«طلال عتریسی» در گفتگو با راهبرد معاصر مطرح کرد؛
علل حملات اخیر رژیم صهیونیستی و ماهیت واکنش‌های احتمالی محور مقاومت
پیرامون ابعاد و ماهیت واکنش مقاومت به تجاوزات اخیر رژیم صهیونیستی این گزینه محتمل است که مقاومت گزینه نظامی محدود را در دستور کار خود قرار دهد؛ زیرا در شرایط فعلی گروه‌های مقاومت تمایلی در ورود به جنگ فراگیر با دشمن اسرائیلی ندارند، مگر اینکه طرف مقابل چنین وضعیتی را بر آن‌ها تحمیل کند.
به گزارش راهبرد معاصر؛ رژیم صهیونیستی طی روزها و هفته‌های اخیر سلسله تجاوزهای نظامی زنجیره‌واری را علیه شماری از کشورها در منطقه ازجمله عراق، سوریه و لبنان ترتیب داده است. درهمین راستا، طی حدود یک ماه اخیر جنگنده‌های رژیم صهیونیستی در چند نوبت مواضع و انبارهای مهمات «حشدالشعبی» در عراق را هدف حملات هوایی قرار دادند. در حمله اخیر جنگنده‌های صهیونیستی به مواضع این گروه در مرزهای مشترک با سوریه نیز یک رزمنده به شهادت رسید. این درحالی است که صهیونیست‌ها همزمان اقدام مشابهی را نیز در سوریه صورت داده و مناطقی در دمشق، پایتخت این کشور را هدف بمباران قرار دادند. هرچند که نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی مدعی شد که مواضع سپاه قدس را در دمشق هدف قرار داده است اما دیری نپایید که این دروغ بزرگ توسط دبیرکل حزب‌الله لبنان برملا شد. افزون براین، صهیونیست‌ها اخیرا حریم هوایی لبنان را نیز نقض کردند که اعتراض شدید مقامات بیروت را به همراه داشته است. درهمین ارتباط، راهبرد معاصر گفتگویی را با «طلال عتریسی» تحلیلگر سیاسی و رئیس مرکز مطالعات سیاسی دانشگاه لبنان ترتیب داده است که مشروح آن از نظر می‌گذرد.
همانطور که می‌دانید صهیونیست‌ها مدتی است که انجام عملیات‌های نظامی تجاوزکارانه علیه مواضع «حشدالشعبی» در عراق را در دستور کار خود قرار داده‌اند و اخیرا نیز مواضع این گروه در مرزهای مشترک با سوریه را بمباران کرده‌اند. اهداف رژیم صهیونیستی از انجام این عملیات‌ها علیه حشدالشعبی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
هدف اصلی تجاوزهای نظامی و سریالی اسرائیلی‌ها به مواضع حشدالشعبی عراق، ضربه وارد کردن به پروژه مقاومت در این کشور است؛ پروژه‌ای که به ویژه پس از شکست نهایی تروریست‌های تکفیری داعش در عراق، روند رو به رشدی به پیدا کرده است. رژیم صهیونیستی، تقویت و قدرت یافتن روزافزون پروژه مقاومت در عراق را در تعارض آشکار با اهداف خود در منطقه می‌بیند و اکنون در قامت مبارزه با آن به صورت مستقیم و علنی برآمده است.
در واقع، اسرائیلی‌ها به هیچ وجه نمی‌خواهند تجربه‌های تلخ سابق برای آن‌ها اتفاق افتاده و تاریخ به نوعی مجددا برایشان تکرار شود. به عنوان نمونه، آن‌ها معادله «ارتش، ملت و مقاومت» را به عینه در لبنان مشاهده کردند و ضربات مهلکی را پس از تثبیت این معادله در لبنان متحمل شدند که شکست ننگین سال 2000 در محور جنوبی و پایان اشغالگری‌شان در این محور جزئی از این ضربات محسوب می‌شود. بنابراین، نتانیاهو تمام تلاش خود را به کار بسته است تا از طریق هدف قرار دادن حشدالشعبی تمامی زمینه‌های موجود برای شکل‌گیری معادله‌ای مشابه در عراق را از بین ببرد.
مقامات رژیم صهیونیستی و در رأس آن‌ها «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر این رژیم در پاسخ به چرایی مبادرت ورزیدن به تجاوز نظامی علیه حشدالشعبی در عراق، معتقدند که منافع جمهوری اسلامی ایران در این کشور را هدف قرار داده‌اند. دیدگاه شما در این خصوص چیست؟
ایران بزرگترین و اصلی‌ترین حامی مقاومت در منطقه به شمار می‌رود و طبیعی است که هدف قرار دادن گروه‌های مقاومت در هر نقطه از منطقه در واقع نوعی جنگ نیابتی با تهران محسوب می‌شود. اما نکته مهم اینجاست که اقدام نظامی علیه گروه‌های مقاومتِ تحتِ حمایت ایران موجب به فرسایش کشیده شدن قدرت این گروه‌ها و به تبع آن تضعیف قدرت منطقه‌ای تهران نخواهد شد.
درحال حاضر ایران از نفوذ قابل قبولی در کشورهای مختلف منطقه برخوردار است و رژیم صهیونیستی به سختی می‌تواند چنین نفوذی را محدود سازد. ملت‌های منطقه نیز عمدتا خواهان برقراری روابط کشورهایشان با تهران و تقویت این روابط هستند. بنابراین، نتانیاهو نمی‌تواند آنگونه که مدعی است، منافع ایران در دیگر کشورها را تحت‌الشعاع قرار دهد.
