به گزارش راهبرد معاصر انتخابات ریاست جمهوری 1400یکی از مهمترین رخدادهای تاریخی ایران است. انتخابات 1400 تعیین کننده سرنوشت کشور است و دو طیف سیاسی اصلاح طلب و اصولگرا کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری را تشکیل میدهند. گفتنی است انتخابات ایران روز جمعه 28 خرداد 1400 برگزار می شود. راهبرد معاصر در نظر دارد طی مدت باقی مانده تا انتخابات 1400 ، جدیدترین اخبار انتخابات ریاست جمهوری را در اختیار مخاطبان قرار دهد.
نتایج انتخابات ریاست جمهوری تاثیر بسزایی در معیشت مردم کشور دارد و نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری پس از تایید صلاحیت شورای نگهبان در معرض رقابت قرار میگیرند. اصل ۱۱۵ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران شرایط کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری را اعلام کرده است و در ادامه این خبر آرشیو کامل اخبار امروز انتخابات سیزدهم ریاست جمهوری را میخوانید.
حمایت شورای وحدت از کاندیداتوری رئیسی در انتخابات 1400
منوچهر متکی سخنگوی شورای وحدت اصولگرایان درباره اظهارات اخیر حدادعادل مبنی بر احتمال توافق شورای وحدت و شورای ائتلاف نیروهای انقلاب در روزهای آینده گفت: خوشبختانه اراده سیاسی برای همگرایی و تجمیع ظرفیتها وجود دارد و گفتوگوهای کلی نیز در این راستا انجام شده و دو سه محور برای تصمیمگیری باقی مانده است.
وی تاکید کرد: امروز نیازمند اراده عملی برای برداشتن گامهای نهایی و در کنار هم قرار گرفتن حوزه سیاستگذاری و اجرایی دو مجموعه هستیم.
متکی در پاسخ به این سوال که آیا در ارتباط با بحث توافق برای بستن لیست انتخاباتی، محورهای خاصی در نظر گرفته شده است؟ گفت: طبیعی است که یکی از بحثها در مجموعهها و قرارگاههای انتخاباتی بحث نامزدها است که این مسئله پروسه خاص خودش را دارد و معمولا کمیتههایی در این رابطه تشکیل میشود و این کمیتهها بررسیهای خود را به مجموعه انتخاباتی منتقل کرده و نهایتاً تصمیمگیری صورت میگیرد.
سخنگوی شورای وحدت خاطرنشان کرد: در شرایط فعلی مسئله اصلی تجمیع ظرفیتهای موجود میان مجموعه متشکل از نمایندگان احزاب و تشکلهای اصولگرا، نمایندگان اقشار و نمایندگان روحانیت و هسته مرکزی شورای ائتلاف است که در دو گروه سه نفره فعالیت میکند. بنابراین بحث محوری بر سر حضور و مشارکت فعال اجزای دو مجموعه در قالب مجموعهای جدید است.
متکی، در واکنش به این مطلب که در بحث مصداقی گمانهزنیهایی مطرح میشود مبنی بر اینکه با توجه با ترکیب اعضای شورای وحدت به نظر میرسد این شورا در حال ساماندهی فعالیتهای انتخاباتی آقای لاریجانی است ولی در کنار این گمانهزنیها برخی چهرههای شاخص شورای وحدت در روزهای اخیر از حمایت قاطعانه این شورا از آقای رئیسی در صورت کاندیداتوری ایشان سخن گفتهاند، تصریح کرد: شورای وحدت ورود مصداقی به بحث نامزدها را هنوز آغاز نکرده است و تنها بحث کلی که مطرح شده در مورد جناب آقای رئیسی بوده و نظر ما هم در این رابطه خیلی صریح اعلام شده که با ورود آقای رئیسی به صحنه انتخابات، شورای وحدت قویاً از ایشان حمایت خواهد کرد.
وی افزود: درباره سایر کاندیداها هیچ بررسی در شورای وحدت آغاز نشده و گمانهزنیهای پیرامون برخی از افراد خاص دلایل سیاسی خاص خود را دارد که جزئیات آن را باید از گمانهزنندگان جویا شوید. بنابراین همانطور که تاکید کردم ما در شورای وحدت بررسی هیچ نامزدی را غیر از آقای رئیسی آغاز نکردهایم.
موسوی تبریزی: فعلا برنامهای برای انتخابات ۱۴۰۰ نداریم
سیدحسین موسوی تبریزی دبیرکل مجمع مدرسین و محققین، در باره برنامههای حزب متبوع خود برای انتخابات ۱۴۰۰ گفت: تا این لحظه مجمع مدرسین و محققین برای انتخابات پیشرو برنامه خاصی تدوین نکرده است. برنامه نهایی این مجمع در چارچوب کل جبهه اصلاحات خواهد بود.
