به گزارش راهبرد معاصر؛ مریم احسان پور گفت: به علت گذشت ۱۰ روز از زمان تلف شدن این پستاندار دریایی، علت دقیق مرگ و از بین رفتن آن مشخص نیست.
احسان پور گغت: بیشترین علت تلف شدن این پستانداران گیر افتادن در تورهای صیادی و برخورد با پره قایق هاست.
او گفت: اسفند ماه ۱۴۰۱ نیز لاشه یک نهنگ پورپویز به علت گیر افتادن در تور صیادان در ساحل بندرعباس مشاهده شد. پورپویز پوزه پهن کوچکترین عضو راستهی نهنگها است. مشخصهی اصلی این حیوان نداشتن باله پشتی و پوزهی کوتاه و پهن است.
وی افزود: دندانهای این نهنگ نیز پهن و دارای ۳ برجستگی (Lobe) است در صورتیکه دندان دلفینها تیز و بدون برجستگی هستند. پراکندگی این پستاندار در ایران معمولاً در مناطق ساحلی، تالابهای شور، رودخانههای بزرگ، مصبها و جنگلهای حرا واقع در خلیج فارس و دریای عمان است.
احسان پور خاطرنشان کرد: در حال حاضر بیشترین شمار این پستاندار دریایی در مناطق ساحلی جزیره قشم، بهخصوص منطقهی حفاظت شده حرا مشاهده میشود. / مهر