به گزارش راهبرد معاصر، طی روزهای اخیر، مقامات اروپایی سعی دارند نقش آفرینی پررنگ تری در مذاکرات برجامی وین ایفا کنند، البته این نقش آفرینی نه در مسیر "احیای واقعی برجام"،بلکه در راستای "تکمیل پازل تاکتیکی کاخ سفید" صورت می گیرد. "ژان ایو لودریان" وزیر امور خارجه فرانسه در یکی از تازه ترین مواضع خود در این خصوص تاکید کرده است: "مذاکرات در مرحله حساسی قرار دارد. آمریکا تمامی سیگنال ها و مواضع لازم را برای بازگشت به برجام اتخاذ کرده و ارائه داده است. اما در مقابل، ایران موضعگیریهای متناسب را درباره عدول از تعهداتش در برجام از سال ۲۰۱۹ انجام نداده است. در مقطع زمانی حساسی قرار داریم چون الان این ایرانیها هستند که باید موضعگیریهای لازم را انجام دهند!"
همان گونه که مشاهده می شود، "اتهام زدایی از واشنگتن" و " انداختن توپ به زمین ایران"، دو تاکتیک پیوسته و مرتبط با یکدیگری هستند که مقامات اروپایی در مذاکرات برجام به کار گرفته اند. بر این اساس، مقامات اروپایی بدون آنکه کمترین اشاره ای نسبت به خروج یکجانبه آمریکا از برجام و بی تعهدی خود در قبال این توافق کنند، در صدد "دفرمه کردن برجام" در ذیل استراتژی "فشار هوشمندانه به ایران" هستند.
دو موضوعی که بازیگران اروپایی تلاش مضاعفی در خصوص "تثبیت" یا " عادی سازی" آن در جریان مذاکرات وین دارند،یکی "عدم رفع کامل تحریمهای برجامی" و دیگری "استفاده از سانتریفیوژهای نسل جدید" توسط ایران می باشد. مطابق شواهد و مستندات موجود، تروییکای اروپایی همگام با مقامات وزارت خارجه آمریکا تاکید کرده اند که لغو تمامی تحریمهای مغایر با برجام، به دلیل "ترس بایدن از منازعات داخلی" امکانپذیر نخواهد بود و تهران باید این موضوع را درک کند! اما در مقابل، ایران باید تدبیری را جهت " از بین بردن سانتریفیوژهای پیشرفته" ای که در طول سالها و خصوصا ماههای اخیر و در راستای جبران هزینه حداقل دو عملیات خرابکارانه گسترده در نظنز مستقر کرده، بیاندیشد. کشورهای اروپایی اصرار دارند که ایران باید بدون هرگونه ملاحظه ای (از جمله لزوم بازیابی سانتریفیوژهای آسیب دیده در نطنز)، به وضعیت اولیه در برجام باز گردد.
لازم به ذکر است که از زمان آغاز دور جدید مذاکرات وین تا کنون، تروییکای اروپایی به صورت نقش کاتالیزورها و عوامل تسریع کننده اهداف واشنگتن را ایفا کرده اند. در تمامی نقاط اختلافی (رفع تحریم ها، ارائه تضمین در خصوص حفظ برجام در آینده، راستی آزمایی بازگشت آمریکا به برجام، دامنه بازرسی های آژانس و ....)، میان تروییکای اروپایی و کاخ سفید هم پوشانی مطلقی وجود داشته و قطعا این روند طی روزهای آتی نیز ادامه خواهد داشت. نباید فراموش کرد که اتحادیه اروپا (خصوصا تروییکای اروپایی) در این معادله، یک "طرف متعهد" محسوب می شوند. طرف متعهدی که پس از خروج دولت ترامپ از برجام، به صورت کامل تعهدات خود را زیرپاگذاشت و کمترین اقدامی در راستای جبران آن صورت نداد. از این رو "تفکیک آمریکا-اتحادیه اروپا" در مذاکرات برجامی وین، بدترین خطا و محاسبه ای است که می توان متصور بود! هنوز نام ساختار موهوم و نامرئی "اینستکس" که دستپخت اروپاییان بری "حفظ تعهدات یکجانبه ایران در برجام" پس از خروج آمریکا از این توافق بود، از یادها نرفته است.