دبیرکل مجمع مدرسین و محققین با تاکید بر اینکه نماینده این مجمع در جلسات نهاد اجماعساز حضور دارد اظهار کرد: کمیته و کارگروهی تشکیل ندادهایم؛ اما نماینده مجمع در جلسات اجماعساز، نظرات اعضای شورا را منتقل خواهد کرد. هنوز مذاکرات ناتمام است و منتظر نتایج نهایی هستیم؛ ولی نتیجه جبهه اصلاحات هرچه باشد مجمع مدرسین و محققین همان را انجام خواهد داد.
موسوی تبریزی معرفی کاندیدای پیشنهادی مجمع مدرسین و محققین برای ریاستجمهوری را به آینده موکول کرد و گفت: اول باید نظرات و تصمیمات جبهه اصلاحات مشخص شود، فعلاً نمیتوانیم اسم کسی را مطرح کنیم.
وی درباره انتخابات شوراهای شهر خاطرنشان کرد: در انتخابات شوراها هم تا حد امکان شرکت خواهیم کرد اما شرطش این است که کاندیداهای مورد تأیید خودمان برای شوراها حضور داشته باشند.
دبیرکل مجمع مدرسین و محققین شرکت آگاهانه در انتخابات را وظیفه شرعی دانست و تاکید کرد: نباید انتخابات را تحریم کنیم؛ اما باید با پیدا کردن شناخت صحیح از کاندیداها و اطمینان از کارآمدی و صلاحیت آنها پای صندوقها برویم. ضروری است بدانیم با انتخاب و رأی دادن، مسئولیت کارها و تصمیمات فرد منتخب را برعهده میگیریم. رأی و نظر ما اگر کسی را به مسئولیت برساند و در پیروزی او اثر داشته باشد، ما هم در دستاوردها با او شریک خواهیم بود.
کدام اتاق فکر به دنبال کاهش مشارکت در انتخابات 1400 است؟
«جلال میرزایی»، عضو فراکسیون امید در مجلس دهم، در خصوص مشارکت مردم در انتخابات ۱۴۰۰ اظهار کرد: به نظر می رسد در بین اعضای اتاق فکر جریان نواصولگرا راجع به مشارکت مردم در انتخابات اختلاف نظر وجود دارد زیرا هدف آنها پیروزی در انتخابات است و با مشارکت کم، رسیدن به این هدف را قابل وصول تر می بینند بنابراین دغدغه این جریان این روزها بدنبال افزایش مشارکت مردم نیست.
او گفت: طیف های دیگر که عاقل تر هستند هنوز باور به اصول، آرمان های نظام، امام و رهبری دارند و می دانند اگر مشارکت پایین بیاید وضعی که در آن قرار می گیرند از مجلس یازدهم بدتر است و این مسئله حتی می تواند، منجر به بروز و تشدید مشکلات در روابط بین الملل شود.
میرزایی ادامه داد: امروز با وجود پشتوانه مردمی، کشورهای دیگر با ما این نوع برخوردها را دارند اگر به این نتیجه برسند که پشتوانه مردمی نظام به نوعی تضعیف شده آن وقت است که مشکلات ما در روابط بین الملل بیشتر می شود.
این عضو فراکسیون امید در مجلس دهم با بیان اینکه یک جریانی از اصول گرایان این موضوع را می فهمند، خاطرنشان کرد: نظر آنها این است که در اصل مشارکت مردم مهم بوده و پیروزی در انتخابات در مرحله بعدی مهم است. اینکه اصولگرایان بنشینند مشارکت را تعریف کرده و راجع به الزامات مشارکت صحبت کنند و هر روز هم نظر بدهند این مشکلی را حل نمی کند. مسئله ای که در حال حاضر با آن مواجهه هستیم این است که، کسانیکه تصمیم گرفتند قطعا در انتخابات شرکت کنند حدود ۳۰ درصد هستند و باید به عنوان یک موضوع به آن نگاه کنیم.
او افزود: باید ببینیم برای افزایش مشارکت با توجه به این وضعیت چه کار باید انجام دهیم. اینکه از مردم دعوت شده و به گروه ها و طیف های مختلف فراخوان داده شود کفایت نمی کند کما اینکه برای مجلس یازدهم هم این فراخوان ها داده شد و مشاهده کردیم برای اولین بار بعد از انقلاب، مشارکت به زیر ۵۰ درصد رسید.
