زمان طلایی برای ورزش از نظر طب سنتی ایرانی-راهبرد معاصر

زمان طلایی برای ورزش از نظر طب سنتی ایرانی

ورزش باید در زمان خالی بودن معده و مثانه انجام شود و تا دو ساعت بعد از وعده غذایی اصلی، ورزش به تأخیر انداخته شود.
تاریخ انتشار: ۱۷:۱۹ - ۲۹ مهر ۱۴۰۳ - 2024 October 20
کد خبر: ۲۶۰۷۰۳

به گزارش راهبرد معاصر؛ متخصص طب سنتی ایرانی دانشگاه علوم پزشکی کرمان گفت: شدت و زمان ورزش در افراد لاغر و ضعیف باید کم باشد و فرد تنومند و عضلانی می‌تواند ورزش‌های با شدت و زمان بیشتر را انجام دهد.

دکتر مریم عظیمی به مناسبت هفته تربیت بدنی و ورزش در گفت و گوی رسانه‌ای اظهار کرد: ورزش از مهمترین جنبه‌های سبک زندگی است که در طب ایرانی به آن توجه ویژه شده است.

وی با اشاره به اینکه ورزش باید در زمان خالی بودن معده و مثانه انجام شود و تا دو ساعت بعد از وعده غذایی اصلی، ورزش به تأخیر انداخته شود، ادامه داد: ورزش با دفع مواد زائد و مضر، به تقویت حرارت ذاتی بدن کمک کرده و از بروز بسیاری از بیماری‌ها پیشگیری می‌کند.

عظیمی با بیان اینکه ورزش باید متناسب با شرایط جسمی، شغلی و محیطی فرد باشد، گفت: مزاج فرد، محدودیت‌های جسمی و وجود بیماری، شرایط آب و هوایی و عادات قبلی فرد، در انتخاب نوع و شدت ورزش مؤثرند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان گفت: دانشمندانی مانند ابن سینا، مهمترین اصل در حفظ سلامتی را داشتن ورزش مناسب و متعادل می‌دانستند.

وی درباره مدت زمان ورزش کردن گفت: ورزش باید در حد اعتدال بوده و باعث برافروخته شدن پوست شود و ضربان قلب و تعداد تنفس را افزایش دهد.

عظیمی ادامه داد: ورزش کردن باید به اندازه‌ای باشد که بدن در حد معتدل عرق کند و سنگینی و سستی که قبل از آن داشته برطرف شود و اشتهای غذا ایجاد کند؛ اما نباید منجر به تعریق شدید شود.

این متخصص طب ایرانی اظهار کرد: کافی بودن ورزش با معیار‌های رنگ پوست بدن، تنفس، نبض، وضعیت اعضاء و تعریق مشخص می‌شود.

وی همچنین درمورد میزان ورزش در افراد لاغر و ضعیف گفت: شدت و زمان ورزش در افراد لاغر و ضعیف باید کم باشد و فرد تنومند و عضلانی می‌تواند ورزش‌های با شدت بیشتر و زمان بیشتر را انجام داد.

عظیمی توصیه کرد: انجام ورزش هنگام گرسنگی شدید توصیه نمی‌شود و لازم است همه افراد با هر شرایطی ابتدا حرکات ورزشی را به آرامی و آهستگی انجام دهند.

وی بیان کرد: افراد باید به تدریج حرکت‌های ورزشی را بیشتر کنند تا زمانی که به حد مورد نظر برای هر فرد برسد و سپس با تعدیل و کم کردن شدت حرکات، ورزش را به پایان برسانند.

عظیمی در ادامه گفت: اگر ضرورت داشته باشد که فرد ورزش شدیدتری انجام دهد، بهتر است به جای انجام حرکات شدیدتر، مدت ورزش کردن را با همان شدت قبل افزایش دهد، زیرا شدت بالای حرکات ورزشی می‌تواند موجب بروز آسیب شود.

این متخصص طب ایرانی درباره ورزش در شرایط بیماری گفت: وقتی بیمار رو به بهبودی است، باید کار‌هایی را که در شرایط سلامت انجام می‌داد، مانند راه رفتن و ورزش را به تدریج شروع نموده و افزایش دهد.

وی با بیان اینکه طب ایرانی درمورد زمان مناسب ورزش هم توصیه‌های دقیقی دارد؛ اظهار کرد: ورزش در هر زمان و مکانی مجاز نیست و بهترین زمان برای ورزش کردن، زمانی است که دمای هوا معتدل باشد؛ به عنوان مثال در فصل تابستان، توصیه شده ورزش هنگام صبح و در فصل زمستان قبل یا بعد از ظهر انجام شود.

عظیمی توصیه‌هایی برای ورزش کردن در زمستان کرد و گفت: برای در امان ماندن از سرمای زمستان، پوشیدن بدن بعد از ورزش و ایجاد اعتدال هوا در مکان ورزش مهم است.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان درباره این که در چه مواردی ورزش کردن محدود یا نهی شده است، گفت: وقتی که بدن بسیار ضعیف باشد، باید ورزش ترک شود و سپس براساس شرایط بیمار به تدریج شروع شود و در افراد با مزاج گرم و خشک یا بسیار لاغر و ضعیف، مراعات در میزان ورزش و پرهیز از زیاده‌روی در حرکات ورزشی توصیه شده است.

وی تاکید کرد: در شرایط سردرد حاد و برخی بیماری‌های عضلانی اسکلتی نیز انجام ورزش نهی شده است. در این موارد تا بهبود نسبی علائم لازم است به ورزش‌های سبک، ماساژ و روغن مالی اکتفا شود.

عظیمی افزود: توصیه‌های متعددی در صورت بروز بیماری در اعضای خاص وجود دارد که در آن تمرین‌های مشخصی توصیه می‌شود که به عضو بیمار صدمه نرسد، به عنوان مثال انجام ورزش‌های سنگین و شدید در واریس پا نهی شده است. / ایسنا

مطالب مرتبط
ارسال نظر
تحلیل های برگزیده