به گزارش راهبرد معاصر؛ تغییرات آب‌وهوایی برای اثرگذاری‌های مخربش از کسی اجازه نمی‌گیرد و روند صعودی دارد، غرب آسیا و آفریقا هم نمی‌شناسد مثل آخرین خبر از همین قاره منتشر شد در این خبر سازمان ملل متحد هشدار می‌دهد یخچال‌های طبیعی آفریقا به زودی ناپدید می‌شوند. سازمان ملل در گزارشی می‌نویسد که کشورهای آفریقایی کمتر از 4 درصد از انتشار جهانی گازهای گلخانه‌ای را تشکیل می‌دهند، اما تأثیر بسیار زیاد تغییرات آب و هوایی بر این قاره قابل انکار نیست.
بر اساس این گزارش جدید، سه یخچال کوهستانی کوه کیلیمانجارو، کروه کنیا و کوه‌های روانزوری در اوگاندا در آفریقا با چنان سرعتی در حال عقب نشینی هستند که می‌توانند ظرف دو دهه ناپدید شوند که این نمادی از تخریب وسیع‌تر ناشی از تغییرات آب و هوایی در این قاره است. نرخ کنونی عقب نشینی این یخچال‌ها بیشتر از میانگین جهانی است که اگر این روند ادامه پیدا کند، تا دهه 2040 منجر به تخریب کامل می‌شود.
درحالی که کشورهای آفریقایی کمتر از 4 درصد از انتشار جهانی گازهای گلخانه‌ای را تولید می‌کنند، گزارش سازمان هواشناسی جهانی و سایر آژانس‌ها تأکید می‌کند که تغییرات آب و هوایی بر 1.3 میلیارد نفر جمعیت این قاره با تشدید سیل و خشکسالی بیشتر طول می‌کشد و افزایش دما همچنان ادامه دارد. 54 کشور آفریقا مسئول کمتر از 4 درصد از انتشار جهانی گازهای گلخانه‌ای هستند.
دبیرکل سازمان جهانی هواشناسی، پتری تالاس درباره تغییرات گسترده اقلیمی در جهان و بویژه قاره افریقا گفت: «کوچک شدن سریع آخرین یخچال‌های باقی مانده در شرق آفریقا که انتظار می‌رود در آینده نزدیک به طور کامل ذوب شوند، خطر تغییر قریب الوقوع و برگشت ناپذیر در سیستم زمین را نشان می‌دهد.»
او در ادامه می‌گوید: «آفریقا تا سال 2030 برای اجرای برنامه‌های ملی آب و هوایی به سرمایه گذاری بیش از 3 تریلیون دلار برای کاهش و سازگاری احتیاج خواهد داشت و به منابع قابل توجه، قابل دسترسی و قابل پیش‌بینی نیاز دارد. هزینه سازگاری با تغییرات آب و هوایی در آفریقا تا سال 2050 به 50 میلیارد دلار در سال افزایش می‌یابد، حتی با فرض تلاش‌های بین‌المللی برای حفظ گرمای زیر 2 درجه سانتیگراد یا 3.6 درجه فارنهایت زمین این روند سرعت قابل ملاحظه‌ای دارد.»
مهم است بدانیم اثرات تغییرات آب و هوایی در آفریقا در سال 2020 با گرم شدن مداوم دما، افزایش سرعت سطح دریا، شرایط آب و هوایی شدید مثل سیل، رانش زمین و خشکسالی و اثرات مخرب دیگری را به همراه دارد.
در ایران هم شواهدی مثل افزایش متوسط دما، کاهش بارش‌ها، افزایش حوادث زیست‌محیطی شدید (مانند سیل و خشکسالی) نشان‌دهنده بروز روزافزون اثرات گرمایش جهانی و تغییر اقلیم در کشور است.
الهام عزیزی رییس گروه تغییر اقلیم، مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان محیط زیست به راهبرد معاصر می‌گوید: «تبعات گرمایش جهانی، به صورت یکسانی مشاهده نخواهد شد. منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا، بیشترین خسارات و صدمات اقتصادی را از گرمایش جهانی مشاهده خواهند کرد در حالی‌که کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی کمترین خسارات را خواهند دید. این مساله ضرورت توجه به اقدام و مشارکت جهت کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در کشورهای منطقه را نشان می‌دهد.»
او ادامه عنوان کرد: «شواهدی مثل افزایش متوسط دما، کاهش بارش‌ها، افزایش حوادث زیست‌محیطی شدید (مثل سیل و خشکسالی) در کشور نشان‌دهنده بروز روزافزون اثرات گرمایش جهانی و تغییر اقلیم در کشور است. علت این شواهد از افزایش دمای کره زمین و تغییر اقلیم، در مطالعات گسترده زیست‌محیطی بین‌المللی نشان داده شده است. نقشه افزایش دمای سطح زمین طی یک قرن گذشته، نشان‌دهنده این است که آسیب‌پذیری ایران از تغییرات اقلیمی، بیش از متوسط جهان است.»
عزیزی با اشاره به اینکه افزایش توالی بروز حوادث شدید زیست‌محیطی مانند امواج حرارتی (روزهای بسیار گرم) در جنوب شرق کشور و روزهای بسیار سرد در شمال غرب کشور، از نشانه‌های اثرگذاری تغییر اقلیم در ایران است، بیان کرد: « افزایش 40% باران‌های سیل‌آسا در کشور و روزهای خشک در نواحی غربی و جنوب شرق کشور نیز از پیامد‌های محسوس تغییر اقلیمی است. هرچند که نمی‌توان سهم‌بندی مشخصی از نقش گرمایش جهانی بر پیامد‌های زیست‌محیطی محلی داشت، اما به طور کلی بروز خشکسالی و ایجاد چشمه‌های گردوخاک در کشور و منطقه که منجر به افزایش بروز پدیده ریزگردها در شهرهای غرب و جنوب غربی و جنوب شرقی کشور شده است، نشانه‌های بارز آن محسوب می‌شود.»
رییس گروه تغییر اقلیم محیط زیست با توضیح اثرات تغییر دمای زمین گفت: «از دیگر اثرات ملموس افزایش دمای زمین، کاهش بارندگی است. کاهش روان‌آب‌های سطحی در فصل بهار و کاهش توان تولید برق‌آبی از دیگر تبعات کاهش بارندگی در کشور به شمار می‌رود.»
او اضافه کرد: «همچنین فرسایش خاک و فقر پوشش گیاهی مراتع کشور از آثار گرمایش جهانی در کشور است. کاهش بارش و ذخایر آب محلی، منجر به بروز مسائل اجتماعی مانند تبعات اقتصادی در روستاها و رشد مهاجرت از روستاها به حواشی شهرها و بروز پیامد‌های اجتماعی و اقتصادی نامطلوب حاشیه‌نشینی و از دست رفتن سرمایه‌های روستایی است.»
عزیزی در پایان خاطرنشان کرد: «بکارگیری روش‌ها و فناوری‌های نوین در صنایع برای کاهش انتشارگازهای گل خانه‌ای، جایگزینی سوخت‌های کم کربن، بهینه سازی مصرف انرژی از راهکارهای پیشنهادی برای جلوگیری از آسيب‌هاي ناشی از تغییر اقلیم است.»