دستاورد در «دیپلماسی»، ماحصل پیروزی در «میدان» است

به گزارش راهبرد معاصر؛ انتشار فایل صوتی سه ساعت و ۱۰ دقیقه‌ای محمد جواد ظریف در یکی از رسانه‌های ضدانقلاب که گفته شده در قالب برنامه‌ای با عنوان «تاریخ شفاهی دولت تدبیر و امید» زیر نظر حسام الدین آشنا ضبط شده بود،  بازتاب زیادی در محافل رسانه‌ای داخلی و خارجی داشت . این مصاحبه که در آن ظریف با ادبیاتی متفاوت اظهارات و ادعای عجبی مطرح کرد، تعجب و تامل دوستان خود را نیز برانگیخته است.

ظریف در این فایل که ششم اسفند 99 ضبط شده طی سخنانی ناروا و خلاف واقع با کلید واژه «میدان»، شهید سپهبد سلیمانی را که در ‌دار دنیا نیست، تا جواب او را بدهد، مورد هجمه قرار می‌دهد. اینکه این فایل صوتی توسط چه کسی و توسط کدام شبکه نفوذ و با چه نیتی به دست معاندین نظام رسیده، هنوز مشخص نیست، اما افکار عمومی انتظار دارند نهادهای اطلاعاتی و امنیتی با قدرت ورود کنن  و شبکه نفوذ را حتی اگر در نهاد ریاست جمهور فعال باشد، شناسایی و معرفی کنند. هرچند برخی معتقدند با پایان دولت دوازدهم، باید منتظر خبرهای زیادی در زمیینه بازداشت و محاکمه عوامل نفوذ در دستگاه های دولتی باشیم .

ظریف در این مصاحبه تلاش داشت با فرافکنی و با استفاده از کلیدواژه «میدان» قرارد دادن آن در مقابل «دیپلماسی»، علت شکست برجام را سیاست منطقه‌ای جمهوری اسلامی و شخص شهید سلیمانی معرفی کند. این در حالی است که به اذعان همه کارشناسان اگر در مقطع زمانی خاصی دستاوردی در زمینه دیپلماسی و مذاکره داشتیم، ماحصل پیروزی در میدان بوده است. وی در حالی دخالت‌های سردار شهید سلیمانی در سیاست خارجی را مورد اشاره قرار داده و مدعی شده دیپلماسی فدای میدان جنگ و نظامی شده است که پیوند زدن «میدان» به دیپلماسی را می توان از هنرهای سردار سلیمانی دانست که از این دو به عنوان دوبال برای پیشبرد اهداف جمهوری اسلامی استفاده می کردند.

محمد جواد ظریف با رویکردی اعتراضی که به نظر می رسد از روی «حسادت» باشد، به محبوبیت فوق العاده شهید سلیمانی اشاره کرده و می گوید: « قبل از شهادت شهید سلیمانی در تمامی نظرسنجی‌‌هایی که ما داشتیم، از سال ۹۶ تا ۹۹؛ محبوبیت من از ۹۰ آمد روی ۶۰ درصد و محبوبیت شهید سلیمانی رفت روی ۹۰ درصد» این اعتراف مهم ظریف نشان از اقبال افکار عمومی به میدان نسبت به دپلماسی است. اگر اهداف درز دهند گان این فایل صوت تخریب وجهه جبهه مقاومت در افکار عمومی بوده باشد، این قسمت از اظهارات ظریف، خنثی کننده هدف شبکه نفوذ است.

ظریف در این مصاحبه باردیگر روحیه غربگرای خود را نشان می دهد و با ادعای کارشکنی روسیه در روند مذاکرات برجام می گوید: «هدف روس‌ها این بود که توافق هسته‌ای انجام نشود». به گفته آقای ظریف «آن‌ها وقتی دیدند ما داریم به توافق می‌رسیم شروع کردند به ایجاد مانع.» نگاه به غرب و فراز از شرق از سوی فردی که هنوز سکان‌دار وزارت خارجه است و باید منافع ملی را با مواضع سنجیده و توازن در سیاست خارجه تامین کند، چیزی جز آشکار شدن جوهره‌ی غربگرایانه  وی است. ظریف در ادامه‌ی رویکرد شرق ستیزانه خود مدعی می شود؛ پوتین، ایران را به جنگ سوریه کشاند و نه بر عکس. این در حالی است که اولا روسیه مدت های بعد از ایران وارد جنگ سوریه شد و ثانیا به اذعان فرماندهان نظامی روسیه، مذاکرات موثر شهید سلیمانی که علاوه بر مرد میدان، مرد دیپلماسی هم بود، موجب شد پوتین قانع شود و روسیه نقش موثرتری در نابودی داعش ایفا کند که به واسطه پشتیبانی روسیه و نقش نیروهای هوایی این کشور روند نابودی تکفیری‌ها سرعت گرفت. پیروزی در میدان عراق و سوریه بود که ابزارها و چانه زنی دیپلماسی در میز مذاکرات را افزایش داد، موضوعی که ظریف از گفتن آن چشم‌پوشی کرده است.

اینکه هدف و انگیزه رساندن فایل صوتی از وزارت خارجه و مرکز بررسی‌های استراتژیک به استودیوی شبکه سعودی اینترنشنال چه چیزی می‌تواند باشد یک سوی ماجرای است. در سوی دیگر این «محمدجواد ظریف» است که به عنوان مهره پیاده، قربانی بازی مشترک «اتاق عملیات رسانه‌ای دشمن» و شبکه نفوذ داخلی شد. به عبارت دیگر ظریف در پازلی از پیش طراحی شده دست به اقدامی انتحاری زد که به اعتقاد کارشناسان او را به کام مرگ سیاسی خواهد کشاند.

اگر چه سناریوی پشت پرده در انتشار فایل محرمانه ظریف ممکن است در راستای ایجاد دو قطبی دیپلماسی – میدان» برای گذاشتن هزینه رفع نشدن تحریم‌ها در جریان مذاکرات جاری در وین  به پای نیروهای نظامی باشد و یا اهدافی همچون؛ اعتبار زدایی از سیاست خارجه جمهوری اسلامی، تخریب وجهه شهید سلیمانی، انحراف افکار عمومی از سوء مدیریت دولت، تغییر زمین بازی به نفع جریان غربگرا در آستانه انتخابات، و... باشد اما نکته مهم تر این است که چطور وزیر امور خارجه به تیم و افراد معلوم الحالی چون سعید لیلاز اعتماد می کند و مسائل امنیتی را در اختیار آنها قرار می دهد. موضوعی که به نظر می رسد نیاز به ورود و بررسی از سوی نهادهای امنیتی و قضایی دارد.

ورود نهادهای امنیتی  و قضای در حالی ضرورت دارد که علی ربیعی در واکنش به درز فایل صوتی ظریف، از عبارت «سرقت» استفاده کرد و گفت: «هشت پروژه طراحی شده بود که در مجموع ۳۳ مصاحبه انجام شده است. این فایل خام بدون ویرایش طوری خارج شد که از روال مدنظر به شکل تفکیک شده و کاملا با هدف عملیات روانی پخش شده بود. افرادی با مقاصد مختلف این فایل‌ها را ربودند؛ این اتفاق توطئه‌آمیز روی داده که پیگیری می‌شود». در صورتی که عنوان می شود با  ۳۳ عضو دولت گفت‌و‌گو شده است، این سوال پیش می آید که آیا همه فایل‌ها به سرقت رفته و این داستان ادامه دارد؟