خاتمی: مسئولان برای گرانی و معیشت مردم تدبیر کنند /صرفه‌جویی مد نظر همه باشد علم‌الهدی: نباید تولید محتوا در فضای مجازی آزاد گذاشته شود درخواست آیت‌الله جوادی آملی از عموم مردم برای خواندن نماز باران عارف: خودسوزی جوان اهوازی سیگنالی جدی برای حاکمیت است دستور معاون پزشکیان برای رفع بوی نامتبوع اتوبان تهران - قم رئیس مجلس سه قانون را ابلاغ کرد سردار شکارچی: آرزوی شهید طهرانی مقدم یعنی نابودی اسرائیل محقق خواهد شد سردار فدوی: در جنگ 12 روزه همه ابرقدرت‌ها پای کار آمدند اما شکست خوردند عراقچی در نامه به گوترش: آمریکا باید خسارت ناشی از جنگ را جبران کند ابلاغ قانون حذف چهار صفر از پول ملی توسط رئیس مجلس  اسماعیل سقاب اصفهانی کیست؟ آخرین وضعیت پرداخت فوق العاده خاص کارمندان دولت شهادت یکی دیگر از بسیجیان مصدوم حمله تروریستی جاده خاش شمخانی کنار رفت؛ علی بوری سرپرست فرمانداری اهواز شد پزشکیان: تمامی دستگاه‌ها باید نسبت به رفع ناترازی‌ها دغدغه‌مند باشند

اگر در سیاست ورزی مشکل دارید لااقل به ایمان مردم رحم کنید!

اینکه وسط کارزار فشار حداکثری ترامپ یک مقام ارشد اجرایی حرفی بزند که معنای کرنش بدهد؛ اشتباهی راهبردی است.
تاریخ انتشار: ۱۷:۴۲ - ۲۵ مهر ۱۳۹۹ - 2020 October 16
کد خبر: ۶۳۲۲۳

به گزارش راهبرد معاصر،  حجت‌الاسلام رستمی رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها طی یادداشتی نوشت: "صلح" و "جنگ" برخلاف ارزش‌های مطلقی چون "حق طلبی" و "دفاع" اموری نسبی هستند. یعنی حسب شرایط می‌توانند عقلی و ارزشمند یا نابخردانه و ضدارزش باشند.

 

اما اینکه وسط کارزار فشار حداکثری ترامپ یک مقام ارشد اجرایی حرفی بزند که معنای کرنش بدهد (شما بخوانید صلح) حداقل به سه دلیل مهم، اشتباهی راهبردی است.

 

اول: اینکه نشانه اختلال در دستگاه محاسباتی مسئولان ما است. نمی‌شود یک روز گفت: کدام آدم عاقلی با ترامپ مذاکره می‌کند؟! و یک روز دیگر و در حالی که رفتار او هیچ تفاوتی نکرده برایش با تار و پود تاریخ اسلام، فرش قرمز ساخت و پهن کرد!

 

دوم: تشویق به ادامه فشار حداکثری است. به ادبیات طرف آمریکایی در همین یکی دو هفته نگاه کنید؛ هیچ نشانه ای از عقب‌نشینی _حداقل در تبلیغات _ دیده نمی‌شود. این فرش قرمز معهود اینقدر خام‌دستانه است که هر ناظری از جمله غربی‌ها را به این نتیجه می‌رساند که فشارها به نتیجه رسیده پس چرا باید متوقفش کرد؟

 

سوم: برجام به عنوان نمادی از صلح‌طلبی طرف ایرانی، امروز به کما رفته است. "من جرب المجرب حلت به الندامه". آقایان نمی‌خواهند توضیح دهند که چرا هر بار سراغ گزاره صلح می روند جوری رفتار می کنند که سایه جنگ بر سر کشور سنگین می شود!؟ آیا می توان در شرایط نابرابر و بدون قوت بخشی داخلی، حرفی از صلح زد؟

 

اما مهم تر از همه اینها خطر تفاسیر غلط از تاریخ اسلام و مبانی شیعه به عنوان عقبه‌ تئوریک انقلاب است.چطور می شود برای مطامع سیاسی روزی پیام کربلا را مذاکره خواند و روزی دیگر صلح حسنی را به غلط مصادره کرد؟ آقایان اگر در سیاست‌ورزی مشکل دارید، لااقل به ایمان این ملت رحم کنید.

 

فارس

مطالب مرتبط
ارسال نظر
پرطرفدارترین اخبار