علاوه‌بر تجاوز نظامی صهیونیست‌ها به مواضع و انبار مهمات مقاومتِ عراق، آن‌ها همچنین طی هفته جاری عملیات تجاوزکارانه‌ای را در دمشق، پایتخت سوریه ترتیب دادند. ابعاد این عملیاتِ صهیونیست‌ها را چگونه می‌بینید؟
مسأله تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی به سوریه مسأله جدیدی نیست. از زمان آغاز بحران سوریه تاکنون، این کشور همواره مورد تجاوز توسط جنگنده‌های اسرائیلی قرار گرفته است. در برخی موارد، این عملیات‌ها مواضع نیروهای سوری و در برخی موارد نیز مواضع متحدان آن‌ها یعنی حزب‌الله و ایران را هدف قرار داده‌اند.
این حملات در طول سال‌های گذشته عمدتا با هدف ایجاد اخلال در روند مبارزه با تروریسم انجام شده است و اکنون نیز در سایه آزادسازی شهر راهبردی «خان‌شیخون» با همین هدف انجام شده است. این نکته را نیز نباید فراموش کرد که موشک‌های رژیم صهیونیستی همچون گذشته به تمامی اهداف خود در سوریه اصابت نمی‌کند، چراکه دمشق هم‌اکنون تعداد زیادی از این موشک‌ها را رهگیری می‌کند.
در لبنان نیز اخیرا شاهد سقوط 2 پهپاد رژیم صهیونیستی در «ضاحیه» بیروت بوده‌ایم. مقامات لبنانی اعلام کرده‌اند که قصد دارند از رژیم صهیونیستی در شورای امنیت سازمان ملل متحد شکایت کنند. این اقدام صهیونیست‌ها حتی واکنش تند «سعد الحریری» را نیز به دنبال داشت. ارزیابی شما از این رویداد در جنوب لبنان چیست؟
پهپادهایی که رژیم صهیونیستی به لبنان اعزام کرده است، هر کدام مأموریت متفاوتی را داشته‌اند. مسئولیت یکی از پهپادها رصد جغرافیایی، تصویربرداری و جمع‌آوری اطلاعات از مواضع حزب‌الله بود و پهپاد دیگر نیز یک پهپاد انتحاری برای انجام عملیات نظامی بوده است. نکته قابل تأمل آنجاست که علیرغم مشخص شدن ماهیت پهپادها و تعلق آن‌ها به اسرائیل، تل‌آویو همچنان از پذیرش مسئولیت نقض حریم هوایی لبنان امتناع می‌کند.
سقوط این پهپادها هرچند که حزب‌الله دخالتی در آن نداشته است، نوعی شکست برای تل‌آویو محسوب می‌شود، چراکه مقامات اسرائیل به هیچیک از اهداف خود از رهگذر اعزام پهپادهایشان به ضاحیه لبنان دست نیافتند. اقدام دیپلماتیک لبنان علیه اسرائیل در سازمان ملل نیز طبیعی و قابل درک است اما واقعیت موجود آن است که سازمان ملل ثابت کرده است که اساسا از هیچیک از ابزارها و ظرفیت‌های در نزد خود برای وادار ساختن تل‌آویو به پایبندی به قطعنامه‌های بین‌المللی، بهره‌برداری نمی‌کند.
درحال حاضر بیش از یک دهه از صدور قطعنامه 1701 سازمان ملل در آگوست 2006 درخصوص پایان جنگ اسرائیل و حزب‌الله سپری می‌شود و از آن زمان تاکنون رژیم صهیونیستی به طور روزانه حریم هوایی لبنان را نقض می‌کند و عملا قطعنامه را زیر پای می‌گذارد. بنابراین، اقدام دیپلماتیک علیه تل‌آویو در سازمان ملل هرچند لازم و طبیعی است، اما برای جلوگیری از اتفاقات مشابه کافی نیست.
به طور کلی به نظر می‌رسد که رژیم صهیونیستی استراتژی جدیدی را در نبرد با گروه‌های مقاومت در سراسر منطقه برای خود تعریف کرده است و آن، گزینه نظامی مستقیم علیه این گروه‌ها است. آیا شما واکنش مقاومت به سلسله تجاوزهای اخیر این رژیم را محتمل می‌دانید؟ ماهیت این واکنش احتمالی چگونه خواهد بود؟
اگر به خاطر داشته باشید رژیم صهیونیستی در روز 18 ژانویه 2015 یعنی قریب به 4 سال پیش در اقدامی مشابه مواضع حزب‌الله در سوریه را هدف حمله قرار داد. در آن عملیات 6 عضو حزب‌الله جان خود را از دست دادند. اما پس از آن چه اتفاقی افتاد؟ تنها به فاصله 10 روز از آن حادثه یعنی در روز 28 ژانویه، 2 نظامی اسرائیلی در جریان یک عملیات در مزارع اشغالی شبعا کشته شدند.
حزب‌الله لبنان نیز برخلاف رژیم صهیونیستی، مسئولیت عملیات مذکور را برعهده گرفت و در کمال شجاعت از آن تحت یک اقدام تلافی‌جویانه یاد کرد. بنابراین، پاسخ مقاومت به تجاوزهای تل‌آویو امری ناگزیر است که دیر یا زود اتفاق خواهد افتاد؛ به ویژه اینکه سید حسن نصرالله نیز وعده عملیات انتقام‌جویانه را به نتانیاهو داده است.
درخصوص ابعاد و ماهیت واکنش مقاومت به تجاوزات اخیر رژیم صهیونیستی نیز باید گفت که پیش‌بینی می‌شود که مقاومت گزینه نظامی محدود را در دستور کار خود قرار دهد، چراکه در شرایط فعلی گروه‌های مقاومت نیز تمایلی به ورود به یک جنگ فراگیر با دشمن اسرائیلی ندارند، مگر اینکه طرف مقابل چنین وضعیتی را به آن‌ها تحمیل کند.