به گزارش راهبرد معاصر؛ باور نادرست: شیر و لبنیات فله ای، چربی و ارزش غذایی بهتری نسبت به لبنیات پاستوریزه دارد.
در پاستوریزاسیون فرآیند دمایی غیرمستقیم و کنترل شده اعمال شده و تا حد زیادی ارزش غذایی محصول حفظ میشود، اما حرارت مستقیمی که در جوشاندن به شیرهای فله داده میشود، ارزش غذایی آن را به شدت کاهش میدهد. وقتی چربی شیر گرفته میشود و به اصطلاح کم چرب میشود، محتوای پروتئین و کلسیم آن به صورت نسبی افزایش پیدا میکند؛ بنابراین شیرهای کم چرب در مقایسه با شیرهای فله پرچرب از لحاظ برخی مواد مغذی غنیتر هستند. شیرهای فله پرچرب مقدار اسیدهای چرب اشباع بیشتری داشته و مصرف طولانی مدت آنها ممکن است خطر ابتلا به بیماریهای مزمن نظیر بیماریهای قلبی عروقی و برخی سرطانها را افزایش دهد. شیر و لبنیات فلهای دارای آلودگی میکروبی بالایی بوده و مصرف آن میتواند خطرات جدی برای مصرف کننده داشته باشد و احتمال ابتلا به بیماریهایی نظیر تب مالت را افزایش دهد.
باور نادرست: شیر محلی به دلیل نداشتن پالم، شیر خشک و نگهدارنده، سالمتر از شیر پاستوریزه است.
اضافه کردن مواد نگهدارنده و روغن پالم به شیر ممنوع و غیرمجاز است. روغن پالم فقط در تولید برخی فرآوردههای پر چرب نظیر خامه قنادی، پنیر پیتزا، بستنی و شکلات استفاده میشود. استفاده از شیرخشک در محصولات لبنی ممنوع نیست، زیرا شیرخشک فرآوردهای است که ارزش غذایی بالایی دارد و اضافه کردن آن کیفیت محصول را کاهش نمیدهد. دلیل ماندگاری شیرهای پاستوریزه و استریلیزه نیز به دلیل نوع فرآیندی است که در فرآوری و بسته بندی آنها استفاده میشود؛ بنابراین مدت ماندگاری این شیرها نسبت به شیرهای محلی بیشتر است. توجه داشته باشیم که شیرهای محلی، چون آلودگی میکروبی بالایی دارد، میتواند احتمال ابتلا به بیماریهایی نظیر تب مالت را افزایش دهد و بهتر است از مصرف آنها خودداری شود.
باور نادرست: لبنیات محلی جذب کلسیم بیشتری دارد.
لبنیات مهمترین منبع کلسیم در رژیم غذایی است؛ جذب مواد مغذی از جمله کلسیم در لبنیات پاستوریزه و محلی تفاوتی با یکدیگر ندارد. لبنیات حاوی مقادیر بسیار اندکی ویتامین D است، اما امروزه برخی از لبنیات پاستوریزه موجود در بازار با ویتامین D غنی شده است. ویتامین D نقش به سزایی در اقزایش جذب کلسیم ایفا میکند. بنابراین، مصرف لبنیات پاستوریزه گزینه مناسب تری نسبت به لبنیات محلی است. / بهداشت نیوز