به گزارش راهبردمعاصر؛ عقب نشینی نیروهای نظامی آمریکا از افغانستان باعث عصبانیت و خشم نیروی دموکراتیک سوریه در شرق این کشور شده است. اما کاخ سفید به سرعت به نیروهای دموکراتیک سوریه به رهبری کردها این اطمینان خاطر را داد که آن ها از سوریه خارج نخواهند شد؛ اما آیا می توان به اظهارات جو بایدن رئیس جمهور آمریکا اعتماد کرد؟ البته در گذشته ایالات متحده بر خلاف تعهدات خود عمل کرده است که برای نمونه می توان به اطمینان خاطر دولت ترامپ قبل از عقب نشینی ناگهانی بیش از نیمی از نیروهای خود در سال 2019 و چراغ سبز به ترکیه برای حمله به نیروهای دموکراتیک سوریه اشاره کرد. اخیرا پس از کشته شدن چندین شبه نظامی نیروی دموکراتیک سوریه در حملات ترکیه ( اوت 2021)، ایالات متحده سیاست سکوت و عدم واکنش را اتخاذ کرد. خروج نیروهای آمریکا از افغانستان و تاکید دولت بایدن بر تقدم نجات جان آمریکایی ها ، ترس و هراس را در میان نیروهای دموکراتیک سوریه برانگیخته است که آن ها به زودی توسط آمریکا کنار گذاشته می شوند.

جو بایدن هرگز علاقه چندانی به سوریه نداشت و در حالی که موافق مبارزه با داعش بود ، با دخالت گسترده تر در جنگ (به عنوان معاون رئیس جمهور در دوران اوباما) مخالفت کرد. بنابراین احتمال خروج دولت بایدن از سوریه چقدر است؟ علائم و نشانه ها برای نیروی دموکراتیک سوریه خوب نیستند. دولت بایدن با عقب نشینی نظامی از افغانستان و همچنین اتحاد اخیر اوکوس به وضوح نشان داد که رقابت قدرت های بزرگ به خصوص مهار چین، اصلی ترین دغدغه ی خارجی وی است. در واقع این به معنای پایان دادن به مشارکت در جنگ علیه تروریسم مانند افغانستان و احتمالا سوریه است. با گسترش این رویکرد به سوریه ، دولت بایدن می تواند به این نتیجه برسد که برای جلوگیری از احیای گروه دولت اسلامی (داعش) نیازی به چکمه روی زمین ندارد.در حال حاضر نشانه هایی وجود دارد که ممکن است ، ایالات متحده موضع ملایم تری را در قبال بشار اسد اتخاذ کنند و اخیرا این کشور قرارداد گاز مصر، اردن، سوریه و لبنان را از تحریم های قیصر آمریکا معاف کرده است. ماندن نیروهای آمریکایی در شرق سوریه برای محرومیت اسد از نفت ممکن است دیگر مانند گذشته از اهمیت بالایی برخوردار نباشد.

با این وجود، دلایلی برای امیدواری نیروی دموکراتیک سوریه وجود دارد:

الف) واکنش به سیاست دولت بایدن در قبال افغانستان شدیدا منفی بود و اگر وی به دنبال خروج از سوریه باشد، ممکن است تا زمانی که انتقادات ناشی از عقب نشینی نظامی آمریکا از کابل فروکش نکند، از این اقدام خودداری نماید.

ب) هزینه ی عملیات در سوریه بسیار کمتر از عملیات در افغانستان است. در حالی که در سال 2018م. ایالات متحده حدود 15 هزار سرباز در افغانستان داشت که بعد از خروج به 4هزار سرباز کاهش یافته بود؛ اما ایالات متحده تنها 900 نیروی حامی نیروهای دموکراتیک سوریه دارد. علاوه بر این، سوریه اکنون مکانی برای درگیری های علنی نیست ؛ زیرا خلافت داعش تا حد زیادی نابود شده است و تلفات آمریکایی بسیار پایین است و بایدن برای خروج از این کشور با فشار داخلی کمتری روبرو می باشد.