عضو فراکسیون امید در مجلس دهم تصریح کرد: مشارکت در صورتی معنا دارد و می تواند جدی شود که همراه با رقابت باشد یعنی جریان ها و طیف های مختلف احساس کنند که نمایندگان آنها در عرصه حضور دارند و می توانند به نماینده مورد نظر خود رای بدهند. در گذشته جریان های فکری طبقه متوسط به بالا به خاطر دغدغه های فکری سیاسی ملاحظاتی برای شرکت در انتخابات داشتند اما امروز شرایط فرق کرده و عامه مردم یعنی طبقه پایین مقداری دلسرد شده اند.
او اضافه کرد: این دلسردی به دلیل شرایط اقتصادی کشور و فشارهایی است که به آنها وارد شده که اگر به این واقعیت توجه نکنیم نمی توانیم برنامه درستی برای افزایش مشارکت ارائه بدهیم. دلیل حضور بخش عمده مردم در انتخابات منافع محور است یعنی برای این می آیند که شرایط تغییر کند. اگر وضعیت طبق روال قبل باشد این خود باعث دلسردی مردم می شود.
میرزایی در پایان گفت: برای اینکه پاسخی برای این مسئله داشته باشیم باید اجازه بدهیم تعامل مناسبی در ارتباط با برجام شکل بگیرد و شرایط از نظر اقتصادی ثبات پیدا کند، در این صورت در افزایش مشارکت بسیار تاثیر گذار است. اینکه مانند اصولگرایان شعار داده شود که انتخاب خوب کنید و بهبود وضعیت را منوط کنند به انتخاب خوب مردم، مشخص است که چه انتخابی را میخواهند بگویند.
تلاش حزب اصلاح طلب برای حضور ظریف در انتخابات 1400
سعید نور محمدی عضو شورای مرکزی حزب ندای ایرانیان با اشاره به انتخابات ریاست جمهوری سال آینده گفت: در نهاد اجماع ساز اصلاح طلبان هنوز درباره مصداق نامزدهای ریاست جمهوری بحثی صورت نگرفته و تصمیمگیری درباره نامزدها و یا اظهار نظر درباره آنها به پس از ثبت نام نامزدها و تایید صلاحیت آنها توسط شورای نگهبان موکول شده است.
او با اشاره به تکذیبیه محمدجواد ظریف مبنی بر حضورش در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده ادامه داد: ما به عنوان اعضای حزب ندای ایرانیان تلاشمان این است که نظر او را تغییر دهیم و هیچ چیز هم در عالم سیاست محال نیست.
نورمحمدی با اشاره به حضور سید حسن خمینی در انتخابات و اقبال اصلاحات به هر دام از این دو گزینه هم گفت: درباره حضور او اطلاعی ندارم و نمیتوان گفت که کدام یک از این افراد از اقبال بیشتری برخوردار خواهند شد.
عضو شورای مرکزی حزب ندای ایرانیان، با اشاره به معرفی نامزدهای جداگانه توسط هر یک از احزاب اصلاح طلب هم بیان کرد: اگر ساز و کار درونی نهاد اجماع ساز مسیر درستی را پیش ببرد احتمالا به ائتلاف خواهد رسید، در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا هم شاهد بودیم که در مرحله نخست تعداد بسیاری نامزد میشوند و نظرات خود را اعلام میکنند که در نهایت یک نفر به عنوان نامزد اصلی هر یک از احزاب معرفی میشود.
فعال اصلاح طلب بیان کرد: امیدواریم که هم در اصلاحات و هم در اصولگرایان، ساز و کارها به صورتی پیش رود که ما دو نامزد اصلی برای انتخابات را شاهد باشیم تا انتخابات از رقابت درون جریانی خارج شود، اگر ساز و کارها درست باشد منطقی است که این اتفاق رخ دهد.
او درباره چگونگی این ساز و کارها هم بیان کرد: ساز و کارها باید مورد توافق همه احزاب درونی جریان اصلاحات و همه نامزدها باشد و باید ساز و کاری تعریف شود که محل اختلاف نبوده و نحوه اجرای آن هم عادلانه باشد که تا به حال نمونه آن در ایران نبوده است.
نورمحمدی افزود: البته در ادوار گذشته انتخابات، ساز و کارهایی که در هر دو جریان شکل گرفت ساز و کارهای مناسبی بود، اما در محل اجرا باعث اختلاف شد. اگر دو جریان سیاسی به این بالندگی برسند که یک نقش فراحزبی داشته باشند میتوان امیدوار بود که ما در رقابتهای انتخاباتی هم به جایی برسیم که نامزدهای یک جریان نظر عقل سلیم همان جریان را پذیرا باشند.
