به گزارش راهبرد معاصر، ایالات متحده آمریکا در حال آماده سازی برای بازگشت به توافق هسته ای ( برجام) است. متحدان وی به استثنای رژیم صهیونیستی؛ از بازگشت این کشور به برجام حمایت و پشتیبانی می کنند. اما ایالات متحده برای بازگشت به توافق، از ایران چه امتیازی می خواهد؟ امتیازِ درخواستی این کشور از ایران بسیار بالاست. آمریکا، خواهان خروج ایران و گروه های شیعه همسو با آن ( محور مقاومت) از کشورهای عربی منطقه می باشد. علاوه بر این، واشنگتن از ایران می خواهد تا غنی سازی اورانیوم به کمترین درصد ممکن ( مطابق با آنچه در برجام قید شده است) برسد. ایالات متحده همچنین از تهران می خواهد تا بازه زمانی توافق را طولانی تر کند؛ اما تاکنون ایران با شروط ایالات متحده موافقت نکرده و بازگشت به تعهدات برجامی را به لغو کلیه تحریم‌ها مشروط کرده است.
بازگشت ایالات متحده آمریکا به توافق هسته ای، به نظر در آینده نزدیک غیرمحتمل است؛ زیرا اسرائیل وارد میدان شده و تاکید کرده که توافق هسته ای برای آن اهمیتی ندارد و برای ممانعت از پیشرفت های هسته ای ایران و استقرار نظامی در سوریه، تمام تلاش خود را خواهد کرد. البته ایران همواره پاسخ داده که هیچ مرکز نظامی در سوریه ندارد و تنها مشاوران نظامی این کشور به درخواست دولت سوریه در آن جا حضور دارند. بنابراین این سوال همواره مطرح است: چرا ایالات متحده آمریکا، علی رغم تصمیم قاطع پارلمان عراق مبنی بر خروج نیروهای خارجی از عراق، همچنان در این کشور حضور دارد؟ آمریکا این واقعیت را همواره نادیده گرفته و ژنرال کنت مکنزی رئیس فرماندهی سنتکام ادعا می کند که نیروهای آمریکا به درخواست دولت عراق دراین کشور باقی مانده اند.
از کل مباحث فوق می توان نتیجه گرفت که بین ایران و ایالات متحده در مورد بازگشت به توافق هسته ای برجام، رفع تحریم ها و حضور آمریکا در عراق و سوریه، اختلاف نظر عمیقی وجود دارد. پیش از این؛ دو کشور علیه یکدیگر در عراق، سوریه، لبنان و نوار غزه، به حملات سیاسی و نظامی خود ادامه داده اند. بنابراین واضح است که دولت بایدن برای کسب رضایت کنگره و رژیم صهیونیستی، بخواهد امتیاز بزرگی از ایران دریافت کند. به نظر می‌رسد مهم ترین امتیاز، حذف ایران با تمامی مظاهر حضورش در سوریه و برهم زدن اثربخشی محور مقاومت در لبنان و سوریه ( حزب الله)، فلسطین ( جهاد اسلامی) ، عراق ( کتائب حزب الله و عصائب اهل الحق)، یمن (انصارالله) است. بنابراین واشنگتن در ازای خروج ایران و محور مقاومت از کشورهای غرب آسیا؛ در پی ایجاد معادلات جدیدی است که شامل بازگشت ایالات متحده به توافق هسته ای می باشد. ایالات متحده عناصر این معادلات را از طریق واقعیات زیر عملی می کند:
1: حفظ حضور نظامی خود در عراق به بهانه حمایت از دولت در مقابل سازمان تروریستی « داعش» در مناطق دیالی، کرکوک و الانبار
2: تقویت حضور نظامی در استان الحسکه در شمال شرقی سوریه و سایت التنف در مرز سوریه و عراق، پافشاری در بازی با گروه های کرد برای مقابله با دولت قانونی سوریه و گهگاه با دولت ترکیه در راستای حمایت از این گروه برای کسب استقلال.
3: فشار به احزاب سیاسی وفادار در لبنان برای ممانعت از مشارکت حزب الله در دولت جدید و ارسال پالس به سیستم حاکم که اگر با اسرائیل در تعیین مرزهای دریایی به توافق برسند؛ در ذخایر نفت و گاز در آب های سرزمینی این کشور سرمایه گذاری گسترده ای انجام می دهد.
4: حمایت سیاسی و نظامی از عربستان سعودی در جنگ با حوثی ها که توانسته اند به پیروزی های چشم گیری دست یابند.
با این حال، ضعف اصلی سیاست ایالات متحده؛ امتناع تهران از ارائه امتیاز به این کشور در بازگشت به توافق هسته ای است. ایران توانسته در طی سال های گذشته در مقابل تحریم های اقتصادی آمریکا مقاومت کند و توانایی های نظامی و فناوری خود را به گونه ای توسعه دهد که اکنون به یک قدرت منطقه ای اصلی تبدیل شود. ایران ، اخیرا موفق شده با امضای توافق نامه مشارکت استراتژیک با چین؛ به توسعه توانایی اقتصادی و فناوری خود کمک کند. بنابراین تاکنون هیچ نشانه ای از ارائه امتیاز به ایالات متحده توسط ایران وجود ندارد. برای نمونه می توان به:
1: تشدید فعالیت نیروهای مقاومت عراق در فشار به دولت مصطفی الکاظمی برای اجرای تصمیم پارلمان مبنی بر خروج نیروهای آمریکایی از این کشور اشاره کرد.
2: در سوریه نیز؛ شلیک موشک زمین به هوا با مسافتی کمتر از 200 کیلومتر از اراضی اشغالی عبور می کند و اسرائیل نمی تواند آن را قبل از انفجار در نزدیکی راکتور هسته ای "دیمونا"، هدف قرار دهد. بنابراین این یک مانور جسورانه است که به دشمن این پیام را ارسال می کند که محور مقاومت از توانایی و اراده آسیب رساندن و تهدید امنیت اسرائیل برخوردار است. 3) در اینجا نیروهای ملی در لبنان به صورت قاطع، طرح ایالات متحده برای تعیین مرزهای دریایی بین لبنان و فلسطینی اشغالی را به نفع اسرائیل رد کرده و با ارائه یک رویکرد جدید در موضوع مرز بندی؛ لبنان توانسته به یک منطقه بزرگ غنی از ذخایر نفت و گاز دست پیدا کند.
بنابراین تمامی شواهد میدانی حاکی از این است که قدرت و نفوذ نیروهای مقاومت در کشورهای غرب آسیا در حال تقویت است و تلاش های ایالات متحده و رژیم صهیونیستی برای کسب امتیاز از ایران در راستای بازگشت به توافق هسته ای برجام با شکست همراه بوده است.