زلنسکی: اگر تسلیحات دوربرد دریافت کنیم آماده اقدام هستیم ادعای دادستانی فرانسه علیه بشار اسد و ۲۰ مقام سابق سوریه اخراج مهاجران از خاک آمریکا به یک کشور آفریقایی واکنش وزارت خارجه به بازداشت اتباع ایرانی مقیم آمریکا رایزنی وزیران امور خارجه ایران و چین نشنال‌اینترست: الجولانی برای حفظ حکومت خود تروریست‌ها را جذب ارتش سوریه می‌کند سرپرست جدید سرکنسولگری افغانستان در مشهد کار خود را آغاز کرد موج گرمای شدید در اسپانیا جان بیش از ۱۰۰۰ نفر را گرفت درخواست عراقچی از شانگهای برای حمایت از ایران در برابر تجاوز آمریکایی-صهیونیستی ادامه بارش‌های سیل‌آسا در پاکستان؛ ۱۱۱ کشته و صد‌ها زخمی تاکنون سفارت ایران در لبنان: شایعات درباره ناامنی در کشور، جنگ روانی اسرائیل است السودانی: ایران کشوری مهم در منطقه است و روابط راهبردی عمیقی میان ماست لاوروف در دیدار با عراقچی: زمان گفت‌و‌گو با ایران درباره تحولات فرارسیده است عراقچی در چین با لاوروف دیدار کرد مدودف: روسیه اهمیتی به اولتیماتوم ترامپ نمی‌دهد

میزبان مذاکرات احتمالی ایران و آمریکا تغییر می‌کند؟

در شرایطی که مقام رسمی حکومت نروژ (رئیس پارلمان این کشور) رسماً و رأسا خواستار براندازی نظام جمهوری اسلامی بوده و از ابراز این موضع‌گیری ضدایرانی نیز ابایی ندارد، پذیرش میزبانی اسلو در هرگونه مذاکرات احتمالی به لحاظ عقلانی و راهبردی توجیهی ندارد.
تاریخ انتشار: ۱۳:۴۵ - ۲۰ تير ۱۴۰۴ - 2025 July 11
کد خبر: ۲۸۳۱۳۶

به گزارش راهبرد معاصر؛ طی روزهای اخیر اخباری درخصوص ارائه درخواست‌های مکرر آمریکا و اتحادیه اروپا جهت بازچینش مذاکرات هسته‌ای با ایران در رسانه‌های غربی و حتی در مواضع رسمی مقامات کاخ سفید و وزارت خارجه کشورهای غربی شنیده می‌شود. بدون شک با توجه به تهاجم وقیحانه و تجاوزکارانه آمریکا و رژیم صهیونیستی به خاک مقدس و پاک کشورمان باید نسبت به این ادعاها و اخبار مواضع قاطعانه‌ای اتخاذ کرد.

اما نکته‌ای که در این میان جلب توجه می‌کند انتخاب "اسلو" از سوی غرب به‌عنوان مکان احتمالی مذاکرات است. اگر قرار باشد واشنگتن پس از تن دادن به بایسته‌ها و حداقل‌های لازم پای میز مذاکرات هسته‌ای غیرمستقیم حاضر شود قطعاً کشور نروژ اساسا مکان مناسبی برای این میزبانی محسوب نمی‌شود!

"اسلو" در تاریخ روابط بین الملل نماد شهری است که در آن شاهد انعقاد یکی از ننگین‌ترین و شکست‌خورده‌ترین معادلات در قبال مناقشه فلسطین و رژیم منحوس صهیونیستی بوده‌ایم. در سال 1993 یاسر عرفات توافقنانه‌ای را با اسحاق رابین نخست‌وزیر وقت رژیم صهیونیستی به امضا رساند که هدف ادعایی آن تعیین یک چارچوب مشخص به‌منظور حل و فصل کامل منازعه صهیونیست‌ها  و فلسطینیان بود.

حتی در سال 1995 میلادی پیمان دیگری با نام «موافقتنامه موقت در مورد کرانه باختری و نواز غزه» معروف به پیمان اسلو 2 به امضای ساف(سازمان آزادی‌بخش فلسطین) و رژیم اشغالگر قدس رسید. در حالی که مقامات ارشد ساف همچنان به اسناد توافق و زرق و برق ظاهری آن خیره شده بودند صهیونیست‌ها با تشدید تجاوزهای مکرر خود به اراضی اشغالی و تحمیل تعهدات یکجانبه به فلسطینیان رسماً این پیمان را با پشتیبانی جمهوری‌خواهان و دموکرات‌های آمریکا نقض کردند.

نکته دوم معطوف به مواضع مقامات نروژی در تقابل مطلق با نظام و ملت ایران است. مسعود قره‌خانی رئیس ایرانی‌الاصل پارلمان نروژ همان سیاستمدار وقیح و وطن‌فروشی است که در جریان اغتشاشات سال 1401 در کشورمان بارها بر لزوم براندازی سخت نظام جمهوری اسلامی تاکید کرد و مصاحبه‌های مکرر وی با رسانه‌های صهیونیستی و آمریکایی فارسی‌زبان تبدیل به دلگرمی معاندین و براندازان شده بود.

نکته قابل تأمل اینکه قره‌خانی پس از شکست پروژه اغتشاشات آبان 1401 و فروکش کردن آن نیز به همان رویکرد پلید قبلی خود ادامه داد. او حدود سه‌ماه قبل میزبان رضا پهلوی (ربع پهلوی) فرزند شاه فراری و مخلوع بود و در آن دیدار بر لزوم گذار از نظام جمهوری اسلامی و بازگشت سلطنت‌طلبان منفور به قدرت در ایران حمایت کرد. در شرایطی که مقام رسمی حکومت نروژ (رئیس پارلمان این کشور) رسماً و رأسا خواستار براندازی نظام جمهوری اسلامی بوده و از ابراز این موضع‌گیری ضدایرانی نیز ابایی ندارد، پذیرش میزبانی اسلو در مذاکرات به لحاظ عقلانی و راهبردی توجیهی ندارد.

دستگاه سیاست خارجی ما نه‌تنها درخصوص اصل مذاکرات و اهداف دشمن از آن، بلکه درخصوص شکل و محل مذاکرات احتمالی نیز باید منافع ملی و عزتمندی ایرانیان را در نظر بگیرد./تسنیم

مطالب مرتبط
ارسال نظر
آخرین اخبار