اندیشکده کوینسی بررسی میکند؛
اگرچه ترکیه به دنبال تنش زدایی با جهان عرب است و امارات متحده عربی در دلجویی از دولت جدید آمریکا اقدامات جنگ طلبانه خود را در منطقه تعدیل بخشیده است؛ اما یک سازش واقعی بین آنکارا و ابوظبی احتمالا دست نیافتنی خواهد بود. تحول رقابت دو کشور از یک رقابت منطقه ای به یک رقابت جهانی هر گونه سازش بین طرفین را در ماه های آینده دشوارتر خواهد کرد.
پتانسیل بازار ایران برای مشاغل ایالات متحده آمریکا، کاملا قابل توجه است. اگر تحریم های آمریکا علیه ایران لغو شوند، ایالت های جمهوریخواه در آمریکا، بیشترین نفع اقتصادی را از این مساله خواهند برد. این در حالی است که دیدگاه سیاسی-امنیتی دولت آمریکا به مساله برجام و توافق هسته ای ایران، عملا این منافع اقتصادی را تا حد زیادی کمرنگ کرده است.
ترجمه گزارش «شورای امور بینالملل روسیه»؛
به نظر میرسد تمدید تحریمهای آمریکا آسیب چشمگیری بر اقتصاد ایران وارد کرده است. با این حال واشنگتن نیز عمدتا در انزوای دیپلماتیک به سر میبرد؛ در حالی که قبلا ایالات متحده به سادگی میتوانست نقطه نظرات متحدان و شرکای خود را در توافق هستهای نادیده بگیرد.
تحولات عمیق در بازار جهانی انرژی و کاهش اهمیت جایگاه نفت، تشدید حملات موفق حوثی ها و اعمال برخی فشارها بر ریاض از سوی دولت بایدن، موجب نزدیکی بیش از پیش سعودی به مسکو گردیده است.
در جلسات هفته گذشته، تیم اروپایی به همراه چین و روسیه به عنوان میانجی ایران و آمریکا عمل کردند تا از این طریق شکاف ارتباطی بین طرفین را برطرف کنند. این تلاشی خلاقانه برای غلبه بر بنبست فعلی است. برای بلندمدت ماجرا بسیار متفاوت خواهد بود و بایدن باید تلاش کند تا مسیر مستقیم گفتگو با تهران را احیا نماید. با توجه به تقویم سیاسی ایران، این هدف باید قبل از انتخابات ریاستجمهوری و ترک دولت روحانی از قدرت باشد.
فشار حداکثری ترامپ باعث شکست حداکثری شد زیرا ایران در منطقه به سیاست تهاجمی تر روی آورد. تحریمها مانند مصرف بیش از حد آنتی بیوتیک با گذشت زمان که ایران از طریق مالزی و سایر کشورها به فروش نفت به چین اقدام کرد کارایی کمتری پیدا کرده است.