به گزارش راهبرد معاصر؛ انتخابات ریاست جمهوری آمریكا برای كشورهای عربی حاشیه خلیج فارس بسیار حائز اهمیت می باشد. وقتی مسابقه و رقابت بین طرفین وارد آخرین هفته حساس خود شده است، همه نگاه ها معطوف به این است که چه کسی رئیس جمهور آینده آمریکا خواهد بود و تمام کشورهای عربی متناسب با نتایج آن ترجیحات خاص خود را دارند. در طی 50 سال گذشته ایالات متحده آمریکا شریک راهبردی و محور اصلی امنیت کشورهای عربی خلیج فارس بوده است و علی رغم خرد متعارف جدید مبنی بر عقب نشینی این کشور از خلیج فارس و خاورمیانه، ایالات متحده همچنان یک قدرت مرکزی جهانی است که امنیت این منطقه تحت تاثیر سیاست های آن خواهد بود.
نفت خلیج فارس ممکن است مانند گذشته برای منافع آمریکا حیاتی نباشد، اما شش کشور عربی شورای همکاری خلیج فارس وزن استراتژیک و مالی گسترده ای را کسب کرده و اکنون در سیستم مالی جهانی به رهبری آمریکا نقش مهمی را ایفا می کنند. بنابراین نظارت و توجه دقیق به انتخابات آمریکا برای کشورهای عربی خلیج فارس یک ضرورت می باشد. در واقع این از بعد سیاسی مهم ترین انتخابات سال آن ها است. انتخابات سال 2020 مطمئناً طولانی ترین و تفرقه انگیزترین انتخابات در تاریخ آمریکا و در واقع پرهزینه ترین انتخابات است. پیش بینی می شود هزینه های مبارزات انتخاباتی در چرخه سال 2020 به 11 میلیارد دلار رسیده است، این در حالی است که انتخابات دوره گذشته آمریکا کمتر از 5 میلیارد دلار هزینه برداشته است.
کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس کاملاً از تفاوت ترامپ و بایدن آگاه هستند. آن ها در طی چهار سال گذشته با ترامپ سروکار داشته و از فراز و نشیب های آن اطلاع دارند. آنها می دانند که او بی نظم است و در برخی مواقع نیز توهین کرده اما با تغییرات خلقی، سو استفاده از توییتر و سبک نامتعارف او با موفقیت برخورد کرده اند. مقامات خلیج فارس همچنین بایدن را از زمان معاونت رئیس جمهور اوباما می شناسند. در طی 70 سال گذشته پایتخت کشورهای عربی خلیج فارس برای چگونگی موفقیت همکاری با هر رئیس جمهور آمریکا دارای سه قانون طلایی بوده اند:
نخست، کشورهای عربی خلیج فارس تداوم رئیس جمهور کنونی را بر رئیس جمهو جدید ترجیح می دهند و در واقع آن ها معلوم را به جای مجهول انتخاب می کنند. این بدان معناست که آنها ترامپ را هر چه قدر هم از جو بایدن غیرقابل پیش بینی تر باشد ترجیح می دهند. برای آن ها چهارسال ریاست جمهوری فعلی بهتر از یک دولت جدید است که متعهد می شود تمام اقدامات گذشته را خنثی سازد.
دومین قانون طلایی که کشورهای عربی خلیج فارس طی این سال ها آموخته اند این است که آنها جمهوری خواهان را بر دموکرات ها ترجیح می دهند. از نظر تاریخی جمهوری خواهان درک عمیق تری از روابط آمریکا و خلیج فارس دارند. آنها نگرانی های امنیتی خلیج فارس را درک می کنند و بیشتر با رهبران عرب خلیج فارس در ارتباط هستند. تمایل شخصی در این بخش از جهان نسبت به روابط سیاسی بسیار ارزشمند است و ثابت شده که روسای جمهوری خواه در این امر تبحر دارند. اختلاف رویکرد بوش و باراک اوباما تنها آخرین نمونه های این مسئله است. بنابراین با وجود لحن های بی ادبانه، ترامپ نسبت به بایدن برتری بیشتری دارد. کشورهای عربی حوزه خلیج فارس هرگز فراموش نخواهند کرد که رئیس جمهور ترامپ اولین سفر خارج از کشور خود را به ریاض انجام داده است.
سرانجام سومین قانون طلایی مربوط به دستورالعمل محرمانه ای است که کشورهای عربی خلیج فارس طی سال های متمادی در تعاملات خود با واشنگتن و دستگاه های سیاسی آمریکا تدوین کرده اند. آنها طی 70 سال گذشته با 14 رئیس جمهور دموکرات و جمهوری خواه موفق عمل کرده اند. آنها به طرز چشمگیری با رئیس خوب، بد و حتی باتجربه ترین رئیس جمهور سازگار شده اند و در همه موارد بیشترین بهره را از آنها گرفته اند. نکته اصلی همیشه منافع متقابل بوده است. منافع بین طرفین متعدد، پایدار و در حال افزایش است و بنابراین هیچ رئیس جمهوری آمریکا علاقه ای به دستکاری و خدشه در این منافع متقابل را ندارد. حتی رئیس جمهور بایدن، مهم نیست كه در فصل تبلیغات چه می گوید. او هنگامی که در دفتر بیضی شکل باشد نظر خود را تغییر خواهد داد.