چرا حمله موشکی ایران به تروریست‌های تجزیه طلب مشروع است؟
به گزارش «راهبرد معاصر»؛ قصد ندارم درباره دلایل حمله موشکی ایران به گروهک های تروریستی کُرد و عناصر مسلح فعال در اقلیم کردستان عراق توضیح دهم و نمی‌خواهم این حمله را تأیید یا تکذیب کنم. برای من عجیب است چرا در همان روز و در همان کشور (عراق) جنگنده‌های ترکیه به سایت‌های کردی مخالف آنکارا در عراق حمله کردند، اما هیچ دولت یا نهادی آن را محکوم و تقبیح نکرد و شاهد موضع گیری آمریکا درباره آن نبودیم.
روز بعد جنگنده های رزیم صهیونیستی چندین موشک به سایت های نظامی در سوریه پرتاب و آنجا را بمباران کردند، ولی باز هم شاهد هیچ واکنشی از سوی فرماندهی مرکزی آمریکا در منطقه (سنتکام) نبودیم.
همه این حملات با هدف دفاع از امنیت ملی کشورها انجام شد، ولی وقتی به مفهوم تروریسم می رسیم؛ معانی در لغتنامه کشورهای متجاوز تغییر اساسی با کشورهای آزادی خواه دارند
این سه اقدام را در کنار هم بگذارید؛ حمله ترکیه با هدف مجازات کردها در عراق، حمله ایران به مقر تجزیه طلبان کرد در اقلیم کردستان و حمله جنگنده های صهیونیستی برای نابودی مقرهایی در سوریه که مدعی است مستشاران نظامی ایران در آن حضور داشتند.
همه این حملات با هدف دفاع از امنیت ملی کشورها انجام شد، ولی وقتی به مفهوم تروریسم می رسیم؛ معانی در لغتنامه کشورهای متجاوز تغییر اساسی با کشورهای آزادی خواه دارند. سؤال اینجاست، چرا به زعم غربی ها ایران حق ندارد امنیت ملی خود و شهروندانش را در برابر دشمنان حفظ کند، ولی ترکیه با همین هدف کردها را مورد حمله قرار می دهد؟ صادقانه بگویم نیازی به پاسخ این سؤال ندارم، زیرا وقتی ایران قلب و رأس محور مقاومت است، طبیعی است باید منتظر هر گونه دشمنی و کینه علیه منافع آن باشید.
این موضع گیری های ناصواب در حالی است که ایران رسمی و از مجاری دیپلماتیک از دولت سابق عراق درخواست کرده بود به فعالیت و حضور عناصر جاسوس رژیم صهیونیستی در خاک عراق پایان داده شود، اما فایده ای نداشت. اگر شاهدیم دولت های ایران و ترکیه به مناطقی در داخل خاک اقلیم کردستان عراق حمله می کنند، به دلیل این است که کردها با پناه دادن به عناصری از موساد و مخالفت با استقرار نیروهای حکومتی در مرز با ایران و ترکیه، باعث شده اند از داخل خاک دو کشور همسایه با تهدیدهایی مواجه شوند.
اگر حرف از منافع ملی ایران می زنم، استنادم اظهارات چندی پیش سفیر ایران در بغداد است که گفته بود، طرف ایرانی بیش از ۷۰ سند درباره حضور گروهک‌های تروریستی مسلح در اقلیم کردستان به عراق ارائه کرد و از دولت عراق و مقام های اقلیم کردستان خواست در مدت حداکثر ۱۰ روز گروه‌های تروریستی مسلح را خلع سلاح کنند.
موضع گیری های ناصواب در حالی است که ایران رسمی و از مجاری دیپلماتیک از دولت سابق عراق درخواست کرده بود به فعالیت و حضور عناصر جاسوس رژیم صهیونیستی در خاک عراق پایان داده شود
این هشدار نادیده گرفته شد، آن هم در حالی که تأسیسات حیاتی ایران در کرمانشاه، از اقلیم کردستان عراق هدف سازمان جاسوسی موساد قرار گرفت. سفیر ایران در بغداد همچنین گفته بود، ایران با دولت فدرال و مقام های اقلیم کردستان برای استقرار نیروهای عراقی در مرزهای کردستان موافقت کرد، اما این توافق عملی نشد.