیاری به خرج دادند تا شبهه زدایی کنند. از پیشروان این حرکت، دکتر فارس الشهابی بود. وی یکی از شناخته شده ترین نمایندگان پارلمان سوری است و از حوزه حلب، به نمایندگی برگزیده شده است. وی در برهه ای از زمان حتی تا مرز برگزیده شدن به عنوان نخست وزیر پیش رفت ولی به دلایلی، گزینه های دیگر ترجیح داده شدند. الشهابی اکنون، رئیس اتاق بازرگانی و صنعت سوریه نیز هست.

با در گرفتن نبرد موشکی و هوایی دیشب در سوریه و جولان اشغالی، با توجه به حجم آتش ریخته شده بر سر رژیم صهیونیستی و خسارات احتمالی که هنوز خبری از آن ها منتشر نشده است، اسرائیل و رسانه های نزدیک به محور ریاض، دائما ادعا می کنند که حمله موشکی به جولان و همچنین پدافند موشکی که بنا به گزارش وزارت دفاع مسکو، از 70 موشک، بیش از 35 عدد از آن ها را هدف قرار داده، توسط ایران و نه دولت و ارتش سوریه، انجام گرفته است. این بار هم، دکتر الشهابی، اولین مسئول سوری بود که صریحا حمله به جولان را به ارتش سوریه نسبت داد. وی در پاسخ به ادعای ایرانی بودن حمله انجام شده به جولان توسط لیبرمن، طی توئیتی نوشت: «خیر جناب، آنها را ما شلیک کردیم. با آن (واقعیت) کنار بیایید!».

در همین رابطه، مصاحبه ای با این شخصیت بارز سوری پیرامون میزان استقلال عمل دولت دمشق در مقابله با رژیم صهیونیستی داشتیم. الشهابی تاکید دارد که حملات، بدون دخالت ایران و مستقیما از ناحیه دمشق انجام می شوند.

بگذارید اولین مسئله را این گونه باز کنیم. شما نماینده پارلمان از حوزه حلب هستید. حملات اخیری که به حومه این شهر انجام شد و البته اسرائیل، مسئولیت آن را بر عهده نگرفته، با این ادعا انجام شده که در آن مناطق، پایگاه های نظامی ایرانی وجود داشته است. پاسخ شما به این ادعا چیست؟ آیا آن را تائید می کنید؟

بله. درست است. در آن مناطق ایرانی ها حضور داشتند و البته در مناطق دیگر. حضور ایران در منطقه، به این خاطر است که سوریه تنها از خود دفاع نمی کند بلکه مدافع کل منطقه شده است. با توجه به تهدید مشترکی که علیه تهران و دمشق وجود دارد، مستشاران ایرانی برای کمک به ما به سوریه اعزام شده اند.

تا به امروز آیا این حس وجود داشته که ایران یا نیروهای متحد با آن، قصد مستعمره کردن سوریه را دارند؟ بسیاری اینگونه القا می کنند که سوریه به پیروی از اوامر ایران وارد نبرد با اسرائیل شده است.

ایران نه می خواهد و نه می تواند چنین کاری کند. در مقابل اما باید تاکید کرد که ترکیه، عربستان و قطر، میلیاردها دلار خرج کردند تا برای خوشامد ناتو و اسرائیل، سوریه را درگیر وهابیت کنند.

در پاسخ به حملات هوایی و موشکی رژیم صهیونیستی، شاهد آن هستیم که روسیه هیچ اقدام جدی نمی کند. نظر شما به عنوان یک مسئول سوری چیست؟ آیا همچون ایران، بی اعتمادی به روسیه، در میان سوری ها هم رواج دارد؟

روابط ما با روس ها، تاریخی و مبتنی بر تجربیات مشترک شکل گرفته است. روس ها به لحاظ نظامی و سیاسی، کمک های بزرگی برای سوریه بوده اند و البته منافع خود را مدنظر دارند. با این حال، پاسخ من به سوال شما خیر است. ما کاملا به روس ها اعتماد داریم.

پس چرا پدافندهای روسی هنگام حملات اسرائیل و البته غرب (امریکا، فرانسه و انگلیس)، کاری نکردند؟

فراموش نکنید که بازدارندگی حضور روسیه در سوریه، بیش از موشک های پدافند S300 اثرگذار است. همچنین روس ها به ارتقای توان پدافندی سوریه کمک های بزرگی کرده اند.

در پایان، لطفا بگویید نظر شما در رابطه با آینده این جنگ چیست؟

سوریه، خواه با اقدامات نظامی و خواه از طریق دیپلماسی، به طور کامل آزاد خواهد شد و تحت کنترل دولت دمشق قرار خواهد گرفت. در راستای دستیابی به این مهم، دشمنان بسیاری وجود دارند که دولت سوریه، مستقلا با آن ها مبارزه می کند و البته از کمک های متحدان خود نیز، بهره خواهد برد.