عضو شورای مرکزی حزب ندای ایرانیان، با اشاره به نقش احزاب در حضور پررنگ مردم در انتخابات هم بیان کرد: اگر به صورت کلی بخواهم بگویم یک پاسخ دارد، اما اگر مشخصا درباره این دوره صحبت کنم یک پاسخ دیگر دارد؛ برای مثال اگر در یک فضای متعادل باشیم که در آن احزاب و گروهها توان رقابت داشته باشند، مهمترین اقدام احزاب این است که نامزدها و برنامههای خود را به مردم معرفی کنند و مردم با شنیدن این برنامهها تصمیم بگیرند به آنها رای دهند یا نه.
او ادامه داد: اما در انتخابات آینده ما با یک موضوع دیگری مواجه هستیم که در ادوار گذشته وجود نداشته و آن هم دلخوری بخش عمدهای از مردم به سبب شرایط اقتصادی کشور است که باعث شده مردم به نوعی بی تفاوتی به موضوع انتخابات برسند و این موضوع در نظر سنجیها هم نمود داشته است. در این شرایط احزاب باید نقش خود را در ایجاد این شرایط پذیرفته و با مردم صادقانه صحبت کنند. معتقدم که به جز این راه، هیچ راه دیگری برای تشویق مردم به شرکت در انتخابات وجود ندارد.
شرط حضور مردم در انتخابات ۱۴۰۰ چیست؟
عباس عبدی، تحلیلگر مسائل سیاسی و اجتماعی در یادداشتی درباره انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۰ در روزنامه اعتماد نوشت: بیایید یک پرسش را طرح کنیم. انتخابات چه فایدهای دارد؟ چرا باید انتخابات را برجسته و به یک اصل مهم و غیرقابل خدشه تبدیل کرد؟ چه ایرادی دارد که یک نفر مقدرات کشور را به عهده بگیرد و فارغ از ملاحظات دست و پا گیر انتخاباتی و دموکراسی کشور را به پیش ببرد؟ چرا باید از انتخابات به عنوان شیوه در اختیار قرار دادن قدرت دفاع کرد که در نهایت افرادی مثل ترامپ از صندوق بیرون بیایند؟ کی گفته که انتخاب اکثریت بهترین است؟ در این باره چند پاسخ میتوان ارایه کرد. اول از همه اینکه مخالفان انتخابات معمولا ریگی در کفش دارند و چهبسا ضعیفترین نیروها نیز هستند. این را در ایران نیز به وضوح میبینیم. دوم اینکه اگر عملکرد یک نفر خوب باشد طبعا مردم از او استقبال خواهند کرد و به او رای میدهند، فرد قوی و کارآمد و سالم نیازی ندارد که از رایگیری پرهیز کند. ولی مهمترین ایراد این است که بدون رای مردم چگونه میتوان در مصدر امور قرار گرفت؟ قدرت یا باید ارثی باشد، یا با کودتا و سرکوب یا رایگیری. شیوه دیگری وجود ندارد. ارثی بودن محصول یک اندیشه نادرست فرهایزدی در تاریخ ایران است که دیگر کسی برای آن ارزشی قائل نیست.
کسی هم که کودتا و سرکوب کند، طبعا برای ادامه حکومت خودش باید به نیروی سرکوبگر متوسل شود و این از هر ناکارآمدی و فسادی بدتر است. البته مواردی بوده که افرادی از این طریق منشأ خدماتی شدهاند، ولی قضیه قدری پیچیدهتر است. یکی از نمونههای آن را رضاشاه معرفی میکنند. غافل از اینکه اشغال ایران در جنگ دوم جهانی محصول نظام ناکارآمد و ضد مردمی او بود. اگر او به مردم خدمت کرده بود، نباید با انداختن چند اطلاعیه از روی یک هواپیمای دو موتوره روی تهران، همه پادگانها خالی شود...
حتی محافظان شخصی رضاشاه نیز او را ترک کنند و کسی جز دامادش نباشد که او را به منزلش برساند!! سیاستمداری که نتواند مردم را با خود همراه کند، حتما خیلی جاهایش ایراد دارد.
