بیلبورد تبلیغ مد لباس یا جشنواره فیلم فجر !

به گزارش راهبرد معاصر ، سی و هفتمین جشنواره بین المللی فیلم فجر جمعه شب گذشته با اکران آثاری متفاوت از سینمای ایران و سایر کشورها به کار خود پایان داد.

این جشنواره در دوره سی و هفتم خود شاهد حضور آثار و هنرمندانی از سایر کشورهای آسیایی، اروپایی، امریکایی و افریقایی بود. جشنواره‌ای که به اذعان بسیاری از اهالی رسانه در برگزاری دارای نظم بسیار فراوانی است.

نکته جالب توجه در سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر پوشش عجیب برخی هنرمندان در این جشنواره بود. هنرمندانی که گاهاً در این رویداد فیلم هم نداشتند اما برای ساعاتی به کاخ چارسو آمده و سوژه عکس خبرنگاران می‌شدند.

این جشنواره بنا به حضور آثار بین الملل شاهد حضور میهمانانی از کشورهای مختلف بود اما در این میان یک اتفاق عجیب مقایسه غم انگیزی را بوجود می‌آورد و آن اینکه میهمانان خارجی جشنواره با ظاهری نسبتاً ساده و آراسته به جشنواره می آمدند اما این اتفاق در قبال هنرمندان ایرانی به هیچ وجه صدق نمی‌کرد.

عباس غزالی بازیگر سینما و تلویزیون دلیل عدم حضورش در جشنواره فجر را اینگونه توصیف کرد: متاسفانه یکی از دلایلی که وقتی فیلم در جشنواره ندارم در آن نیز حاضر نمی شوم این است که می بینم جشنواره فیلم فجر تبدیل به شوی لباس شده و فکر می کنم که عکاسی و فیگور گرفتنها جایش حداقل در جشنواره فجر نیست. خیلی ها این جشنواره را با جاهای دیگر اشتباهی گرفته اند. من فکر می کنم ایراد از آنها نیست بلکه یک مقداری فضا را به شکل فنی پیش نمی برند.

وی ادامه داد: مراسم های زیادی دعوت می شوم که به دلیل همین زرق و برق ها در آنها حضور پیدا نمی کنم چرا که معتقدم یک بازیگر می تواند در جامعه خود الگو باشد و نوع پوشش آن می تواند تاثیر مستقیم روی جامعه بگذارد.

برخی هنرمندان سینمای ایران در ایام برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر به پردیس چارسو آمده با پوشش های نامتعارفی در مقابل دوربین عکاسان قرار می‌گرفتند. بعضاً مشاهده می‌شد که هنرمندی دقایقی بعد از گرفتن عکس سریعاً مجموعه چارسو را ترک کرده و حتی به تماشای یک فیلم هم نمی نشست.

این اتفاق البته در بسیاری از رویدادهای سینمایی و اکران‌های خصوصی دیده می‌شود اما در این دوره از فجر بین الملل بسیار پررنگ بود. مشخص نیست که این جشنواره برای بازیگران دارای ارزش هنری و فرهنگی است و یا تنها به عرصه ای برای نمایش ظاهر خود مبدل شده است.

داریوش ارجمند هنر امروز را بسیار درگیر فرم گرایی تزریقی دانست و گفت: این فرم امروزی، فرم ما نیست، فرم تحمیلی به ماست. در حال حاضر محتوا فراموش شده است. من نمی گویم فرم بد است، ما خودمان فرم گرایان بزرگی داریم اما تحمیل فرم کار درستی نیست. این لباس هایی که بعضی هنرمندان می پوشند نمونه واضحی از همین فرم گرایی است. گاهی برایم سوال پیش می آید که اصلاً بعضی چطور پایشان داخل این شلوار ها می رود؟

بازیگر نقش مالک اشتر گفت: ما باید بیش از پیش به فکر فرهنگ و بازگرداندن اخلاق به هنرمان باشیم. اخلاقی که با یک نگاه درست می توانیم از فرهنگ ایرانی اسلامی خودمان برداشت کنیم.

نکته ناراحت کننده این ماجرا پوشش های گاهاً نا‌متعارف بازیگرانی بود که بدون شک با توجه به فضای مجازی سریعاً مقابل چشمان مخاطبان قرار می گیرند. اما این بازیگران بدون توجه به این اتفاق با هر نوع پوششی روی بالکن چارسو حاضر شده و مراسم عکس برداری خود را اجرا می کردند.

هنرمندان و بازیگران که پیشتر به عنوان سفیران فرهنگ از آنان یاد می‌شد امروزه بیشتر به عنوان سفیران مد و لباس شناخته می‌شوند. بازیگرانی که به جای ارزش نهادن به سینما و آثار به پر کردن صفحات مجازی با عکس های متنوع فکر می‌کنند.

میزان