به گزارش راهبرد معاصر؛ محققان دانشگاه کالیفرنیا در بیانیه مطبوعاتی مربوط به مطالعه خود توضیح میدهند که مولکول سنتزشده DDL-۹۲۰ نسبت به داروهای فعلی آلزایمر مانند Lecanemab و Aducanumab که پلاکهای مضر مغز بیماران مبتلا به آلزایمر را از بین میبرند، بسیار متفاوت عمل میکند. درحالیکه مشخص شده که برداشتن پلاک سرعت زوال شناختی را کاهش میدهد، اما حافظه را بازیابی و اختلالات شناختی فرد بیمار را برطرف نمیکند.
«ایستوان مودی»، استاد نورولوژی و فیزیولوژی دانشگاه کالیفرنیا در نیویورک (UCLA) با اشاره به این داروها میگوید:
«آنها مغزی را بهجا میگذارند که شاید بدون پلاک باشد، اما تمام تغییرات پاتولوژیک در مدارها و مکانیسمهای نورونها را اصلاح نمیکند.»
درمان آلزایمر موشها با یک ترکیب مولکولی جدید
در این مطالعه که نتایج آن در مجله PNAS منتشر شده است، محققان در جستجوی یک گزینه درمانی جایگزین، به نوسانات گاما (امواج مغزی با فرکانس بالا که با حافظه و سایر فرایندهای شناختی مرتبط هستند) روی آوردند. این فرکانسها اغلب در افراد دارای آلزایمر کاهش پیدا میکند و در تحقیقات قبلی مشخص شده بود که تحریک بیماران با سیگنالهای شنوایی، بصری یا فراجمجمهای که نوسانات گاما را تقلید میکنند، منجر به کاهش پلاکها میشود. البته در این موارد نیز هیچ پیشرفت شناختی مشاهده نشده است.
محققان در این مطالعه جدید، تلاش کردهاند تا نوسانات گاما را از داخل مغز تقویت کنند، نه از بیرون. آنها یک ترکیب مولکولی با نام DDL-۹۲۰ ایجاد کردند که عملکرد پیامرسان شیمایی مغز موسوم به GABA را مهار میکند. با مهار GABA، تصور دانشمندان بر این بود که نوسانات گاما به سطوح طبیعی باز میگردد و حافظه و شناخت نیز بهبود مییابد.
در آزمایش آنها روی موشها نیز دقیقاً همین اتفاق رخ داد. هنگامی که موشهایی که از نظر ژنتیکی برای ابتلا به بیماری آلزایمر اصلاح شده بودند، این ترکیب مولکولی را دریافت کردند، عملکرد آنها در هزارتو با موشهای سالم برابری کرد.
نکته قابلتوجه دیگر اینکه بهبود موشها فقط با دوبار استفاده روزانه از این ترکیب در طی دو هفته مشاهده شد. علاوهبراین، هیچ عارضه جانبی قابلمشاهدهای در مرحله آزمایش مشاهده نشد.
هرچند تکنیک جدید در موشها موثر بوده است، اما برای تشخیص تأثیرات آن روی انسانها هنوز باید تحقیقات بیشتری انجام شود. / دیجیاتو