به علاوه قدرت غیرپاسخگو و غیرانتخابی فسادآور است. البته توجه داریم که در نظامهای مبتنی بر انتخابات، برخی از مسوولان غیر انتخابی هستند، هر چند مقامهای مهمی هستند. مسوولیتهای تخصصی مثل بانک مرکزی، نیروهای مسلح و امور قضایی و... باید مستقل و غیرانتخابی (از طرف مردم) باشند، ولی در هر حال قوه اجرایی کشور باید از طریق سازوکاری روشن و تضمینشده پاسخگوی مردم باشد. هر چند این راه نیز عوارض خود را دارد، ولی قطعا بهتر از شیوههای دیگر است که سراسر فسادزا است.
اکنون که در آستانه انتخابات هستیم بهتر است به بخشی از نکاتی که مقام رهبری در این باره اشاره کردهاند، پرداخت که اهمیت راهبردی دارد.
«امروز مردم حاکم بر سرنوشت کشور هستند و خود انتخاب میکنند. ممکن است خوب یا بد انتخاب کنند اما خودشان انتخاب میکنند، درحالی که قبل از انقلاب هیچکاره بودند.
مشارکت پُر شور و انقلابی مردم در انتخابات، موجب امنیت کشور و پس زدن دشمنان و کاهش طمع آنها میشود بنابراین نباید این فرصت را از دست داد.
انتخابات هر چه پُر شورتر و با اقبال عمومی بیشتری همراه باشد، آثار و منافع بیشتری برای کشور خواهد داشت.
انتخابات برای کشور یک امکان و ذخیره مهم است که باید با مشارکت پر شور مردم همراه باشد البته اگر مشارکت پرُشور با یک انتخاب درست یعنی انتخاب یک نیروی کارآمد، با ایمان، با انگیزه، علاقهمند و پرُ کار همراه شود، نورٌ علی نور و تضمینکننده آینده کشور است.
علاج دردهای مُزمن کشور در پرشور بودن انتخابات و حضور عمومی مردم و بعد، انتخاب اصلح و شخصیت مناسب در انتخابات ریاستجمهوری است.»
اولین مساله این است که گزاره انتخاب میان صالحین معنای دقیقی ندارد که یک نهاد خود را متولی گزینش اولیه صالحین کند. چیزی را نمیتوان جایگزین انتخاب مردم کرد. کسانی که به یاد دارند، میدانند که در انتخابات مجلس سوم، رهبر انقلاب توصیه کردند که به طرفداران اسلام امریکایی رای ندهید. معنای این توصیه این بود که آنان میتوانستند در انتخابات نامزد شوند و منعی برای آنان نبود. اگر با اتهام اسلام امریکایی بودن آنان حذف میشدند این توصیه بیمعنا میبود. خوب و بد انتخاب پای خود مردم است. هیچ نهادی نمیتواند خود را متولی هدایت سیاسی مردم به این شکل نماید.
بنابراین اولین شرط یک انتخابات پرشور حضور نامزدهای گوناگون از گرایشهای موجود جامعه است. برحسب تجربه گذشته، مردم خواهان مشارکت بیشتر هستند، به شرطی که ببینند مسیر جلوی آنان باز است. هر اشتباهی هم کنند، به خودشان مربوط است و در طول زمان آن را تصحیح خواهند کرد. ولی کسانی که به شیوههای دیگر قدرت میگیرند، چون پاسخگو نیستند، نه تنها اشتباهات را نیز نمیپذیرند، بلکه به شکل بدتری تکرار هم میکنند.
نکته مهمتری که باید توجه کرد این است که بدی و خوبی درباره روسای جمهور نسبی است. برای عدهای بد و برای عدهای خوب است. طبعا اگر اکثریت احساس خوبی نکنند رای خودشان را تغییر میدهند. ولی هر انتخاباتی فارغ از نتیجه آن یک دستاورد مهم دارد و آن مشروعیتزایی است که اعتبار حکومت را در داخل و نزد جهانیان بالا میبرد و این سرمایه بزرگی است. همچنین بد و خوبی افراد نیز ثابت نیست. مگر اصولگرایان که با انتخاب احمدینژاد جشن گرفته بودند و در پوست خود نمیگنجیدند، هنگام رفتن او کاری جز سر به زیر انداختن داشتند؟گر چه اکثر اصلاحطلبان او را از ابتدا میشناختند ولی اصولگرایان حامی او اگر میدانستند که چنین است پشت دست خود را داغ میکردند و به او رای نمیدادند. اصلاحطلبان نیز در این حمایت بیتقصیر نبودند، به ویژه در سال ۱۳۸۸.
در هر حال باید امیدوار بود که انتخابات ۱۴۰۰ نقطه آغازی باشد برای تغییر سیاست انتخاباتی و تبعات آن. بنده از فردا طی چند شماره در این زمینه مفصلتر خواهم نوشت.