به گزارش راهبرد معاصر؛ یکی از قمر‌های مشتری موسوم به «گانیمد» (Ganymede)، بزرگ‌ترین قمر منظومه شمسی به شمار می‌رود که از سیاره عطارد نیز بزرگ‌تر است. گانیمد تنها قمر شناخته‌شده‌ای است که میدان مغناطیسی ویژه خود را دارد و مانند زمین، شفق‌های قطبی را ایجاد می‌کند.
چشم‌انداز گانیمد در عکسی که توسط فضاپیمای «جونو» (Juno) از فاصله ۱۰۳۸ کیلومتری سطح ماه گرفته شده، به طور کامل مشخص است. جونو همچنان در حال چرخیدن در منظومه مشتری است و پرواز‌های اخیر آن، سطح شیاردار گانیمد را با جزئیات نشان می‌دهند. این نتایج، به شکل‌گیری نظریه‌هایی منجر می‌شوند مبنی بر این که زمین احتمالا با گسل‌های تکتونیکی مرتبط است.
دانشمندان با توجه به مشاهدات جونو و «تلسکوپ فضایی هابل» حدس می‌زنند که زیر پوسته یخی و ضخیم گانیمد، یک اقیانوس غول‌پیکر آب شور نهفته است و در مجموع، آب بیشتری را نسبت به کل سطح زمین در بر دارد.
شرح عکس: سطح خاکستری و شیاردار گانیمد در پایین عکس تا حدی توسط سایه‌ای پوشیده شده است که با فضای سیاه اطراف قمر مشتری ترکیب می‌شود. دهانه‌های بزرگ و کوچک نیز سطح قمر را مشخص می‌کنند. / ناسا