ج) شرکای کلیدی منطقه ای به خصوص اسرائیل و عربستان سعودی می خواهند که ایالات متحده در شرق سوریه باقی بمانند تا از ورود ایران جلوگیری کنند. بر اساس گفته ها، ترکیه مشتاق خروج نیروهای آمریکا از سوریه است تا بتواند بدون مانع به نیروهای دموکراتیک سوریه ضربه بزند. بایدن نمی تواند تمام شرکایش را راضی نگه دارد، اما مطمئنا هیچ اجماع منطقه ای وجود ندارد که وی را مجبور سازد تا از سوریه خارج شود. بنابراین در حال حاضر، حتی اگر بایدن ترجیح دهد تا نیروهای آمریکا را از سوریه خارج کند، انگیزه داخلی یا خارجی کمی برای خروج ناگهانی وجود دارد.

راهبرد روسیه

یکی از اهداف بلندمدت روسیه، احیای مجدد کنترل شرق سوریه به دست بشار اسد است که به اقتصاد محاصره شده دمشق اجازه می دهد به میادین نفتی مورد نیاز خود دسترسی پیدا کند. اما بر خلاف ادلب تحت کنترل شورشیان ، که به نظر می رسد اسد و مسکو قصد تصرف نظامی دارند ، استراتژی روسیه در شرق مبتنی بر دیپلماسی و اقناع می باشد. در حالت ایده آل، از نیروی دموکراتیک سوریه می خواهد که توافق با بشار اسد را بپذیرند و از آمریکایی ها بخواهند که آن جا را ترک کنند. البته این چندان هم دور از ذهن نیست. نیروی دموکراتیک سوریه قبل از جنگ داخلی روابط خوبی با بشار اسد و روسیه داشت و جناحی وجود دارد که آینده نیروهای دموکراتیک سوریه را تحت حمایت دمشق و مسکو می بیند تا واشنگتن. در واقع هنگامی که دونالد ترامپ در سال 2019م به ترکیه اجازه حمله داد، نیروهای دموکراتیک سوریه به سمت مسکو حرکت کردند.

فعالیت های ترکیه همچنین به روسیه کمک می کند تا نیروهای دموکراتیک سوریه به سمت مسکو قدم بردارند. آنکارا به طور فزاینده ای نیروهای دموکراتیک سوریه را تهدید شماره یک در سوریه می داند؛ زیرا شکست بشار اسد و حمایت از شورشیان از فهرست اولویت های ترکیه خارج شده اند. در این راستا، این کشور حملات علیه مواضع نیروهای دموکراتیک سوریه را با هواپیمای بدون سرنشین یا حمایت از متحدان شورشی افزایش داده است و هر بار که به این اقدام مبادرت می ورزند، ایالات متحده هیچ گونه واکنشی نشان نمی دهد و شواهد بیشتری به ادعای مسکو می افزاید که تنها روسیه می تواند از نیروهای دموکراتیک سوریه در مقابل ترکیه محافظت کند.

مسکو و آنکارا بر این ادراک هستند که خروج نیروهای آمریکا از افغانستان، زمینه ی مناسبی را برای دستیابی به اهدافشان فراهم کرده است. برای ترکیه، این امر نشانگر این است که واشنگتن نسبت به حملات آنکارا به مواضع نیروهای دموکراتیک سوریه واکنشی نشان ندهد و در بهترین حالت شاهد قطع روابط بین آمریکا و این گروه باشد. برای روسیه، دولت بایدن به او این هدیه را داده که اکنون مسکو در ذهن رهبران نیروهای دموکراتیک سوریه قرار گرفته که می توانند در محافظت از خود در مقابل ترکیه به روسیه تکیه کنند. حتی اگر کاخ سفید هیچ برنامه ای برای خروج فوری شرق سوریه نداشته باشد و برای انجام این کار با فشار کمی روبرو شود ، روسیه و ترکیه سعی خواهند کرد از پیامدهای ناشی از افغانستان برای پیشبرد اهداف خود استفاده کنند ، که در نهایت به هر حال ممکن است خروج آمریکا را در سوریه تسریع کند.